بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی به تازگی در جریان سخنرانی در کنگره آمریکا ادعاهای واهی را به ویژه علیه کشورمان مطرح کرده که حتی در خودِ آمریکا نیز با بازخوردهای منفی همراه شده است. موضوعی که سخنرانی اخیر نتانیاهو در کنگره آمریکا را به بازی مضحکِ یک دلقک تبدیل کرده است.
نتانیاهو تنها اندکی پس از آغاز سخنرانی اخیر خود در کنگره آمریکا، حمله به ایران و محور مقاومت را در دستورکار قرار داد. وی مدعی شد: "جنگ اسرائیل در غزه برخورد تمدن ها نیست. این جنگ میان بربریت و تمدن است. ما امروز در دو راهی تاریخ دیدار می کنیم. دنیای ما در حال تحول است. در خاورمیانه، محور تروریسم ایران با آمریکا، اسرائیل و دوستان عرب ما مقابله می کنند".
این موضع گیری نتانیاهو در شرایطی انجام شده که وی و رژیم متبوعش، تاکنون موجب قتل و عام بیش از 39 هزار فلسطینی غیرنظامی و بیگناه در نوار غزه شده اند و بیش از 80 هزار فلسطینی نیز در بحبوحه حملات ماه های اخیر صهیونیست ها به نوار غزه، مجروح و یا مفقود هستند.
جنگ افروی صهیونیست ها در نوار غزه از منظر نرخ کشتار غیرنظامیان، موصوف به صفت مرگبارترین جنگ قرن بیست و یکم جهان شده است. البته که وسعت و دامنه جنایات و بربریت صهیونیست ها در بحبوحه جنگ غزه به قدری گسترده بوده که نهادهای وابسته به سازمان ملل متحد، رژیم اشغالگر قدس را در فهرست سیاه رژیم های زن ستیز و البته کودک کُش خود قرار داده اند. در عین حال، ارتش رژیم صهیونیستی نیز در فهرست سیاه ارتشهای جنایتکار جهان قرار گرفته و نتانیاهو و تنی چند از دیگر مقام های ارشد اسرائیلی به دلیل جنایات خود در نوار غزه، با صدور قریب الوقوع حکم بازداشت بینالمللی خود به عنوان جنایتکاران جنگی رو به رو هستند.
بگذریم که اساسا نتانیاهو نخست وزیر رژیمی است که بیش از هفت دهه است بر پایه ظلم و تجاوز و اشغالگری و کشتار بنا شده است. حال اینکه نتانیاهو در کنگره آمریکا، ایران و محور مقاومت را در اردوگاهی از جهان توصیف می کند که نماینده بربریت هستند، حقیقتا مضحک است. جدای از این ها، نتانیاهو در بخشی دیگر از سخنان خود بار دیگر اتهامات تکراری را در مورد دستیابی ایران به تسلیحات اتمی مطرح ساخته است. حتی پیش از اینکه نتانیاهو در کنگره آمریکا سخنرانی کند هم این مساله که نتانیاهو بیش از 20 سال است مدام تاکید دارد که ایران 6 ماه تا دستیابی به سلاح های اتمی فاصله دارد، به یک طنز شایع در میان طیف قابل توجهی از ناظران و تحلیلگران مسائل بین المللی تبدیل شده بود.
نخست وزیر صهیونیست ها در این سالها فقط و فقط با طرح اتهام و سیاه نمایی علیه کشورمان سعی داشته تا دستورکارها و اصول مطلوب خود را به خوردِ جهانیان بدهد و البته که در این رابطه جز با بیاعتبارکردن خود دستاوردی نداشته است. نتانیاهو در بخش دیگری از سخنرانی خود در کنگره آمریکا سعی داشت تا تظاهرات ضدصهیونیستی در آمریکا را در حمایت از ملت فلسطین، به حاشیه ببرد و آن را صرفا کارِ ایران و نتیجه تلاشهای پشت پرده تهران نمایش دهد.
وی به صرحات به افرادی که در اعتراضات ضدصهیونیستی در آمریکا شرکت کرده و می کنند گفته است که "آنها احمق های مفیدی برای ایران هستند". این در حالی است که این استدلال نتانیاهو نیز به شدت سُست و بیاساس است. اعتراض به جنایات صهیونیست ها نه فقط در آمریکا بلکه در اقصی نقاط جهان، معطوف به بربریت و وحشیگریهای رژیم غیرانسانی صهیونیستی علیه مردم غزه و دیگر ملل منطقه انجام گرفته است. وحشیگریهایی که دلِ هر انسان آزاده ای را به درد می آورند. البته این سناریو که صهیونیست ها بخواهند این اعتراضات را به تلاش های پشت پرده بازیگرانی خاص نسبت دهند چندان هم عجیب و غریب و دور از انتظار نیست کما اینکه رهبر انقلاب پیشتر در واکنش به این اتهام علیه کشورمان به طنز گفته بودند که لابد اعتراضات ضدصهیونیستی در فرانسه و آمریکا کارِ بسیج لندن و پاریس است!
به بیان ساده تر، نتانیاهو در این موضع گیری خود نیز بار دیگر به سمت طرح استدلال های نخ نما و پوچ رفته است. در نهایت باید گفت که نتانیاهو در شرایطی به ایراد سخنرانی در کنگره آمریکا پرداخت که بیش از 120 نماینده عضو کنگره آمریکا به همراه کامالا هریس معاون رئیس جمهور آمریکا، حضور در سخنرانی وی را تحریم کردند و بسیاری از دولتمردان و سیاستمداران آمریکایی نظیر برنی سندرز و یا جری نادلر و دالیا رامیرز، به صراحت نتانیاهو را جنایتکار جنگی و دروغگو خواندند. بگذریم که در محوطه پیرامونی کنگره آمریکا نیز اعتراضات گستردهای علیه حضور نتانیاهو در کنگره آمریکا و سخنرانی اش در این نهاد قانونی آمریکا انجام گرفت که با سرکوب پلیس این کشور همراه شد.
با این همه، جریان حکمرانی در آمریکا نیز با این سوال جدی رو به رو شده که چطور یک جنایتکار جنگی این فرصت را پیدا می کند که در به اصطلاح مهد دموکراسی و حقوق بشر جهان و یکی از نهادهای قانونگذاری مهم آن، دست به سخنرانی بزند و ایده های منحط و سیاهِ خودش را بیان کند؟ گویی دلقک بنا دارد بیش از این ها روی دست آمریکایی ها هزینه بگذارد!