الف - آقای حسن عباسی به کجا چنین شتابان

مطالب عریض و طویل منتشر شده ازشما درپاسخ به مطالبی که یک سایت آن را منتشر کرده بود خواندم، اما چیزی که بنده را بسیار متعجب کرد این بود که چرا شما به نکته اصلی آن مطالب اشاره نکردید!

درجایی از آن مطلب آمده بود:" این حجم چند صد هزار دقیقه ای تلویزیونی آقای جوادی یک نفر بگوید در جامعه اثرش چه بوده است؟!" و من هرچه گشتم که عذرخواهی شما بابت گفتن این مطلب را ببینم با کمال تعجب هیچ نیافتم!

جناب آقای عباسی، بنده نه تمایلی به فلسفه داشتم و نه دارم. تنها کتابی که از فلسفه خواندم کتاب" منطق و فلسفه" شهید مطهری بوده و بس، آن هم به سختی!

اما با کمال افتخار باید بگویم که هرچه توانسته ام از تفسیر قرآن امثال حضرت آیت الله جوادی آملی و المیزان مرحوم علامه طباطبایی خوانده ام و شنیده ام و حال همه جا در بحث های مختلف روز از آنها استفاده می کنم و باعث سرافرازی ام است و خواهد بود.

جناب آقای عباسی، سی دی نقد فیلم و سریال شما گوشه خیابان ریخته بود و بساط شده بود، چند تایی به قیمت ارزان خریدم و گوش کردم؛ اما متاسفانه هرچه می گردم سی دی تفسیر سوره حمد حضرت آیت الله جوادی آملی را که حاضرم تا ۱۰ برابر قیمت برایش بپردازم نمی یابم؛ وگله مندم از دفتر معظم له که در ترویج آثار ایشان کم کاری کرده اند.

و خوشحالم از اینکه عمر و جوانی ام را صرف گوش فرا دادن به گفتار امثال حضرت آقای جوادی آملی(حفظه الله تعالی) کرده ام تا امثال شما! و اثباتش بسیار ساده است؛ نام امثال معظم له انسان را یاد خدا و قرآن می اندازد و متاسفانه آوازه شما انسان را به یاد "زنای ذهنی" و "لاست" و "پریزون بریک"!

آن یکی همه اش نورو وحدت است و این یکی همه اش ظلمت و تکثر و توهم. توهماتی شخصی به نام نقد فیلم.

آن یکی خدا را تعظیم می کند و این یکی از هالیوود و صهیونیسم و غرب، غول شکست ناپذیر می سازد.

آقای عباسی؛ همیشه از دیدن چهره حضرت آیت الله جوادی آملی آرامش می گیرم و از دیدن چهره شما در تلویزیون آشفتگی، چه برسد به اینکه گوش هم فرا دهم!

وسوالم از صدا و سیما این است که این دقیقه های اندکی که برای صحبت های شما اختصاص داده و وقت مردم را گرفته واقعا چه سودی داشته؟

جناب آقای عباسی؛ اثری که صحبتهای امثال حضرت آیت الله جوادی آملی داشته است این بوده که هم اکنون "جمهوری اسلامی" جزئی از نام "ایران" است. اگر امثال ایشان نبودند و نمی گفتند وتبیین نمی کردند، الان نام کشورمان، جمهوری ایران، جمهوری خلق ایران، شاهنشاهی ایران یا چیزهایی از این دست بود و امثال شما نمی توانستند به راحتی این طرف و آن طرف بروند و دم ازمعضلات سینمای غرب بزنند وشاید اصلا اسلام و شیعه گی نداشتند.

اثر گفتار امثال حضرت آیت الله جوادی آملی -اگرچه به آن توجه نشود- همانند اثر قرآن های روی طاقچه است که اگر چه خوانده نشود، اما مایه امنیت و امید و برکت؛ البته هردوی آنها یعنی عالمی که به آن مراجعه نشود و قرآنی که خوانده نشود روز قیامت نزد خدا از بنده و شما شکایت خواهند کرد.

پیرمردی که وقتی درخطبه های نمازجمعه اش مسئولین را توصیه به صداقت و راستگویی و رعایت اخلاق می کند، یک سری جاهل محض در همان خیابانهای شهرش راهپیمایی می کنند که چرا چنین گفته؛ و بادل شکستگی خانه نشینی را می گزیند."والله عزیز ذوانتقام". ودیدیم خدا چگونه انتقام گرفت!

و واقعا نمی دانم چگونه می توانید اینگونه جسورانه گفتار شخصی که مویش را در راه قرآن سپید کرده و تفسیر آن را بیان می کند بی نتیجه بنامید؟ جسارتی که امثال دکتر سروش هم هنوز نتوانسته اند بکنند!

آقای عباسی، به کجا چنین شتابان؟ نکند روزی بیش از این به خود غرّه شوید و روی امثال سروش را سفید کنید واز او جلو بزنید!

که پیامبر(ص) فرمودند: قرآن،بهتر از هر چیزی است جزخدا، پس کسی که به قرآن احترام بگذارد،خداوند را احترام کرده است و هر آن کس که به قرآن بی احترامی کند،حرمت خداوند را خوار داشته است. حرمت قرآن برای خداوند،همانند حرمت پدر است برای فرزند.(مستدرک الوسائل جلد۱ص۲۸۸)

جناب آقای عباسی، به نظرم تا دیر نشده بهتر است عذر خواهی کنید و دل رنجور این پیر راه قرآن حضرت آیت الله جوادی آملی را بدست آورید که خداوند از اهانت شما نخواهد گذشت."والله عزیز ذوانتقام"

غصه نخورید آنقدر شبکه و وقت دراین صداوسیمای ما هست که تا چندسال دیگر برنامه های شما نیز به "حجم چند صد هزار دقیقه ای تلویزیونی" خواهد رسید؛ متاسفانه!

واقعا غمگینم از این گفتارشما و باید بگویم به احترام همان قرآن و امثال حضرت آیت الله جوادی آملی که پای صحبتشان نشسته ایم دراین نامه بسیار رعایتتان را کردم!

"اللهم العن الذین بدلو نعمتک و اتهمو نبیک و جحدوا بایاتک و سخرو بامامک و حملوا الناس علی اکتاف آل محمد"

والعاقبه للمتقین

یک مستمع ناچیز بیانات گرانقدر

حضرت آیت الله جوادی آملی(مدظله العالی)