کد مطلب: 191436
اردوغان با ترکیه چه کرد؟ مردم چه می خواهند؟
بخش تعاملی الف - مرضیه حدادی، 8 تیر 92
تاریخ انتشار : شنبه ۸ تير ۱۳۹۲ ساعت ۱۰:۴۹
طی ماه های گذشته سیاست دولت اردوغان در رابطه با سوریه و نیز مساله صلح با گروه شبه نظامی پ.ک.ک و اعمال برخی سیاست ها که مخالفان آن را تحمیل الگوی اسلامگرایی مورد نظر حزب حاکم ” عدالت و توسعه” بر شیوه زندگی مردم ترکیه می خوانند، مورد انتقاد افکار عمومی و احزاب اپوزیسیون ترکیه بوده است.
امروز مردم استانبول به این نتیجه رسیده است که اکسیژن آزادی این شهر قطع شده و به همین سبب علیه اردوغان قیام کرده اند و فریاد برآوردند که “یک دقیقه… مسئله این است”! که به گفته یکی از تحلیلگران ترکی این فریادی بود که اردوغان در کنفرانس داووس در سال ۲۰۰۹ بر سر شیمون پرز رئیس رژیم صهیونیستی زد.
با قدری تأمل به وقایع اخیر در استانبول و برخی شهرهای ترکیه و همچنین گسترش تظاهرات ضد دولتی در این کشور، باید گفت این تحولات می تواند آبستن اتفاقات مهمی در این کشور باشد.
جریانات مخالف ترکیه اعم از جریانات کردی، جریان صلح و دموکراسی، جمهوری خلق و گرایشات پان ترکسیم و از سویی وجود گروه های وابسته به سلفیون، شرایط کنونی حاکم بر ترکیه را پیچیده تر کرده است به طوری که باید در انتظار فراگیر شدن اعتراضات مردم و گروه ها علیه دولت ترکیه و تغییراتی در شرایط داخلی این کشور باشیم.
باید گفت اتفاقاتی که در ابتدا در بستر اعتراضات میدان تقسیم استانبول و قطع درختان این منطقه شدت گرفت، به عنوان جرقه ای که در ادامه به یک سری مطالبات اجتماعی و عمومی مردم از دولت و ایجاد یک سری تضاد بین مردم و حکومت تبدیل شده، مطرح است. البته بعضی اختلافات داخلی، خصوصیت لجوج بودن مردم ترکیه و همچنین موضع گیری های شخص اردوغان که معترضین را عده ای چپاولگر خوانده است در تشدید صحنه اعتراضات ترکیه بی تاثیر نبوده است.
گفته می شود، تسویه حساب هایی که در سال های اخیر در ترکیه اتفاق افتاد که اخراج عده زیادی از افسران ارتش و تغییرات بنیادی در سازمان اطلاعاتی ترکیه را به همراه داشت، منجر به تضعیف بیش از حد ارتش و نهادهای اطلاعاتی ترکیه شده است که این امر نیز آینده مناقشات این کشور را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
همچنین طی دو سال اخیر که اوضاع داخلی سوریه دچار مشکلاتی شده، اسراییل و ترکیه به دلیل هم نظر بودن در ماجراهای سوریه به هم نزدیک و نزدیکتر شدند، به طوری که در خاک ترکیه موشک‌های پاتریوت راه اندازی شد که بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند ناتو برای دفاع از رژیم اشغالگر قدس دست به این اقدام زده است.
از سوی دیگر این گونه برداشت می شود که اسراییل به دلیل از دست دادن حامیان خود پس از بیداری اسلامی مانند مصر، نیاز به یک متحد مسلمان دارد تا بتواند هم به نوعی بر اوضاع سوریه تسلط داشته باشد و هم از اقدامات احتمالی مسلمانان علیه خود بکاهد و نیز در ظاهر ساختاری دموکراتیک‌تر نسبت به متحدان قبلی داشته باشد.
