الف - هاشمی و افراطیون اصلاحات (ویرایش دوم)

رضا صنعتی

مديريت محترم سايت الف
با سلام
احتراماً به عرض مي‌رساند چندي پيش مقاله‌اي با عنوان «هاشمي و افراطيون اصلاحات» از سوي اينجانب براي انتشار در آن سايت محترم ارسال شد، روز 13 بهمن ماه متوجه شدم كه يك روز قبل اين مقاله با عنوان و محتوايي جديد (!) به نام اينجانب در سايت الف منتشر شده و برخي ديگر از سايت‌ها از جمله تابناك، تريبون، رهوا، مشرق و... نيز به نقل از الف به بازنشر آن اقدام كرده‌اند لذا خواهشمند است متن اصلي و توضيحات زير را به صورت مستقل، درج كنيد.

تحريفات و اضافاتي كه نسبت به مقاله‌ي اينجانب به وقوع پيوسته شامل موارد زير است:

1. حذف عباراتي از ابتداي مقاله‌
عبارات زير از ابتداي مقاله‌ي اينجانب حذف شده است:
«به دنبال طرح مطالبي مبني بر سكوت آيت‌الله هاشمي رفسنجاني در برابر موج اهانت به مقدسات در زمان حاكميت اصلاح طلبان، شايسته ديدم به بازنشر قسمت‌هايي از مواضع ايشان كه قبلاً در كتاب «مشروعيت آسماني» منتشر شده بود، اقدام كنم.»

2. اضافه كردن عباراتي به ابتداي مقاله‌
عبارات زير به ابتداي مقاله‌ي بنده اضافه شده است:
«این روزها سكوت آيت الله هاشمي رفسنجاني در برابر موج اهانت به نظام و مقدسات، وی را در برابر این پرسش قرار داده است که چرا حاضر نیستند حداقل از مواضعی قبلی خودشان دفاع کنند و چرا با سکوتشان همه دلسوزان و علاقه مندان به این نظام را منتقد خود ساخته اند. آیا این انتظار زیاد و بعیدی است که آیت الله هاشمی همچون سالهای اصلاحات در مقابل این جریان فاسد سیاسی مواضع شفاف بگیرند؟»

3. اضافه كردن عباراتي به انتهاي پاراگراف دوم مقاله
عبارات زير به انتهاي پاراگراف دوم مقاله‌ي اينجانب اضافه شده است:
«هرچند جای این سوال وجود دارد که سایت آیت الله هاشمی که هر از گاهی سخنان تاریخی ایشان را منتشر می کند چرا از کنار این مواضع آیت الله هاشمی می گذرد و آنها را در این برهه تاریخی و پر اهمیت در معرض دید مردم قرار نمی دهد؟»

4. حذف عباراتي از انتهاي مقاله‌
عبارات زير از انتهاي مقاله‌ي اينجانب حذف شده است:
«مطالب فوق، جملات صريح و شفافي است كه هفته‌ نامه‌ي پرتو سخن به نقل از آيت الله هاشمي رفسنجاني در مقام مقابله با سياست‌هاي حاكم بر كشور در دوران هشت‌ ساله‌ي اصلاحات منتشر كرده است.»

5. حذف آدرس‌هاي مورد استناد
منبع تمام جملات مورد استناد اينجانب از متن مقاله حذف شده است. جملات مورد استناد مقاله‌ي مذكور از هفته‌ نامه‌ي پرتوسخن نقل شده بود كه نتيجه‌ي حذف منبع و نگه داشتن تاريخ، آن خواهد بود كه خوانندگان با مراجعه‌ي احتمالي به نشريات در تاريخ‌هاي مذكور چنين جملاتي را نيابند چون پرتوسخن به صورت هفتگي منتشر مي‌شود و طبيعتاً تاريخ مطالب چند روز پس از بيان و انتشار آنها در ساير روزنامه‌هاست.

6. تغيير عنوان
عنوان مقاله‌ي اينجانب از «هاشمي و افراطيون اصلاحات» به «آقای هاشمی! این جملات تاریخی شما است» تغيير كرده است در حالي كه در تمام مقاله‌‌ي اصلي هيچ جمله‌اي خطاب به آقاي هاشمي وجود ندارد!

