بنده یکی از اعضاء هیئت علمی طرح سربازی هستم. دو ماه قبل دوره ضرورت بنده تمام شده و طبق روال گذشته و بر اساس متن قانون باید کارت پایان خدمت صادر می ‌شد. حدود یک ماه قبل اعلام شد که اسم بنده برای عمره اساتید (شرکت کننده در طرح ضیافت) درآمده و باید مدارکم را تا ۶ دی ماه ارسال کنم. من انتظار داشتم که کارت پایان خدمتم آماده باشد و در اختیار دانشگاه باشد، لیکن نبود و شایعاتی هم مبنی بر عدم صدور کارت تا پایان دوره تعهد ۴ ساله به گوش می رسید. تا یکی دو هفته اصلا نمی دانستم که چگونه باید مجوز خروج بگیرم، آیا باید منتظر کارت پایان خدمت باشم یا فرایند دیگری باید طی شود؟ متاسفانه کارگزینی دانشگاه، ستاد عمره دانشجویی، و چند مرجع دیگر هم که تلفنی صحبت کردم، اطلاعی نداشتند که تکلیف بنده و چند هزار عضو هیات علمی طرح سربازی امثال بنده چیست. به هر تقدیر یکی از همکاران که به نیروی انسانی سپاه تهران مراجعه کرده بود گفت باید مثل سربازانی که دوره ضرورتشان تمام نشده فرایند ۷ خان مجوز خروج طی شود. فرایندی که سه روز وقتم و یک ماه فکرم را مشغول کرد و به قول مسئول حفاظت سپاه، اگر دوباره کلاهم در سپاه بیفتد، سراغش را نخواهم گرفت.
زمانی که به مرکز عملیات نیروی انسانی سپاه تهران مراجعه کردم متوجه نامه ای شدم که از ۲۵ آبان ۹۰ ابلاغ شده، که تقریبا مصادف با تاریخی است که دوره ضرورت ما تمام شده است:

تاریخ ۹۰/۷/۲۵ شماره ۲۳/۱/۴۰۲/۷۰/۱
از سازمان وظیفه ناجا، معاونت قوانین و مقررات
به ستاد کل نیروهای مسلح - معاونت نیروی انسانی - اداره منابع انسانی
موضوع: متعهدین به مراکز غیر نظامی ( هیات عملی )
محتوای نامه به طور مختصر: از این پس صدور کارت پایان خدمت اعضاء هیات علمی سربازی صرفا پس از پایان تعهد امکان پذیر است و تحت هیچ شرایطی امکان صدور کارت برای متقاضی وجود ندارد.
این در حالیست که مطابق تبصره ۲ از ماده ۱ قانون نحوه تأمين هيأت علمي مورد نياز دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالي كشور مصوب مجلس شورای اسلامی (که در ادامه می‌آید) یگان آموزش دهنده باید پس از طی دوره ضرورت (۱۵ ماه پس از شروع آموزش اجباری ۱۵/۵/۱۳۸۹ یعنی ۱۵/۸/۱۳۹۰) کارت پایان خدمت را صادر نموده و به وزارتخانه مربوطه ارسال نماید. طی مفاد دیگر قانون اعضاء هیئت علمی مشمول در موارد ذکر شده در قانون می‌توانند با سپردن وثیقه کارت را دریافت و سپس بازگردانند.

قانون نحوه تأمين هيأت علمي مورد نياز دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالي كشور مصوب مجلس شورای اسلامی
ماده ۱ – كليه افرادي كه به عنوان عضو هيأت علمي در دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالي وتحقيقاتي كشور به كار مشغول مي شوند مي توانند خدمت نظام وظيفه وساير خدمات قانوني را در دانشگاهها يا مؤسسات آموزش عالي و تحقيقاتي مربوط انجام دهند.
تبصره ۱- حقوق و مزاياي اعضاي هيأت علمي موضوع اين قانون در صورتي كه در دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالي و پژوهشي خدمت نمايند پس از طي دوره آموزش نظامي همانند ساير اعضاي هيأت علمي محاسبه و از محل اعتبارات مؤسسه مربوط قابل پرداخت خواهد بود. دانشگاهها و مراكز آموزش عالي واقع در شهرستانهاي غير مركز استان در استفاده از اين نيروها از اولويت برخوردارند.
تبصره ۲ - هرگونه خدمت اوليه اعضاي هيأت علمي مشمول اين قانون از قبيل حضور داوطلبانه در جبهه، طرح دانشجويي اعزام به جبهه و خدمت سربازي در پادگانهاي نظامي در احتساب دوره ضرورت منظور مي‏گردد. خدماتي كه مشمول، قبل از شروع دوره آموزش نظامي در دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالي وتحقيقاتي انجام مي‏دهد درمدت تعهدي كه به دانشگاه‏يامؤسسه متبوع خوددارد،احتساب مي‏گردد. قرارگاه ستاد نيروي آموزش دهنده مكلف است در پايان دوره ضرورت، حسب گواهي وزارتخانه مربوط، كارت پايان خدمت دوره ضرورت را صادر و به وزارتخانه مربوطه ارسال نمايد.
ماده ۲- هر سال حداكثر ۳۰ درصد از فارغ التحصيلان رشته‏هاي گروه پزشكي و دامپزشكي قبل از انجام خدمت نظام وظيفه و يا ساير خدمات قانوني مي توانند تا كسب تخصص در يكي از رشته هاي مورد نياز دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالي ادامة تحصيل دهند.
تبصره ۱- براي داوطلبان رشته هاي هوشبري وعلوم پايه پزشكي و نيز براي بانوان در رشته جراحي زنان ومامائي محدويت فوق ملحوظ نخواهد شد.
تبصره ۲- اجراي مواد ۱ و ۲ مشروط به آسيب نديدن آمادگي رزمي به تشخيص شوراي عالي دفاع مي باشد

سوال اساسی این است که آیا این تصمیم نباید به تصویب مجلس برسد؟ تکلیف قانون قبلی که در مجلس تصویب شده است چیست؟ و این سخت گیری برای چیست؟ آیا سوء استفاده احتمالی یکی دو نفر باید به مدت بیش از ۲ سال اعضای طرح سربازی را برای خارج رفتن زمین‌گیر کند؟ این یعنی محرومیت از شرکت در کنفرانسهای معتبر خارجی، یعنی محرومیت از سفرهای زیارتی و احتمالا بدبین شدن عده‌ای از نخبگان کشور به نظام، بدبین شدن به خدمت در این کشور و انگیزه ای برای ترک میهن.

الف