از طرفی ترکیه با توجه به نیازهای اقتصادی، در نظر دارد تا رژیم صهیونیستی گاز استخراج شده‌ی دریای مدیترانه را از مسیر این کشور به اروپا منتقل کند که این امر درآمد هنگفتی را برای ترکیه به همراه خواهد داشت. در واقع دولت اردوغان منافع اقتصادی را بر خواسته‌های ملت مسلمان ترکیه ترجیح داده و پیش بینی می شود روابط اقتصادی و سیاسی خود با رژیم اشغالگر قدس را افزایش دهد، اما بعید است مردم مسلمان ترکیه اجازه دهند دولت اردوغان روابطی به گرمی روابط ترکیه در دهه‌ی ۹۰ با رژیم صهیونیستی برقرار کند.
احتمال فرگیر شدن بحران ترکیه به قدری است که می توان مدل تحولات مصر و میدان التحریر را برای ادامه این بحران قابل تصور دانست. هرچند بهار عربی در امتداد اسلامخواهی ملت ها صورت گرفت و به احتمال نزدیک به یقین باید این اتفاق را مدل بهار عربی به همراه بیداری انسانی اروپایی دانست، چرا که درصد لائیک ترکیه به دنبال بیداری انسانی و تحقق حقوق شهروندی و نیل به موفقیت اقتصادی هستند که این دو اتفاق همزمان در ترکیه رقم خواهد خورد.
در آخر باید گفت با توجه به کمک های تسلیحاتی فراوان غرب و اردوغان به گروههای رادیکال در سوریه، و ناکامی های اخیر آنان در مقابل ارتش سوریه، و نیز ناکامی های ترکیه در مبارزه مسلحانه با گروه شبهه نظامی پ ک ک، محتمل است که گروهای رادیکال با اتحادی که با پ. ک.ک خواهند بست با سرعت زیادی براوضاع ترکیه مسلط شوند.
به این ترتیب با فراگیر شدن بحران، دولت اردوغان مجبور به ایجاد تغییراتی در قانون اساسی خواهد شد و تغییر نظام نخست وزیری به نظام ریاست جمهوری و تسریع این امر در بستر تحولات ترکیه دور از ذهن نخواهد بود.
امروز مردم استانبول به این نتیجه رسیده است که اکسیژن آزادی این شهر قطع شده و به همین سبب علیه اردوغان قیام کرده اند و فریاد برآوردند که “یک دقیقه… مسئله این است”! که به گفته یکی از تحلیلگران ترکی این فریادی بود که اردوغان در کنفرانس داووس در سال ۲۰۰۹ بر سر شیمون پرز رئیس رژیم صهیونیستی زد.
با قدری تأمل به وقایع اخیر در استانبول و برخی شهرهای ترکیه و همچنین گسترش تظاهرات ضد دولتی در این کشور، باید گفت این تحولات می تواند آبستن اتفاقات مهمی در این کشور باشد.
جریانات مخالف ترکیه اعم از جریانات کردی، جریان صلح و دموکراسی، جمهوری خلق و گرایشات پان ترکسیم و از سویی وجود گروه های وابسته به سلفیون، شرایط کنونی حاکم بر ترکیه را پیچیده تر کرده است به طوری که باید در انتظار فراگیر شدن اعتراضات مردم و گروه ها علیه دولت ترکیه و تغییراتی در شرایط داخلی این کشور باشیم.
باید گفت اتفاقاتی که در ابتدا در بستر اعتراضات میدان تقسیم استانبول و قطع درختان این منطقه شدت گرفت، به عنوان جرقه ای که در ادامه به یک سری مطالبات اجتماعی و عمومی مردم از دولت و ایجاد یک سری تضاد بین مردم و حکومت تبدیل شده، مطرح است. البته بعضی اختلافات داخلی، خصوصیت لجوج بودن مردم ترکیه و همچنین موضع گیری های شخص اردوغان که معترضین را عده ای چپاولگر خوانده است در تشدید صحنه اعتراضات ترکیه بی تاثیر نبوده است.
