داخلی صفحه سیاسی آرشيو يادداشت

تاخير پرواز "تدبير" به فرودگاه "اميد"

بخش تعاملی الف - ناصر دادور

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

با گذشت حدود شش ماه از آغاز فعالیت دولت جدید، متاسفانه هنوز جای خالی، تدبیر و امید در صنعت حمل و نقل هوایی نمایان است. هرچند طی این مدت شاهد تغییرات اندكی در بعضی از بخش های مدیریتی در این حوزه بودیم، اما هنوز نتایج مثبت و مورد نظر مردم و كارشناسان این حوزه قابل لمس و تحقق نیست.

شاید عزیزان هنوز به دنبال فرصت بیشتری برای كسب تجربه هستند، شاید هم منتظر چگونگی عملیاتی شدن توافق ژنو، به هر حال این پرواز این روزها با تاخیر رو به رو شده است.

نمی دانم وزیر محترم راه و شهرسازی چه میزان از وقت روزانه خود را به مقوله مسكن اختصاص می دهد و چه میزان به راه و در بخش راه، چه میزان را حول محور صنعت حمل و نقل هوایی و گپ با كارشناسان این حوزه می گذراند، اما فكر می كنم كه زمان زیادی را به آن اختصاص نمی دهد، چراكه اكثر دلسوزان و كارشناسان اصلی و واقعی این حوزه هنوز رخصت دیدار با ایشان را پیدا نكرده اند و حتی در اتاق قائم مقام ایشان در بخش هوایی نیز همچنان به روی نخبگان اصلی این صنعت بسته است.

اینكه آقای نوریان یك روز از لزوم ادغام ایرلاین ها سخن می گویند و چند روز بعد از اساس آن را محال می دانند، نشان دهنده روش مدیریتی آزمون و خطاست، روشی كه متاسفانه جز عقب افتادگی كشور دستاورد جدیدی به دنبال نداشته و نخواهد داشت.

شاید اگر وزیر محترم راه و شهرسازی با طرح های اصلی و بر زمین مانده این صنعت رو به رو بود، مجبور نمی شد طرح هایی مانند ساخت هواپیما و شهر فرودگاهی را زیاد جدی بگیرد طرح هایی كه متاسفانه به دلایل متعدد جز هزینه هنگفت مالی چیزی در چنته ندارد.

اگر ایشان از میزان واقعی پروژه های زمین گیر و تعریف شده این صنعت آگاه بود، تا تعیین تكلیف پروژه های كنونی باب طرح جدیدی را باز نمی كرد.

مجری طرح توسعه فرودگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) گفته اند: راه‌اندازی ترمینال دو فرودگاه به دلیل این‌که سرمایه‌گذاری سنگینی نیاز دارد با بودجه‌ای که در حال حاضر داریم امکان‌پذیر نیست.
ضمنا ایشان یاد آور می شود که برای سال آینده فقط ۴۰ میلیارد تومان برای طرح توسعه فرودگاه امام در نظر گرفته شده (که با توجه به نیاز به تکمیل پروژه‌های ۸۰ درصد به بالا که به مراتب بیش از ۴۰۰ میلیارد تومان است)، بسیار اندک است.

البته نگارنده قصد دفاع از طرح های گذشته را ندارد و اساساً بسیاری از آن را به مانند دو طرح اخیر مضحك می دانم اما سخن من باب اولویت بندی پروژه ها با توجه به شرایط وخیم اقتصادی و مالی كشور است.

سخن كوتاه می كنم و تنها توصیه ام به مقامات ارشد این حوزه تامل بیشتر با بدنه كارشناسی و نخبگان این مجموعه است. امیدوارم با باز شدن درب‌های اتاق مسئولان امر، زمینه های گفتگو با عقلای این صنعت، فراهم شود و مشكلات ناوگان حمل و نقل و هوایی كشور با تدبیر درست به سر انجام برسد.