الف - اوباما «بوش» مي شود

داخلی

صفحه سیاسی

آرشيو خبر

نظر منتشر شده

۲۸

توصيه به ديگران

کد مطلب: 196971

اوباما «بوش» مي شود

بخش داخلی الف*، 6 شهریور 92

تاریخ انتشار : چهارشنبه ۶ شهريور ۱۳۹۲ ساعت ۰۸:۲۴

۱- در هفته هاي اخير، بخش عمده اي از توجه جهان به اوضاع آشفته مصر معطوف بود، کودتاي ارتش و بيش از هزاران کشته و زخمي در يک روز در ميدان رابعه و ميدان النهضه، جنايات آن قدر فجيع بود که واکنش بسياري از کشورهاي دنيا را به همراه داشت. قتل عامي بي سابقه در روز روشن و در مقابل ديدگان رسانه هاي جهان. کشتار طرفداران اخوان در ميدان هاي قاهره تمام نشده بود که ملک عبدالله پادشاه سعودي شخصا حمايت کشورش را از ارتش مصر اعلام کرد و اقدامات ارتش را مبارزه با تروريسم نام داد. جان کري هم آن را حرکت در مسير دموکراسي خواند.

تقريبا در اوج کشتار معترضان مصري بود که ضاحيه لبنان هدف حمله اي تروريستي قرار گرفت که دهها کشته و زخمي به همراه داشت. دو روز بعد دستگاه ديپلماسي عربستان فعال شد و وزير خارجه سعودي ها در فرانسه اتحاديه اروپا را تهديد کرد و آنها را از مقابله با نظاميان مصر برحذر داشت. سعود الفيصل تصريح کرد " خودمان آنقدر پول داريم که اجازه ندهيم مصر ملعبه دست جامعه بين الملل شود". با اين حال ظاهرا فيصل زياد کاري از پيش نبرد. چند روزبعد لبنان بارديگر البته اين بار در محله سني نشين هدف حمله تروريستي قرار گرفت. ديگر کسي در رابطه با مصر سخن نمي گفت همه نگران لبنان بودند.

بيروت بر لبه تيغ جنگ داخلي قرار داشت که ناگهان رسانه هاي خبري عربي، مدعي حمله شيميايي به غوطه شرقي در سوريه شدند. خبري که پيش از اين هم مسبوق به سابق بود. چند ماه پيشتر نيز مخالفان دولت سوريه مدعي شده بودند که نيروهاي ارتش عليه آنها از گاز شيميايي سارين استفاده کرده است.

اوباما آن زمان هم صراحتا استفاده از سلاح شيميايي را خط قرمز خوانده بود. با اين حال تحقيقات تيم بازرسان سازمان ملل روايت ديگري را حکايت مي کرد. "کرلا دل پونته "عضو ارشد کميسيون تحقيق سازمان ملل تروريست هاي مسلح و نه دولت را عامل اين جنايات دانست. خبري که رسانه هاي خبري جهان خيلي به آن واکنش نشان ندادند. البته ظاهرا اين بار ماجرا فرق مي کند. سياست مداران غربي حتي منتظر شروع به کار ماموران سازمان ملل هم نشده و پيشاپيش اعلام کرده اند که آماده حمله نظامي به سوريه اند و نيازي هم به مجوز از سازمان ملل ندارند.

۲- "سيمور هرش" روزنامه نگار شهير آمريکايي ۶ سال پيش در مقاله اي نسبتا طولاني در نشريه "نيويورکر " از همکاري "جورج بوش" رئيس جمهور وقت آمريکا و عربستان سعودي براي تضعيف ايران ، سوريه و حزب الله لبنان خبر داده بود. وي تصريح کرده بود: براي تضعيف محور مقاومت درخاورميانه دولت جورج بوش تصميم به تغيير اولويت هايش درخاورميانه گرفته و با همکاري برخي دولت هاي منطقه و از طريق ايجاد سازمان هاي زيرزميني در لبنان پروژه مقابله با حزب الله لبنان در بيروت را کليد زده است.