گفته می شود، تسویه حساب هایی که در سال های اخیر در ترکیه اتفاق افتاد که اخراج عده زیادی از افسران ارتش و تغییرات بنیادی در سازمان اطلاعاتی ترکیه را به همراه داشت، منجر به تضعیف بیش از حد ارتش و نهادهای اطلاعاتی ترکیه شده است که این امر نیز آینده مناقشات این کشور را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
همچنین طی دو سال اخیر که اوضاع داخلی سوریه دچار مشکلاتی شده، اسراییل و ترکیه به دلیل هم نظر بودن در ماجراهای سوریه به هم نزدیک و نزدیکتر شدند، به طوری که در خاک ترکیه موشک‌های پاتریوت راه اندازی شد که بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند ناتو برای دفاع از رژیم اشغالگر قدس دست به این اقدام زده است.
از سوی دیگر این گونه برداشت می شود که اسراییل به دلیل از دست دادن حامیان خود پس از بیداری اسلامی مانند مصر، نیاز به یک متحد مسلمان دارد تا بتواند هم به نوعی بر اوضاع سوریه تسلط داشته باشد و هم از اقدامات احتمالی مسلمانان علیه خود بکاهد و نیز در ظاهر ساختاری دموکراتیک‌تر نسبت به متحدان قبلی داشته باشد.
از طرفی ترکیه با توجه به نیازهای اقتصادی، در نظر دارد تا رژیم صهیونیستی گاز استخراج شده‌ی دریای مدیترانه را از مسیر این کشور به اروپا منتقل کند که این امر درآمد هنگفتی را برای ترکیه به همراه خواهد داشت. در واقع دولت اردوغان منافع اقتصادی را بر خواسته‌های ملت مسلمان ترکیه ترجیح داده و پیش بینی می شود روابط اقتصادی و سیاسی خود با رژیم اشغالگر قدس را افزایش دهد، اما بعید است مردم مسلمان ترکیه اجازه دهند دولت اردوغان روابطی به گرمی روابط ترکیه در دهه‌ی ۹۰ با رژیم صهیونیستی برقرار کند.
احتمال فرگیر شدن بحران ترکیه به قدری است که می توان مدل تحولات مصر و میدان التحریر را برای ادامه این بحران قابل تصور دانست. هرچند بهار عربی در امتداد اسلامخواهی ملت ها صورت گرفت و به احتمال نزدیک به یقین باید این اتفاق را مدل بهار عربی به همراه بیداری انسانی اروپایی دانست، چرا که درصد لائیک ترکیه به دنبال بیداری انسانی و تحقق حقوق شهروندی و نیل به موفقیت اقتصادی هستند که این دو اتفاق همزمان در ترکیه رقم خواهد خورد.
در آخر باید گفت با توجه به کمک های تسلیحاتی فراوان غرب و اردوغان به گروههای رادیکال در سوریه، و ناکامی های اخیر آنان در مقابل ارتش سوریه، و نیز ناکامی های ترکیه در مبارزه مسلحانه با گروه شبهه نظامی پ ک ک، محتمل است که گروهای رادیکال با اتحادی که با پ. ک.ک خواهند بست با سرعت زیادی براوضاع ترکیه مسلط شوند.
به این ترتیب با فراگیر شدن بحران، دولت اردوغان مجبور به ایجاد تغییراتی در قانون اساسی خواهد شد و تغییر نظام نخست وزیری به نظام ریاست جمهوری و تسریع این امر در بستر تحولات ترکیه دور از ذهن نخواهد بود.
