به گزارش الف؛ قبل از جنگ غزه، جریان های سیاسی و رسانه ای غربی و عبری و همچنین متحدان منطقه‌ای و بین المللی آن ها، مدام در مورد یک گزاره و مساله در رابطه با رژیم اشغالگر قدس مانور می دادند و سعی داشتند آن را به ملکه ذهن افکار عمومی بین المللی تبدیل کنند. آن گزاره نیز این بود که رژیم صهیونیستی تنها رژیم دموکراتیک در منطقه غرب آسیا است!
استدلالی که از اساس بر بنیان های اشتباه و غلطی استوار بود. شاید یکی از ساده ترین استدلال هایی که می توان در رد گزاره مذکور مورد استناد قرار داد این باشد که چطور می توان یک رژیم نژاد پرست و اشغالگر را که بنیان آن نامشروع و در نتیجه اشغال سرزمین یک ملت دیگر است، رژیمی دموکراتیک توصیف کرد؟ با این همه، جریان‌های تبلیغاتی مذکور مدام در مورد این گزاره مانور می دادند. گزاره ای که در نتیجه جنگ غزه و جنایات و نسل کشی صهیونیست ها در نوار غزه و به تازگی در رفح، ماهیت دروغین و پوشالی خود را به عینه نشان داد. با این همه، به تازگی شاهد رخداد دو تحول معنادار دیگر بوده ایم که بار دیگر ثابت می کنند رژیم صهیونیستی چیزی جز یک رژیم نامشروع و غیرقانونی نیست.
اولا، اخیرا "کریم خان" دادستان دیوان بین المللی دادگستری، در موضع گیری خواستار صدور حکم بازداشت بین‌المللی برای نتانیاهو نخست وزیر و یوآف گالانت وزیر جنگ صهیونیست ها شده است. موضوعی که قرار است از سوی قضات دیوان بین المللی دادگستری مورد بررسی قرار گیرد و در این رابطه یک حکم داده شود. در این چهارچوب، نتانیاهو در موضع گیری بی شرمانه و صریحی، کریم خان را تهدید کرده و با توجه به اینکه صدور حکم مذکور می‌تواند برای نتانیاهو ایجاد محدودیت در سفرهایش کند گفته است که "من از سفر کردن نمی ترسم اما کریم خان باید بترسد!" موضع گیری که بسیاری از آن به مثابه تهدید دادستان دیوان بین المللی دادگستری به قتل یاد کرده اند.
دوم اینکه دولت های نروژ، اسپانیا و ایرلند نیز به تازگی اقدام به شناسایی دولت و کشور فلسطین کرده اند. موضوعی که خشم مقام های ارشد رژیم اشغالگر قدس را به همراه داشته و آن ها اقدام به احضار نمایندگان سیاسی این دولت ها در اراضی اشغالی کرده اند. به نظر می رسد که در روزها و ماه های آتی نیز شاهد دومینووار شدن روند شناسایی دولت فلسطین از سوی دیگر کشورهای غربی و غیرغربی در جهان باشیم.
از این رو، دو رویداد مذکور حامل این پیام مهم هستند که رژیم اشغالگر قدس نه تنها دموکراتیک نیست بلکه همچون جنایتکاران گستاخ، به صراحت دیگران را تهدید به قتل می کند و برخلاف آنچه زیبنده نظام های سیاسی دموکراتیک است، به رای و نظر دیگر کشورها در مورد مسائل بین المللی در مواردی نظیر به رسمیت شناختن دولت و کشور فلسطین که مطابق با اصول ابتدایی حقوق بین الملل است نیز احترام نمی گذارد. به نظر می رسد فرانکنشتاین خاورمیانه به نقطه ای رسیده که دیگر حتی امکان لاپوشانی آنچیزی که هست را هم ندارد!