نتيجه اين همکاري به وجود آمدن گروه هاي تکفيري افراطي شد که گرايش هاي بسيار زيادي به القاعده دارند. سيمور هرش در مقاله اش صراحتا عنوان کرده بود که با هدف تضعيف دولت بشار اسد و فشار به حکومت سوريه براي مذاکره و کنارآمدن با رژيم صهيونيستي ، دولت عربستان سعودي با چراغ سبز جورج بوش به حمايت هاي مالي و لجستيکي گسترده اي از گروه هاي افراطي تکفيري پرداخته است.۶ سال بعد و در سال ۲۰۱۲ شاهد تکرار همان سناريو اين بار از سو ي يک رئيس جمهور دموکرات هستيم.

۳- يک دهه پيش آمريکا در راس ائتلافي بين المللي به عراق حمله کرد. در آن زمان مسئله سلاح هاي شيميايي صدام و تسليحات کشتار جمعي اين کشور دليل اصلي اين حمله عنوان شد. حال پس از يک دهه اينک بار ديگر بحث استفاده از سلاح هاي شيميايي توسط سوريه مطرح شده است. خاطره حمله آمريکا و متحدانش به عراق به دليل وجود تسليحات شيميايي و دروغ بودن ادعاي آنها هنوز در ذهن مردم منطقه باقي است، با اين حال ظاهرا اوباما نمي تواند خود را از بوش جدا کند. شايد از همين رو است که هانس بليکس که در زمان جنگ عراق رئيس بازرسان تسليحاتي سازمان ملل در اين کشور بود ورود به جنگ با سوريه را تکرار اشتباهات پيشين مي داند.

بسياري از تحليل گران سياسي سخنان آتشين اين روزهاي جان کري را شبيه اظهارات کالين پاول براي متقاعد ساختن جامعه بين الملل براي حمله به عراق مي دانند. هرچند اين روز ها کالين پاول هم ديگر معتقد نيست که کشورش مي تواند هرکاري که مي خواهد انجام دهد. وزير خارجه جورج بوش معتقد است :" اينکه ما گمان کنيم که مي توانيم هر چيزي را به سرعت تغيير دهيم، فقط به دليل اينکه "آمريکا" هستيم، اصلا درست نيست. "
*بازنشر از خراسان

۱۳۹۲-۰۶-۰۶ ۰۸:۳۲:۱۶

حمله شیمیایی در سوریه و دولت دکتر روحانی

سردبیر محترم

حمله شیمیایی در سوریه نه کار رسمی‌ دولت و ارتش سوریه است و نه کار مخالفان اسد... آمریکا و غرب آنقدر احمق نیستند که جنگجویان سلفی را مجهز به دانش و تکنولوژی تولید سلاح شیمیایی که فقط از پس دولتها بر میاید بکنند و دیر یا زود این سلفیها این دانش را علیه آنها بکار گیرند. دولت سوریه نیز آنقدر احمق نیست که این سلاحها را در این مقطع که بازرسان در سوریه هستند و دست بالا را در نبرد دارند استفاده کند و برای خود دردسر بخرد، حتی اسرائیل هم انگیزه کافی‌ از ورود غربی‌ها در سوریه در این مقطع که جنگ سوریه تبدیل به یک جنگ فرسایشی شده و امکانات حزب‌الله و ایران را کاملا درگیر خود کرده، ندارد. پس چه کسی‌ میتواند انگیزه و سود کافی‌ از چینین حمله شیمیایی داشته باشد؟!... پاسخ بسیار روشن است... روسیه پوتین!...از ابتدای روی کار آمدن پوتین در روسیه ،او تلاش داشت به صور مختلف آمریکا و غرب را درگیر بحرانهای منطقه‌ای کند تا به اهداف چند جانبه خود که عبارتند از انتقام گیری شکست روسیه در افغانستان و فروپاشی شوروی، ایجاد هزینهای نظامی و اقتصادی سنگین برای غرب تا زمان کافی‌ برای بهبود و درمان اقتصاد روسیه ایجاد شود و از همه مهمتر افزایش قیمت نفت که تنها برگ برنده و ممر درآمد دولت پوتین و بلند پروازیهای او هست، حاصل شود... پس بیجهت نیست از سال ۲۰۰۰ که پوتین به قدرت رسید آمریکا درگیر افغانستان و عراق شد که جورج بوش با سادگی‌ به این تله افتاد ولی حالا این تله را پوتین برای غرب در سوریه پهن کرده و در این دو سال اخیر تمام تلاش خود را کرده که آمریکا و غرب را به طور مستقیم درگیر این جنگ نماید ولی اوباما، بوش نیست که به سادگی‌ در این تله پوتین بیفتد و تاکنون مقاومت کرده و از از همین رو لازم بود که یک تحقیر بزرگ مانند ۱۱ سپتامبربرای آمریکا و غرب اتفاق بیفتد که آنها مجبور به مداخله بر خلاف میل خود بکند و خط قرمزی که اوباما برای کاربرد سلاح شیمیای در سال گذشته اعلام کرد بهترین فرصت ممکن را برای روسیه پدید آورده...