کلمات کلیدی : مرضیه حدادی
رضا
۱۳۹۲-۰۴-۰۸ ۱۱:۱۴:۳۴
از آنجا که در یکسال و نیم گذشته در ترکیه بوده و تحولات اخیر این کشور را از نزدیک دنبال کرده ام، لازم می دانم تذکر دهم که روابط خارجی ترکیه کمترین نقش را در ناآرامی های اخیر ترکیه داشته است. موج اعتراضات ترکیه اگر چه به بهانه محیط زیست و قطع درختان شروع شده است، اما گسترش اعتراضات به دلیل لحن دیکتاتور منشانه اردوغان، و برخورد خشونت بار پلیس با معترضین بوده است. معترضین همانطور که نویسنده هم اشاره کرده اند بیشتر از سیاستهای تندروی دولت در پیاده سازی الگوی اسلامی مدل نخست وزیر ناراضی هستند. سیاستهای ترکیه در سوریه و با پ.ک.ک هم در اعتراضات نقشی نداشته است. اگر اردوغان بخاطر خشونت پلیس یک عذر خواهی ساده می کرد، هرگز اعتراضات به این گستردگی روی نمی داد و این الگوی دیکتاتور ها است که خود را محق دانسته، مخالفان خود را اوباش می دانند و از عذرخواهی بابت اشتباهاتشان گریزانند.
نکته دوم
اگرچه اسرائیل در مثلث انرژی قرار گرفته و برنامه گسترده صادرات گاز به اروپا را دارد، بد نیست نویسنده محترم مقاله در باره دو راس دیگر مثلث که قبرس و یونان هستند هم دقت داشته باشند، یونان در اروپا و عضو کمیسیون اروپاست، و لذا برای اسرائیل راحت تر است با همکاری یونان پروژه صادرات گازی خود را به اروپا جلو ببرد، کما اینکه شرکت نوبل انرژی که مدیریت استخراج را بعهده دارد، توافقاتی را در این زمینه با یونان و قبرس داشته است.
از سایت الف توقع می رود تحلیل های واقع گرایانه تری را ارائه دهد. (1479300) (alef-1)
نکته دوم
اگرچه اسرائیل در مثلث انرژی قرار گرفته و برنامه گسترده صادرات گاز به اروپا را دارد، بد نیست نویسنده محترم مقاله در باره دو راس دیگر مثلث که قبرس و یونان هستند هم دقت داشته باشند، یونان در اروپا و عضو کمیسیون اروپاست، و لذا برای اسرائیل راحت تر است با همکاری یونان پروژه صادرات گازی خود را به اروپا جلو ببرد، کما اینکه شرکت نوبل انرژی که مدیریت استخراج را بعهده دارد، توافقاتی را در این زمینه با یونان و قبرس داشته است.
از سایت الف توقع می رود تحلیل های واقع گرایانه تری را ارائه دهد. (1479300) (alef-1)
مهدی
۱۳۹۲-۰۴-۰۸ ۱۱:۲۵:۵۹
با سلام
تحلیل نابجا و خلاف واقعی بود
اعتراضات ترکیه ربطی به سوریه و پ.ک.ک ندارد
عده ای معترض اعتراضشان به سیاست های اسلامی دولت ترکیه است
مثل عدم اجازه فعالیت به مشروب فروشی ها از ساعت 10 شب به بعد
سانسور فیلم هایی که تلوزیون پخش می کند
چند روز پیش هم شاهد راهپیمایی همجنسگرا ها در حمایت از معترضان میدان تاکسیم بودیم که نشان از دور بودن دیدگاه نویسنده به واقعیت موجود در ترکیه دارد (1479315) (alef-1)
تحلیل نابجا و خلاف واقعی بود
اعتراضات ترکیه ربطی به سوریه و پ.ک.ک ندارد
عده ای معترض اعتراضشان به سیاست های اسلامی دولت ترکیه است
مثل عدم اجازه فعالیت به مشروب فروشی ها از ساعت 10 شب به بعد
سانسور فیلم هایی که تلوزیون پخش می کند
چند روز پیش هم شاهد راهپیمایی همجنسگرا ها در حمایت از معترضان میدان تاکسیم بودیم که نشان از دور بودن دیدگاه نویسنده به واقعیت موجود در ترکیه دارد (1479315) (alef-1)
سیدمحمد
۱۳۹۲-۰۴-۰۸ ۱۱:۵۷:۵۷
تعبیر : امروز مردم استانبول...
