داخلی صفحه اجتماعی آرشيو يادداشت

سایتی که خود بحران است

بخش تعاملی الف - مهدی برنافر- کارشناس ارشد شهرسازی

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

یکی از دغدغه هایی که همواره ذهن بسیاری از پژوهشگران حوزه مطالعات شهری را به خود معطوف داشته، مسئله آسیب پذیری شهرها در هنگام بروز بحران ها و بلایای طبیعی و غیر طبیعی است. از اینرو با توجه به رشته دانشگاهی و زمینه تخصصی خود، تصمیم گرفتم برای کسب اطلاعات روزآمد در این خصوص به سایت اینترنتی سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران مراجعه نمایم. خصوصا اینکه شهر تهران یکی از شهرهایی است که بروز خطرات مختلف از جمله زلزله در آن به عنوان یک تهدید حدی تلقی می شود. با این حال بارگیری سایت این سازمان زمان زیادی طول کشید، و البته اطلاعات مورد نظر بنده نیز فراهم نشد (و صد البته در مقایسه با سایت هایی نظیر هلال احمر، صلیب سرخ، فما و برنامه مدیریت بحران سازمان ملل متحد از محتوای بسیار ضعیفی برخوردار بود).

پیش خود گفتم، چگونه است سازمانی که باید در زمان بحران به یاری شهروندان بشتابد، سایت آن خود بحرانی بزرگ برای شهروندان تلقی می شود؟ سایتی که در مواقع عادی اینگونه با مشکل دسترسی مواجه است، زمانی که فاجعه ای در شهر رخ دهد چگونه عمل خواهد نمود؟ آیا چنین نیست که در مواقع بروز فجایع یا بحران ها، سایت های این چنینی می تواند به عنوان یک مرکز اطلاع رسانی و هماهنگ کننده در سطح ملی و حتی بین المللی عمل کند و موجب جذب کمک های بسیاری شود؟ پس این اهمال کاری از کجا سرچشمه می گیرد؟ سایتی که محتوای آن می تواند خود یک برنامه آموزشی برای شهروندان باشد و به عنوان یک رسانه فعال تلقی شود، چرا باید با چنین کیفیت نامناسبی طراحی شده باشد؟

با این حساب به نظر می رسد، ضروری خواهد بود که مسئولین شهرداری و سازمان مذکور و طراحان این سایت و سایت های مشابه، نسبت به بهبود عملکرد آنها اقدام نمایند به طوری که هم به لحاظ محتوا و هم به لحاظ قابلیت و سرعت دسترسی از کیفیت قابل قبولی برخوردار شوند.