7. اضافه كردن روتيتر
عبارت «چرا سایت آیت الله هاشمی این سخنان را منتشر نمی کند؟» بالاي تيتر مقاله در صفحه‌ي نخست سايت منتشر شده است در حالي كه چنين مضموني در مقاله‌ي اصلي وجود ندارد!

نكته‌ي آخر اينكه مجموعه‌ي تحريفات و حذف و اضافات زير دقيقاً معنايي خلاف اراده‌ي نويسنده را به مخاطب القا مي‌كند.

اينجانب با شناختي كه از مديريت محترم سايت الف دارم مطمئن هستم كه ايشان از اين اقدام بي‌اطلاع بوده‌اند لذا اميد واثق دارم كه توضيحات مذكور عيناً در همان محلي كه اصل مقاله منتشر شده است؛ درج خواهد شد.
موفق باشيد
رضا صنعتي
متن اصلي مقاله: «هاشمي و افراطيون اصلاحات» به دنبال طرح مطالبي مبني بر سكوت آيت الله هاشمي رفسنجاني در برابر موج اهانت به مقدسات در زمان حاكميت اصلاح طلبان، شايسته ديدم به بازنشر قسمت‌هايي از مواضع ايشان كه قبلاً در كتاب «مشروعيت آسماني» منتشر شده بود، اقدام كنم. *** آيت الله هاشمي رفسنجاني در دوران اصلاحات بارها و بارها در مقابل تهاجم فرهنگي، ليبرال‌ها، سكولارها، نهضت آزادي، بخش‌هايي از جبهه‌ي دوم خرداد، مطبوعات فاسد و منحرف، انقلابيون مسخ شده، مخالفان ولايت فقيه و گروه‌هايي از اين قبيل موضع شفاف و قاطع داشت. چنانچه روزنامه‌هاي منتشر شده (به خصوص روزنامه‌ي جمهوري اسلامي) را در طول اين هشت سال بررسي اجمالي نماييم با موارد فراواني از اين دست مواجه خواهيم شد كه در ادامه به نمونه‌هايي از آنها اشاره مي‌شود:
1. «از تلخى‏هاى اين حادثه [18 تير 78] شكست حرمت و قداست مقام معظم رهبرى و ولايت بود كه چنين حركتى حتى در پيش از انقلاب و در رژيم طاغوت هم رخ نداده بود ... در فكر و انديشه آحاد و همه مردم، قداست رهبرى به گونه‏اى است كه هيچ كس چنين اجازه يا گستاخى را به خود نمى‏داد، اما به هر حال اين قضيه تلخ به عنوان لكه ننگى در تاريخ و انقلاب ما به ثبت رسيد و يك اثر تلخى در ذائقه‌ي مردم گذاشت چون همه‌ي ما مى‏دانيم كه به چه مقام و شخصيتى توهين شد.» (هفته‏نامه پرتو سخن: مرداد 78، ص 1.)
2. «رسانه‏ها [مطبوعات] نبايد اصل را بر افزايش تيراژ قرار دهند. آنها وظيفه دارند دوستى‏ها را عمق بخشيده و از ايجاد اختلاف پرهيز كنند.» ( همان: مرداد 78، ص 1.)
3. «هدف دشمنان در ابتداى پيروزى انقلاب اين بود كه با ترويج ليبراليسم، ماهيت اسلامى انقلاب را مخدوش كنند و اينك همان شيوه را با ادبياتى تازه شروع كرده‏اند... تفاوتى كه مباحث امروز كرده است آن است كه اين حرف‏ها را ما از زبان داخلى‏ها مى‏شنويم. رسانه‏ها، گروه‏ها و افرادى كه در گذشته و از سال 60 به بعد جرأت بيان اين حرف‏ها را نداشتند، دوباره با گفتن آنها خوراك اصلى راديوهاى بيگانه را فراهم كرده‏اند؛ به طورى كه راديوهاى بيگانه ديگر نياز ندارند خودشان سرمايه‏گذارى كنند. امروز عمده‏ترين خوراك را اينها به راديوهاى بيگانه مى‏دهند.» (همان: آذر 78، ص 1.)