در مقاله شما اصلا درست نیست.معترضان گروه اندکی هستند و هم خودشان این را می دانند هم دشمنان ترکیه.اکثریت یعنی بیش از پنجاه درصد مردم ترکیه با اردوغان هستند وبه همین علت هم هست که دارد با قدرت بت موضوع برخورد می کند. متاسفانه رسانه های ما در تحلیل مسائل ترکیه واقع بین نیستند.مسئله کردها یک موضوع بسیار مهم بود که سالها کسی در ترکیه نمی توانست آن را حل کند و اردوغان حلش کرد.این مسئله در همه جا انعکاس خوبی یافت جز ایران که چون سر سوریه با ترکها اختلاف دارد سعی کرد خیلی به آن اهمیت ندهد (1479370) (alef-1)
در مقاله شما اصلا درست نیست.معترضان گروه اندکی هستند و هم خودشان این را می دانند هم دشمنان ترکیه.اکثریت یعنی بیش از پنجاه درصد مردم ترکیه با اردوغان هستند وبه همین علت هم هست که دارد با قدرت بت موضوع برخورد می کند. متاسفانه رسانه های ما در تحلیل مسائل ترکیه واقع بین نیستند.مسئله کردها یک موضوع بسیار مهم بود که سالها کسی در ترکیه نمی توانست آن را حل کند و اردوغان حلش کرد.این مسئله در همه جا انعکاس خوبی یافت جز ایران که چون سر سوریه با ترکها اختلاف دارد سعی کرد خیلی به آن اهمیت ندهد (1479370) (alef-1)
صالح
۱۳۹۲-۰۴-۰۸ ۱۲:۴۸:۴۰
با سلام و عرض ادب
حضور نویسنده محترم عرض می کنم که عمده تحلیل بیش از حد آبکی و غیر واقعی است. این روزها اما یرانی ها بر سر موضع ترکیه و شخص اردوغان در مسایل سوریه با ترکیه اختلاف داریم و آرزوهایمان را مثل واقعیت ها تصور می کنیم. اولا این روزها از این اعتراضات دیگر خبری نیست. ثانیا بسیاری در اسراییل از جمله لیبرمن- وزیر امورخارجه اسراییل د ر دولت قبل- از این وقایع در پوست خودشان نمی گنجیدند که ترکیه داره بهم می ریزه و اینو رسانه ای هم کردند. ثالثا مگر نمی دانید که قانون اساسی جدید ترکیه ماههاست که در مجلس آنها در دست نگارش است که اینگونه از غیب خبر می دهید! رابعا متاسفم برای کشورمان که آدم هایی که از وقایع دیگر کشورها شناخت دقیقی ندارند در این سایت قلم فرسایی می کند. کلام آخر این که در وقایع ترکیه چند گروه دخیل یا متنفع هستند: 1. کشورهای خارجی و در راس آنها کشورهای اروپایی چون آلمان و فرانسه و آمریکا که نمی خواهند ستاره ترکیه دوباره نظیر دوره عثمانی بدرخشد و تمام تلاش پنهان خود را برای توقف موتور اقتصادی ترکیه بکار می بندند. 2. گروههای لائیک و سکولار و چپ گرای داخلی که برای از دست دادن امتیازات خودشان و گسترش اسلام گرایی نگرانند 3. کردهای جدایی طلب که آشوب داخلی برای آنها مثل عسل می ماند
4. گروههایی از علویان که با سیاست های اردوغان و حزب وی در سوریه مخالف هستند. 5 کشورهای همسایه شامل سوریه، دولت مرکزی عراق، ایران، ارمنستان و روسیه که بر سر مسایل سوریه و منطقه ای با ترکیه اختلاف نظر دارند.
