الف - مردان خانه دار ، زنان کارمند

سال 88 و پس از انتخاب مجدد محمود احمدی نژاد در سمت رئیس جمهوری ، او برای اولین بار سه زن یعنی خانم ها مرضیه وحید دستجردی ، سوسن کشاورز و فاطمه آجورلو را به ترتیب برای سه وزارت خانه بهداشت و درمان ، آموزش و پرورش و رفاه پیشنهاد کرد.این پیشنهادات باز خوردهای گوناگونی در بین مردم و به خصوص مسئولین داشت.قشر کثیر بانوان از این اقدام شجاعانه احمدی نژاد بسیار خشنود بودند ولی در طرف مقابل مردان به واسطه حس قدرت طلبی بیشتر چندان از این موضوع ابراز رضایت نمیکردند.در بین مسئولین نیز این مسئله از دیدگاههای مختلف بررسی میشد به عنوان مثال در بین بانوان مجلسی این مسئله به شدت مورد استقبال قرار گرفت که البته نمیتوان تاثیر حضور خانم آجورلو در بین وزرای پیشنهادی که نماینده مردم کرج در مجلس بود را نادیده گرفت. در میان قشر ذکور مجلس هم عده ای موافق و گروهی مخالف بودند و این دو دستگی در جلسه رای اعتماد به وزیران پیشنهادی به وضوح قابل مشاهده بود.
جدای از نمایندگان مجلس ، دولتی ها بشدت پیگیر موضوع رای اعتماد این سه وزیر پیشنهادی بودند به گونه ای که احمدی نژاد در اظهار نظرهای گوناگون این سه نفر را نماینده بانوان کشور در دولت قلمداد کرد و به نوعی جو روانی مثبت برای اعتماد نمایندگان مجلس به این سه وزیر ایجاد کرد البته این صحبت ها و عملکرد در نهایت با انتقاد شدید قشر بسیار تاثیر گذار روحانیت و البته مراجع تقلید روبرو شد.احمدی نژاد که همواره اصطکاک زیادی با مراجع قم داشت اینبار نیز با مشکل بزرگی روبرو شد که البته انتقادات روحانیون در نهایت با پیگیری وکیل الوکلا دکتر لاریجانی( نماینده مردم قم و مراجع عظام تقلید در مجلس) به طرز قابل توجهی در نظر نمایندگان تاثیر گذار بود.
با همه این اوصاف در پایان از سه نماینده زن پیشنهادی تنها مرضیه وحید دستجردی توانست رای اعتماد بگیرد و به عنوان اولین وزیر زن تاریخ ایران انتخاب شود و دو نفر دیگر یعنی فاطمه آجورلو و سوسن کشاورز با رای بسیار پایینی از نظر نمایندگان مردود شدند. پایان این جلسه اما آغاز جدیدی برای حضور بیشتر بانوان در شغلهای مختلف دولتی بود.اما آیا واقعاً حضور بیشتر بانوان در کارهای سیاسی و اجتماعی به نفع مردم است؟این سوال را میتوان از دیدگاه مختلف مورد بررسی قرار داد؛شاید اولین نظری که میتوان راجع به این موضوع داد نگاهی غرب گرایانه است ، نگاهی که معتقد است زنان درهر جامعه باید همپای مردان کار کنند ، کسب درآمد کنند و در صحنه های مختلف سیاسی و اجتماعی حضور داشته باشند این تئوری میگوید زن نیاز به یک آزادی مطلق دارد یعنی هر زن میتواند بنا بر خواست خویش و بدون توجه به نظر مرد خود (همسر یا پدر) به هر فعالیتی مشغول شود.(نظریه فمنیسم)

حال نوع نگاه خود را از یک انسان غرب گرا به یک عرب قبل از اسلام تغییر داده و مسئله را بررسی میکنیم.همانگونه که همه ما میدانیم تا قبل از گسترش اسلام در حجاز رسم زنده به گورکردن دختران رسمی مرسوم بوده . در نگاه عرب قبل از اسلام زن مانند حیوانی خرید و فروش میشد ، استفاده از زنان و دختران فقط برای لذات جنسی بود ، زنان هیچ نقشی در جامعه نداشتند و حق اظهار نظر نیز از آنها دریغ میشد.البته هنوز هم در تعدادی از کشورهای عرب زبان رفتارهای تحقیر آمیزی با زنان میشود به گونه ای که زنان حق رای ندارند یا نمیتوانند گواهینامه رانندگی اخذ کنند.در کشور خودمان هنوز در روستاهایی چنین رفتاری مشاهده میشود که جای تاسف دارد.