4. «ضد انقلاب كه در فكر حفظ جان خود بود، امروز همراه با كسانى كه حاكميت اسلام را قبول نداشتند و صريح مى‏گفتند كه حاكميت دينى در كشور نبايد باشد و منكر ولايت فقيه بودند و با افرادى كه مدعى دلسوزى انقلاب مى‏باشند دست به دست هم داده و همراه با بيگانگان اين‏گونه القا مى‏كنند كه اسلام كارايى ندارد، اين روح همه شيطنت‏هاست.» (همان)
5. «ناجوانمردى است كسانى كه خود را وفادار به انقلاب مى‏دانند، گذشته‌ي 20 سال انقلاب اسلامى را زير سؤال مى‏برند.» (همان)
6. «رهبرى از امور فرهنگى كشور نگرانى جدى دارند و در زمان [رياست جمهورى] من هم ابراز مى‏كردند، اما الآن بيشتر است. از طرفى روشن است كه جرياناتى در پشت حوادث و تهاجمات فرهنگى براى تخريب فرهنگ كشور وجود دارد.» (همان: دى 1378، ص 2.)
7. «ستون پنجم دشمن در داخل فعال هستند ... امروز نيروى لازم براى مقابله با شرارت‏ها را داريم و نبايد بگذاريم دشمنان، حاكميت و آمريت اسلام را زير سؤال ببرند و با شعار خوارج‏گونه اين گوهر گرانبها را از ما بگيرند.» (همان)
8. «متأسفانه امروز شاهد هستيم همان دشمنان يعنى ناكثين، قاسطين و مارقين در مقابل انقلاب اسلامى، اين ميراث امام و همه‌ي عظمتى كه ياران و امت امام (رحمه الله) به وجود آوردند، با همه‌ي عناد، شرارت و فريبكارى، صف كشيده‏اند و جاى خوارج، معاويه‏ها و طلحه‏ها را پركرده‏اند.» (همان)
9. «حضرت امام (قدس سره) دو ركن اسلاميت و مردميت نظام را با هم مورد توجه قرار داده و قبول داشتند. معتقد بودند اگر مردم نباشند، نمى‏توانيم حكومت اسلامى داشته باشيم؛ البته اين را هم نفى مى‏كردند كه مردم جمع بشوند و اسلام را نخواهند، اسلاميت را شرط مى‏دانستند و تحقق آن را منوط به اقبال مردم مى‏ديدند.» (همان: 13بهمن 78، ص 2.)
10. «برخى افرادى كه از خط امام (رحمه الله) شروع كردند و جان گرفتند، امروز خط آتاتورك و لائيسم را بر خط امام ترجيح مى‏دهند! امروز كه 20 سال از پيروزى انقلاب گذشته است و وارد دهه‌ي سوم انقلاب شده‏ايم، افرادى كه در سايه‌ي فداكارى ملت به جايى رسيده‏اند، به اين فكر افتاده‏اند كه چيز ديگرى را جاى‏گزين افكار امام كنند.» (همان)
11. «ما بايد هوشيار باشيم و اجازه ندهيم كه تاريخ با جهل و خامى ما همان‏گونه كه در مشروطيت اتفاق افتاد، تكرار شود.» (همان)
12. «نبايد اجازه داد، وفاق ملى كه به يمن اسلام و اهل بيت (عليهم السلام) به وجود آمده است، به دست عده‏اى نادان و يا داناى شرور به وضع ديگرى درآيد.» (همان)
13. «ما اين هشدار را به منافقين داديم، گفتيم شما را از دامن مردم مى‏گيرند و به دامن بيگانگان مى‏اندازند. من كه اينها را كاملاً مى‏شناختم، بچه‏هاى بدى نبودند، اينها حركت خود را با مبارزه با آمريكا و كشتن آمريكايى‏ها شروع كردند، بعد جاروكش كنگره‌ي آمريكا شدند و پناه به صدام و اسراييل بردند. سرنوشت همه‌ي كسانى كه بخواهند از ملت و از خاستگاه انقلاب جدا شوند، همانند منافقين است.» (همان)