و خلاصه اینکه.... از نظر حقیر برای ایران شرایط بسیار محیا است برای محدود کردن توان منطقه ای و تاثیر گذاری ترکیه. براحتی و با مدیریت صحیح سیاست خارجی و نظیر همان روشی که غربیها با بهانه خطر ایران اعراب را گرد هم می آورند می شود با اروپا - آمریکا قدری پیچیده تر است- بر سر تهدید ترکیه به توافق های پایه رسید و از آنها امتیاز گرفت. (1479478) (alef-1)
حضور نویسنده محترم عرض می کنم که عمده تحلیل بیش از حد آبکی و غیر واقعی است. این روزها اما یرانی ها بر سر موضع ترکیه و شخص اردوغان در مسایل سوریه با ترکیه اختلاف داریم و آرزوهایمان را مثل واقعیت ها تصور می کنیم. اولا این روزها از این اعتراضات دیگر خبری نیست. ثانیا بسیاری در اسراییل از جمله لیبرمن- وزیر امورخارجه اسراییل د ر دولت قبل- از این وقایع در پوست خودشان نمی گنجیدند که ترکیه داره بهم می ریزه و اینو رسانه ای هم کردند. ثالثا مگر نمی دانید که قانون اساسی جدید ترکیه ماههاست که در مجلس آنها در دست نگارش است که اینگونه از غیب خبر می دهید! رابعا متاسفم برای کشورمان که آدم هایی که از وقایع دیگر کشورها شناخت دقیقی ندارند در این سایت قلم فرسایی می کند. کلام آخر این که در وقایع ترکیه چند گروه دخیل یا متنفع هستند: 1. کشورهای خارجی و در راس آنها کشورهای اروپایی چون آلمان و فرانسه و آمریکا که نمی خواهند ستاره ترکیه دوباره نظیر دوره عثمانی بدرخشد و تمام تلاش پنهان خود را برای توقف موتور اقتصادی ترکیه بکار می بندند. 2. گروههای لائیک و سکولار و چپ گرای داخلی که برای از دست دادن امتیازات خودشان و گسترش اسلام گرایی نگرانند 3. کردهای جدایی طلب که آشوب داخلی برای آنها مثل عسل می ماند
4. گروههایی از علویان که با سیاست های اردوغان و حزب وی در سوریه مخالف هستند. 5 کشورهای همسایه شامل سوریه، دولت مرکزی عراق، ایران، ارمنستان و روسیه که بر سر مسایل سوریه و منطقه ای با ترکیه اختلاف نظر دارند.
و خلاصه اینکه.... از نظر حقیر برای ایران شرایط بسیار محیا است برای محدود کردن توان منطقه ای و تاثیر گذاری ترکیه. براحتی و با مدیریت صحیح سیاست خارجی و نظیر همان روشی که غربیها با بهانه خطر ایران اعراب را گرد هم می آورند می شود با اروپا - آمریکا قدری پیچیده تر است- بر سر تهدید ترکیه به توافق های پایه رسید و از آنها امتیاز گرفت. (1479478) (alef-1)
احسان
۱۳۹۲-۰۴-۰۸ ۱۲:۵۸:۳۴
من هنوز هم انگیزه‌ی قوی برای اعتراضات نمی‌بینم. احساس می‌کنم خوشی زده زیر دلشون دارن دنبال ماجرا جویی می‌گردن. (1479512) (alef-1)
۱۳۹۲-۰۴-۰۸ ۱۸:۵۴:۳۴
بدون تردید برخورد خشن پلیس ترکیه با تظاهر کنندگان قابل سرزنش است. اما مدل موجود دموکراسی در ترکیه می تواند الهام بخش برای تمامی کشورهای مسلمان باشد. بدون تردید دموکراسی برای تعیین رهبران ترکیه حرف اول را می زند و به احتمال خیلی زیاد حزب اردوغان بهنی حزب عدالت و توسعه برنده انتخابات آتی ترکیه خواهد بود. پاینده باد دموکراسی (1480410) (alef-1)
