الف - تجارت دانش آموز در دبیرستانها

چند سالی است که با توجه به نگرانی خانواده های ایرانی نسبت به آینده و موفقیت تحصیلی فرزندانشان در کنکور از یک سو و دامن زدن رسانه ها و جو عمومی جامعه به این امر و همچنین کوتاهی مسئولان در اجرای قانون حذف کنکور زمینه سوء استفاده عده ای فرصت طلب فراهم شده است.

این عده که از گروه های غیررسمی متشکل از برخی معلمان و مشاوران غیر رسمی آموزش و پرورش که عموما فارغ التحصیلان رشته های مهندسی و یا پزشکی میباشند و هیچگونه دوره ی ویژه ای در امر مشاوره تحصیلی ندیده اند، با استفاده از اضطراب والدین و عدم سیاستگذاری مناسب در توسعه مطلوب مدارس خصوصی از سوی وزارت آموزش وپرورش، زمینه های سوءاستفاده از این فضا را به دست آورده اند.

فعالیت این گروه ها با چاپ پوستر و بنر و حتی اگهی های روزنامه ای و تلویزیونی و دعوت از والدین و دانش آموزان برای شرکت در همایش های موفقیت ومشاوره در امر برنامه ریزی کنکور آغاز میگردد. معمولا این دسته از افراد که یا به دلیل مصاحبه های تلوزیونی افرادی معرفی شده اند و یا به دلیل مهارت قوی در امر ارتباطات و همچنین تفاوت جنسیت (به ویژه در مدارس دخترانه) در این همایش چند ساعته سعی در جذب گروهی از شرکت کنندگان برآمده و سپس با مراجعه به مدارس خصوصی که مشکل کمبود دانش آموز را دارند، دانش آموزان جذب شده را به این مدارس معرفی می کنند و در حقیقت با فروش دانش آموزان، درآمدهای کلان برای خود را فراهم می آورند. (این موضوع در دبیرستانهای دخترانه بیشترین فراوانی را دارد.)

جالب توجه مخاطبین عزیز که امروزه در بعضی از مناطق تهران این مشاورین دانش آموزان جذب شده را با رقمی بین ۱ تا ۲ میلیون تومان به مدارس فروخته و برای هر ساعت همراهی خودشان در مدارس نیز رقمی بین ۵۰۰۰۰۰ تا ۳۰۰۰۰۰۰ تومان از مدرسه طلب میکنند.

تاکنون هیچ مرجع رسمی تحقیقی در میزان موفقیت مشاوره های ارائه شده از سوی این افراد در دست ندارد ولی اکثر این مشاورین در رزومه خود رتبه های تک رقمی و دورقمی کنکور را اعلام میکنند. این درحالیست که ما همه ساله شاهد موفقیت دانش آموزان کثیری از شهرستانها که به هیچکدام از این مشاورین دسترسی نداشته اند، می باشیم.

ضمن اینکه در چندسال اخیر مواردی از این مشاورین که حتی مدرک کارشناسی در رشته ای را نداشته ولی در بروشورها خود را دکتر معرفی میکنند هم به چشم میخورد.

آسیب جدی تر این تجارت آموزشی این است که با ورود به مدارس به دلیل دارا بودن پشتوانه تعدادی دانش آموز، همه ساله در انتظار گرفتن امتیازات بیشر از مدرسه بوده و در صورت استنکاف مدیران مدارس از خواسته های ایشان با تحریک گروه دانش اموزان و والدین ایشان در مقابل مدرسه و مجموعه آموزشی، بستر خروج دانش اموزان را در سال بعد تحصیلی فراهم نموده و با انعقاد قرارداد فروش با مدرسه ی دیگر دانش آموزان را منتقل می نمایند.

برای اینجانب به عنوان یک فرهنگی که سالیان سال با مدیران محترم مدارس، اولیا و دانش آموزان در ارتباط بوده و از نزدیک شاهد مشکلات ایشان هستم، چند سوال مهم پیش آمده که امیدوارم مسئولان برنامه ریز به آنها بیاندیشند:

۱- چرا اصرار داریم اضطراب ومفاسد کنکور درجامعه باقی بماند؟
۲- آیا تهیه کنندگان محترم رسانه ملی، صلاحیت مشاورینی را که به برنامه های تلوزیونی میکنند، از طریق مراجع معتبر بررسی میکنند؟ چگونه در جامعه ما یک پزشک عمومی و یا یک مهندس متالوژی یا مکانیک، مشاور تحصیلی معرفی میشود؟
۳- برنامه ریزان آموزش و پرورش چرا با اجرای سیاستهای صحیح توسعه، متناسب با اصل ۴۴ و خواسته مقام مظم رهبری، چالشهای اقتصادی و معضل صندلیهای خالی مدارس را حل نمیکنند تا سوء استفاده کنندگان در این رابطه امکان کمتری برای فرصت طلبی داشته باشند؟
۴- چرا مدیران هوشمند آموزش وپرورش به دام این افراد افتاده و به جای حل اساسی مشکل مدرسه به چالشهای خود اضافه میکنند؟