ظهور اسلام در حجاز به طور کلی نظر نسبت به زنان را تغییر داد حالا دیگر زن یک کالا نبود ، یک زن برای خود عزت نفس داشت ، زنی که تا قبل از اسلام حتی از حیوانات پست تر بود ارج و قرب یافت،زنان در قرآن به علم آموزی دعوت شدند، آیات متعدد قرآنی برای مساوات زن و مرد بر پیامبر نازل شد که سرآمد همه آنها( انا اعطیناک الکوثر) در وصف حضرت زهرا بوده است.این آیه در حالی بر پیامبر نازل شد که مردم حضرت محمد را برای نداشتن فرزند پسر ابتر میخواندند که خداوند در جواب آنها سوره کوثر را بر پیامبر نازل میکند.

اسلام را میتوان به نوعی حد واسط غرب و عرب دانست.همانگونه که این دو در کلمه تفاوت چندانی ندارند در واقع نیز هردو اعتقادات نادرستی هستند نسبت به زنان.اسلام در واقع پیوندی است از آزادی زن ، با محدودیت های عاقلانه مسئولین ایران اسلامی امروز اما در حالی که تلاش میکنند در ظاهر دستورات دینی در رابطه با حضور زنان در جامعه را اجرا کنند اما در عمل به نظر این چنین نمیرسد.الگویی که کاملاً مطابق با الگوهای غرب است به تدریج و در سکوت کامل مسئولین جایگزین الگوی ایرانی-اسلامی میشود و با تاسف فراوان میبینیم که هر روز زنان بیشتر از وظایف و مسئولیت های اسلامی خود فاصله میگیرند دیگر کمتر زنی را میبینیم که علاقه ای به تربیت فرزندان نیکو داشته باشد ، کمتر زنی است که در راه خدا جهاد کند(محمد (ص) : جهاد زن آراستن برای شوهرش است)،امروزه دل مشغولی بیشتر دخترانمان رفتن به دانشگاه و یا کسب درآمد است.

دادن قدرت بیشتر به زنان ، باز کردن راه های مختلف برای حضور آنان در مناصب مدیریتی کلان که کاملاً با روحیات خاص بانوان( مثل احساسات بالا و عدم توانایی مدیریت در لحظات خاص) مغایر است ،اشتغال بانوان به کارهای با سختی بالا (کار روی سکوی نفتی یا معدن از نمونه های اخیر است)،پرورش ورزشکاران زن در رشته های ورزشی خاص(مثل ووشو یا تکواندو) و ده ها نمونه دیگر نشان از عملکرد ضعیف دولت درباره این موضوع است.

شاید در حال حاضر چندان نتایج این کارها قابل توجه نباشد اما در سال های آینده مطمئناً با مشکلاتی هم چون افزایش نرخ بیکاری ، بالا رفتن سن ازدواج (که خود مشکلات زیادی در پی خواهد داشت) و از همه دردناکتر تغییر جایگاه زن به مرد و بدتر از آن مرد به زن مواجه خواهیم شد.

پس بهتر است از حالا ریشه این بنیان غلط را بسوزانیم ؛راه های مختلفی برای کاهش این مشکلات وجود دارد که از آن جمله میتوان به محدود کردن سهمیه دختران در دانشگاه ها ، ایجاد محدودیت هایی برای اشتغال بانوان (به خصوص در ادارات دولتی) و از همه مهمتر حفظ کرامت زن به عنوان مدیر داخل خانه و مرد به عنوان مدیر خارج خانه اشاره کرد.

به امید روزی که همه زنان به جایگاه والای خود برگردند.

sajjadbakhshi@gmail.com