دانا
۱۳۹۲-۰۴-۰۸ ۱۹:۱۴:۰۰
با سلام. لطفا در مورد تحليل ها بيشتر دقت كنيد و مطالب را وارونه جلوه نكنيد. مشكل اخير تركيه به علت دخالت دادن دين در سياست و قوانين اجتماعي از طرف حزب Ak Parti يعني حزب اردوغان هستش. اين اعتراضات از طرف فعالان لائيك، سكولار، مسلمانان تكنوكرات و طرفداران حفظ نظريه هاي آتاتورك كبير انجام ميشه. همچنين يكي از نكاتي كه مخالفان بهش اعتراض مي كنن همين قانون تغيير نظام نخست وزيري به رياست جمهوريست كه زمينه را براي تك حزبي شدن و ديكتاتوري فراهم مي كنه. (1480454) (alef-1)
shahab
۱۳۹۲-۰۴-۰۹ ۱۰:۵۲:۲۱
چیزی که فراموش کردید بنویسید و یکی از دغدغه های بزرگ معترضان هست دور شدن دولت اردوغان از آرمانهای آتاتورکه. من در استانبول با دانشجوییان معترض زیادی در میدان تکسیم صحبت کردم که معتقد بودند حزب عدالت و توسعه و شخص اردوغان از قانون اساسی و بنیان های شکل گیری ترکیه ی لائیک و اصول مورد تاکید آتاتورک (که برای ترکها به اندازه ی آرمانهای امام برای ما مهم و مقدسه) فاصله گرفته و ترکیه رو به سمت اسلامی شدن پیش میبره. قسمت زیادی از مردم ترکیه از اسلامی شدن کشورشون احساس خطر میکنن. اونها به موضع گیری دولت ترکیه در مورد سوریه معترض نیستن. اما از دخالت کشورشون در سوریه و حمایت از مخالفان مسلح ناراضی هستند چون این رو در جهت همون سیاست های اسلامی (بخوانید اسلام سنی ترکی) می دونن. خیلی ها در ترکیه حس میکنن آرزوی اردوغان احیا سیاست های ترکیه ی عثمانی بر مبنای ناسیونالیسم ترکی و تعصب مذهبی است. (تا حالا هیچ کدوم کامنت های من نشان داده نشده. این رو واقعا سعی کردم بدون نیاز به سانسور بنویسم دیگه) (1481527) (alef-1)
۱۳۹۲-۰۴-۰۹ ۱۲:۱۸:۱۷
عجب. بعد اونایی که تو میدون تقسیم بودند اصولا چی می خواستند. به خاطر اینکه ترکیه با اسرائیل هم نظره و گاز میخواد از ترکیه رد کنه و مردم مسلمون ترکیه نمیخواند؟ بعد مردم مسلمون ترکیه پس مشکلشون با بستن عرق فروشیا و حجاب چیه اگه اینقدر مسلمونند. (1481660) (alef-1)
۱۳۹۲-۰۴-۰۹ ۱۵:۱۶:۰۲
تحلیل شما از برخی جنبه ها شاید درست باشد، ولی برای ما که در ترکیه زندگی می کنیم رصد اوضاع از میان مردم راحت تر است. اعتراض ها در ترکیه توسط گروههای مختلف با اهداف مختلف انجام شد و در طول روزهای اعتراض حتی یک بیانبه مشترک هم از بین معترضین صادر نشد که خواسته مشترک آنها را نشان دهد. به همین دلیل خیلی زود این گروهها دچار فرسایش شدند. شاید بتوان گفت تنها چیزی که در بین معترضین مشترک بود، اعتراض به تقویت اسلام گرایی در ترکیه توسط اردوغان بود. تنها دو روز قبل از شروع این اعتراضات اردوغان قانونی را از تصویب گذرانده بود که فروش مشروبات الکلی را از ساعت ده شب به بعد ممنوع می کرد و این خبر اثر زیادی روی خشم معترضین داشت. (1482094) (alef-1)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