پس به راحتی‌ میتوان حدس زد که این حمله شیمیایی توسط عناصری خود سر در ارتش سوریه که دستورات خود را مستقیم و یا غیرمستقیم از کرملین دریافت میکنند ( با توجه به حضور چند دهه یی روسیه در ساختار امنیتی و نظامی سوریه و به خصوص اتکای بیش از پیش دولت سوریه در دو سال گذشته به روسیه ،وجود چنین عناصری در سوریه اصلا جای تعجب نیست)،صورت گرفته باشد و نتیجه آن در هر صورت بازی دو سر برد برای روسیه خواهد بود...اگر آمریکا و غرب از دست زدن به هر اقدامی خودداری کنند این به معنی‌ تحقیر آنها که همین حالا هم از مساله اسنودن کاملا تحقیر شده اند می‌باشد که براحتی خط قرمز آمریکا را میتوان شکست و این میتواند در ادامه رقابت ژئو پلتیکی مد نظر پوتین با غرب بسیار امتیاز بزرگی‌ باشد و اگر غرب و آمریکا مجبور به مداخله بشوند که باز هم پوتین به سه هدف بزرگ خواهد رسید، اول اینکه آمریکا را در گیر یک جنگ بی‌ پایان دیگر در خاورمیانه خواهد کرد و اقتصاد آن را پیش از پیش تحت فشار قرار خواهد داد، دوم از ناحیه این تنش و گران شدن بیش از پیش نفت بزرگترین هدیه را برای روسیه به ارمغان خواهد آورد و از همه بزرگتر و مهمتر که به خصوص برای کشور ما اهمیت دارد، با حمله آمریکا به سوریه، عملا آقای دکتر روحانی و جو جدید اعتدال و تعامل با غرب را در ایران که تامین کننده منافع روسیه نیست را یکسره قبل ازآغازبا شکست مواجه خواهد کرد.

سردبیر محترم، به نظر می‌رسد آقای دکتر روحانی به درستی‌ این بازی روسیه را در یافته و با خرد و تحلیل درست که حتی بسیار بهتر از آقای ظریف است ،بر محکومیت این حمله بدون مشخص کردن و طرفداری از هیچ کدام از دو طرف تاکید کرده ولی متأسفانه به نظر می‌رسد روسیه باز هم در این سیاست رذیلانه خود موفق شود و بعد از حمله قابل پیش بینی‌ آمریکا به سوریه که از سر ناچاری خواهد بود به ناگهان تمام سیاست جدید آقای روحانی برای محدود کردن تندروها داخلی‌ به نفع منافع ملی‌ و بهبود روابط ایران با غرب, پنبه شود و باز هم کشور ما مجبور به بازی در زمین روسیه باشد. هیهات که چنین شود.. (1597809) (alef-13)