الف - حل مشکل بیکاری نباید منوط به افزایش آمار کارکنان دولت باشد

حل مشکل بیکاری نباید منوط به افزایش آمار کارکنان دولت باشد

حقیقتاً عامل فرهنگ همچون اکسیژنی است که برای تنفس به آن نیازداریم و در هرحیطه ای، گرفته از مسائل سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، رشد و تعالی آن موجب پیشرفت همه جانبه بشر گردیده است.

درمقایسه با آموزش فرهنگ کسب و کاردر دیگرکشورهای موفق در عرصه اقتصادی باید قبول کرد که ما هیچگونه دوره آموزشی و آشنایی نوجوانان و حتی جوانان با فضای کسب و کار و گرایش آنها به سمت تولید و درآمد زایی، درنظر نگرفته ایم. باید پذیرفت بخش قابل توجهی از افزایش تعداد جوانان بیکار، مربوط به عدم آموزش فرهنگ کسب و کار و آشنایی افراد با فرصت سازی برای کسب درآمد می باشد. ما ازجوانان خود نخواسته ایم تا به فکر فرصت یابی و فرصت سازی باشند. این بی توجهی موجب گرایش جوانان به کارهای بیهوده و یا خلاف قانون همچون فروش مواد مخدر، سرقت، زورگیری و از این قبیل بزه های اجتماعی می گردد.

درخوش بینانه ترین حالت جوانان یا به پیشه پدری رجوع خواهند کرد و یا چشم انتظار استخدام های دولتی همچون ادارات، بانک ها، کارخانجات و یا نیروهای مسلح، خواهند بود. این رویه موجب سکون نیروی فعال جامعه می گردد چون فضاهای شغلی محدود است و پاسخگوی خیل عظیم کارجویان نیست. لذا باید به سمت فرصت یابی و فرصت سازی پیشرفت تا زمینه های جدید ایجاد اشتغال فراهم شود.

متاسفانه ما نتوانسته ایم خارج از این حلقه راه و روش های درآمدزایی را به جوانان آموزش دهیم و با معضل بیکاری به صورت ریشه ای برخورد کرد. حل مشکل بیکاری نباید منوط به افزایش آمار کارکنان دولت باشد! بلکه باید علاوه بر گسترش چرخه های تولید، زمینه را برای گرایش جوانان به سمت دیگر فعالیت های تجاری و درآمدزا جلب کنیم. نیروی جوانی پتانسیل ارزشمندی است که باید با هدایت آن به سمت رشد و تعالی مانع از هدر رفتن آن شد. یک جوان ایرانی باید بتواند نیازهای جامعه خود را تشخیص بدهد و از این نیازها برای خود کسب درآمد کند.

اما این امر نیازمند آموزش و ترویج فرهنگ کسب وکار درمیان جامعه می باشد. این وظیفه مسولان است تا با آموزش و حمایت از جوانان و دراختیار گذاشتن امکانات برای درآمدزایی آنها برنامه ریزی کنند. نباید جوان خود را در میان بن بست بیکاری ناتوان ببیند وتنها راه چاره را بالارفتن از دیوار حقوق دیگران تشخیص دهد!. مطمئنا قانون گریزی درهیچ قاموسی پذیرفته نیست، اما باید قبول کرد که نبود راه چاره و عدم آموزش های فرهنگی جهت کسب درآمد، جوانان را به کارهای خلاف می کشاند.

اولین قدم برای آموزش و جلوگیری از انحراف جامعه به سمت کارهای بیهوده و غیرقانونی جهت کسب درآمد، تقویت پایه های اشتغال می باشد. اصلی ترین محور رشد اقتصادی و مبارزه با بیکاری، افزایش تولید و گسترش صنایع می باشد. لذا اگر نگاهی به وضعیت تولید وصنایع کشور بیاندازیم متوجه می شویم که به وضعیت نامناسبی درطی چند سال گذشته دچار شده ایم. متاسفانه تاکنون ما بارتمام مشکلات اقتصادی کشور از بیکاری گرفته تا کاهش هزینه های جاری را بردوش تولیدکنندگان انداخته ایم و همین امر موجب تعطیلی و رکود بسیاری از واحدهای تولیدی گردیده است. این درحالی است که واحد های تولید خود زمینه ساز توسعه فرهنگ کسب و کار در کشور می باشند. این سرمایه داران و تولیدکنندگان و صنعتگران هستند که می توانند انگیزه فعالیت اقتصادی را درمیان کارآفرینان و کارجویان ایجاد کنند.

گسترش سرمایه گذاری درکشور و خروج اقتصاد از رکود فرصت مناسبی است تا بار دیگر فرهنگ اقتصادی مردم غنی گردد و تفکر جامعه صرفاً بر دغدغه های معیشتی متمرکز نگردد. امید است درطرح ها و بسته های دولت برای خروج از رکود و تورم و حمایت از بخش تولید، برنامه های کارشناسی شده درحیطه اشتغال زایی و رونق فضای کسب و کار نیزدرنظرگرفته شده باشد.
*آفرینش