14. «امروز عده‏اى آن‏قدر گستاخ شده‏اند كه صريحاً در اجتماعات مى‏گويند و در روزنامه‏هايشان مى‏نويسند كه دين نه تنها كارايى ندارد بلكه حكومت دينى مضر است.» (همان: 19مرداد 79، ص 2)
15. «همه ديدند كه چگونه ملى‏گراها در دوره‌ي مصدق شكست خوردند و تسليم طاغوت شدند؛ البته من نمى‏گويم نمى‏شود موج درست كرد، همان موجى هم كه مصدق روى آن سوار شد، موجى بود كه فدائيان اسلام و آيت‏اللَّه كاشانى ايجاد كرده بودند.» (همان)
16. «مسأله‌ي مبارزه با فقر و فساد و تبعيض از اهداف اصلى انقلاب اسلامى و همواره از حرف‏هاى مؤكد حضرت امام راحل و مقام معظم رهبرى بوده است.» (همان)
17. «مهم‏ترين هدف دشمن در ايران اين است كه حاكميت اسلام و ولايت فقيه نباشد.» (همان: 16شهريور 79)
18. «افراد نادان و يا دانا و مغرض با دشمن هم‌صدا شده و حرف‏هاى يكديگر را تكميل مى‏كنند. با شايعه‏سازى و تبديل آن به يك جريان مرموز و موذى و با استفاده از تمام ابزارها در كشور به ميدان آمده و با پول خرج كردن، ترتيب دادن اجتماعات و به خدمت گرفتن تروريست‏ها قصد دارند به اهداف خود برسند ... از همه‌ي مسئولان انتظار است كه اجازه ندهند به انقلاب اسلامى، اين هديه‌ي الهى قرن بيستم، آسيب برسد.» (همان)
19. «دانشجويان انقلابى و همه‌ي كسانى كه درد دين دارند، نبايد اجازه دهند دشمنان اسلام و ايران دانشگاه را ابزارى در خدمت منافع خود قرار دهند.» (همان: 27 مهر 79.)
20. «مى‏خواهند به نام آزادى و چيزهاى ديگر، حالت بسيار شكننده‏اى براى مردم بوجود بياورند.» (همان: 20تير 80.)
21. «دشمنان ديرينه‌ي اسلام با شيوه‌ي نوين به ميدان آمده‏اند.»( همان: 28شهريور 80.)
22. «روحانيت از طرف دشمنان به شدت تضعيف مى‏شود و شرايط زمانى نيز ايجاب مى‏كند كه دوستان انقلاب اين شرايط و ترفند دشمنان را درك كنند و بر اساس مقتضيات زمان با انتخاب راه‏كارهاى مناسب با آنان به مقابله برخيزند.» (همان)
23. «غرب از طريق نفوذ سكولارها در دولت‏هاى اسلامى اهداف خود را دنبال مى‏كند.» (همان:30 آبان 80.)
24. «طرفداران انديشه‌ي سكولاريسم برآنند تا ايده‌ي جدايى و عدم دخالت مذهب در مديريت و حاكميت كشورهاى اسلامى را گسترش دهند و از اين طريق اهداف سلطه‏طلبانه‌ي خود را محقق سازند.» (همان)
25. «برخى از مطبوعات، پياده نظام دشمن هستند.» (همان: 12 دى 80.)
26. «روزنامه‏هايى كه همسو با رسانه‏هاى بيگانه مى‏گويند اسلام كارايى ندارد، اين مطبوعات پياده نظام دشمن هستند.» (همان)
27. «اين حرف‏هايى كه در روزنامه‏هاى داخلى و رسانه‏هاى بيگانه مى‏بينيد و مى‏شنويد، شبيه همان حرف‏هايى است كه اول انقلاب مى‏زدند؛ اينها مى‏گويند اسلام كارايى ندارد؛ بنى صدر هم همين را مى‏گفت. اينها باز اين نغمه شوم را آغاز كردند كه اسلام قدرت اداره‌ي كشور را ندارد. اين مطبوعات پياده نظام هستند. ما هم تقصير داريم. يك كارهايى داريم مى‏كنيم و خودى‏ها هم مى‏كنند و دارند اعتبارات و اسطوره‏هاى مورد اعتماد مردم را از بين مى‏برند. به اسم آقازاده به حريم آقايان وارد مى‏شوند. الآن به اسم اسلام و اقتصاد، با عناوين دهن پركنى اين بزرگان و همه چيز را زير سؤال مى‏برند. از لحاظ سياسى بعضى مى‏گويند اصلاحات نبوده و ما داريم اصلاحات مى‏كنيم و از نظر اقتصاد مى‏گويند همه جا بخور بخور بوده و ما مى‏خواهيم از حلقوم آنها بيرون بياوريم. در اين شرايط، مردم به چه كسى اعتماد كنند؟ ما به دست خودمان داريم كارآيى اسلام را زير سؤال مى‏بريم. اگر ما همين‌طور جلو برويم، آن انرژى كه پشت سر انقلاب بود ديگر پشت سر انقلاب نخواهد بود؛ البته ما آن‏ها را شكست داديم و باز هم مى‏دهيم و بايد روحيه اخلاص را حفظ كنيم.» (همان: 12دى 80.)
28. «تأسف‏بار است آنهايى كه براى انقلاب زحمت كشيدند و زندان رفتند، حالا همين‏ها به دست خودشان انقلاب، امام (رحمه الله) و دفاع مقدس و همه چيز را زير سؤال مى‏برند.» (همان)
29. «افراد جديدى كه مى‏خواهند درس مردم‏سالارى را ياد بدهند، به انقلاب ظلم مى‏كنند.» (همان: 26دى 80.)
30. «بدتر از رسانه‏هاى خارجى، برخى رسانه‏هاى داخلى هستند كه با مزد يا بدون مزد با راديو اسراييل هم‏صدا شده‏اند.» (همان)
31. رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام با تأكيد بر مهم‏ترين بعد انقلاب اسلامى، يعنى مسأله حكومت اسلامى خاطر نشان كرد: «پس از سرنگونى شاه، جريان‏هاى سياسى سعى كردند مانع از تشكيل حكومت توسط روحانيت شوند؛ اين اولين چالشى بود كه در شوراى انقلاب با آن روبرو بوديم و هنوز هم اين چالش ادمه دارد. قاطعيت امام تا حدود زيادى راه ليبرال‏ها را بست اما اثر آن به مقدار زيادى باقى مانده است.» (همان: 22مهر 81.)
32. «افكار ليبرالى، ماركسيستى و الحادى ريشه‌ي مخالفت با حكومت اسلامى است.» (همان)
33. «عده‏اى فكر مى‏كنند راه تأمين منافع از ملى‏گرايى عبور مى‏كند.» (همان: 11آذر 1381.)
34. «امام قاطعانه در مقابل اصلاحات آمريكايى ايستاد.» (همان: 23 دى 1381)
35. «مسخ شده‏هاى مدعى سوابق انقلابى، ليبرال‏ها، ماركسيست‏ها و سلطنت‏طلب‏ها معتقدند دولتى سكولار بايد روى كار آيد.» (همان: 7 بهمن 81.)
36. «آمريكا در ايران از جريانى حمايت مى‏كرد كه تصور مى‏نمود آن‏ها ميليون‏ها رأى در بين مردم ايران دارند، اما نتيجه انتخابات شوراها نشان داد كه آراى آن‏ها را بايد با عدد انگشتان دست محاسبه كرد.» (همان)
37. «اين سياه‏نمايى‏ها تقريباً بعد از دوم خرداد 76 شروع شده است؛ به طورى كه حتى افتخارات نظام، دفاع مقدس و حضرت امام راحل را هم زير سؤال مى‏برند.» (همان)
مطالب فوق، جملات صريح و شفافي است كه هفته‌ نامه‌ي پرتو سخن به نقل از آيت الله هاشمي رفسنجاني در مقام مقابله با سياست‌هاي حاكم بر كشور در دوران هشت‌ ساله‌ي اصلاحات منتشر كرده است.
(ر.ك: رضا صنعتي، مشروعيت آسماني؛ ولايت فقيه در انديشه‌ي سياسي آيت الله هاشمي رفسنجاني، سازمان انتشارات روزنامه جمهوري اسلامي، صص 58-68)