الف - اوباما «بوش» مي شود

۱- در هفته هاي اخير، بخش عمده اي از توجه جهان به اوضاع آشفته مصر معطوف بود، کودتاي ارتش و بيش از هزاران کشته و زخمي در يک روز در ميدان رابعه و ميدان النهضه، جنايات آن قدر فجيع بود که واکنش بسياري از کشورهاي دنيا را به همراه داشت. قتل عامي بي سابقه در روز روشن و در مقابل ديدگان رسانه هاي جهان. کشتار طرفداران اخوان در ميدان هاي قاهره تمام نشده بود که ملک عبدالله پادشاه سعودي شخصا حمايت کشورش را از ارتش مصر اعلام کرد و اقدامات ارتش را مبارزه با تروريسم نام داد. جان کري هم آن را حرکت در مسير دموکراسي خواند.

تقريبا در اوج کشتار معترضان مصري بود که ضاحيه لبنان هدف حمله اي تروريستي قرار گرفت که دهها کشته و زخمي به همراه داشت. دو روز بعد دستگاه ديپلماسي عربستان فعال شد و وزير خارجه سعودي ها در فرانسه اتحاديه اروپا را تهديد کرد و آنها را از مقابله با نظاميان مصر برحذر داشت. سعود الفيصل تصريح کرد " خودمان آنقدر پول داريم که اجازه ندهيم مصر ملعبه دست جامعه بين الملل شود". با اين حال ظاهرا فيصل زياد کاري از پيش نبرد. چند روزبعد لبنان بارديگر البته اين بار در محله سني نشين هدف حمله تروريستي قرار گرفت. ديگر کسي در رابطه با مصر سخن نمي گفت همه نگران لبنان بودند.

بيروت بر لبه تيغ جنگ داخلي قرار داشت که ناگهان رسانه هاي خبري عربي، مدعي حمله شيميايي به غوطه شرقي در سوريه شدند. خبري که پيش از اين هم مسبوق به سابق بود. چند ماه پيشتر نيز مخالفان دولت سوريه مدعي شده بودند که نيروهاي ارتش عليه آنها از گاز شيميايي سارين استفاده کرده است.

اوباما آن زمان هم صراحتا استفاده از سلاح شيميايي را خط قرمز خوانده بود. با اين حال تحقيقات تيم بازرسان سازمان ملل روايت ديگري را حکايت مي کرد. "کرلا دل پونته "عضو ارشد کميسيون تحقيق سازمان ملل تروريست هاي مسلح و نه دولت را عامل اين جنايات دانست. خبري که رسانه هاي خبري جهان خيلي به آن واکنش نشان ندادند. البته ظاهرا اين بار ماجرا فرق مي کند. سياست مداران غربي حتي منتظر شروع به کار ماموران سازمان ملل هم نشده و پيشاپيش اعلام کرده اند که آماده حمله نظامي به سوريه اند و نيازي هم به مجوز از سازمان ملل ندارند.

۲- "سيمور هرش" روزنامه نگار شهير آمريکايي ۶ سال پيش در مقاله اي نسبتا طولاني در نشريه "نيويورکر " از همکاري "جورج بوش" رئيس جمهور وقت آمريکا و عربستان سعودي براي تضعيف ايران ، سوريه و حزب الله لبنان خبر داده بود. وي تصريح کرده بود: براي تضعيف محور مقاومت درخاورميانه دولت جورج بوش تصميم به تغيير اولويت هايش درخاورميانه گرفته و با همکاري برخي دولت هاي منطقه و از طريق ايجاد سازمان هاي زيرزميني در لبنان پروژه مقابله با حزب الله لبنان در بيروت را کليد زده است.

نتيجه اين همکاري به وجود آمدن گروه هاي تکفيري افراطي شد که گرايش هاي بسيار زيادي به القاعده دارند. سيمور هرش در مقاله اش صراحتا عنوان کرده بود که با هدف تضعيف دولت بشار اسد و فشار به حکومت سوريه براي مذاکره و کنارآمدن با رژيم صهيونيستي ، دولت عربستان سعودي با چراغ سبز جورج بوش به حمايت هاي مالي و لجستيکي گسترده اي از گروه هاي افراطي تکفيري پرداخته است.۶ سال بعد و در سال ۲۰۱۲ شاهد تکرار همان سناريو اين بار از سو ي يک رئيس جمهور دموکرات هستيم.

۳- يک دهه پيش آمريکا در راس ائتلافي بين المللي به عراق حمله کرد. در آن زمان مسئله سلاح هاي شيميايي صدام و تسليحات کشتار جمعي اين کشور دليل اصلي اين حمله عنوان شد. حال پس از يک دهه اينک بار ديگر بحث استفاده از سلاح هاي شيميايي توسط سوريه مطرح شده است. خاطره حمله آمريکا و متحدانش به عراق به دليل وجود تسليحات شيميايي و دروغ بودن ادعاي آنها هنوز در ذهن مردم منطقه باقي است، با اين حال ظاهرا اوباما نمي تواند خود را از بوش جدا کند. شايد از همين رو است که هانس بليکس که در زمان جنگ عراق رئيس بازرسان تسليحاتي سازمان ملل در اين کشور بود ورود به جنگ با سوريه را تکرار اشتباهات پيشين مي داند.

بسياري از تحليل گران سياسي سخنان آتشين اين روزهاي جان کري را شبيه اظهارات کالين پاول براي متقاعد ساختن جامعه بين الملل براي حمله به عراق مي دانند. هرچند اين روز ها کالين پاول هم ديگر معتقد نيست که کشورش مي تواند هرکاري که مي خواهد انجام دهد. وزير خارجه جورج بوش معتقد است :" اينکه ما گمان کنيم که مي توانيم هر چيزي را به سرعت تغيير دهيم، فقط به دليل اينکه "آمريکا" هستيم، اصلا درست نيست. "
*بازنشر از خراسان