داخلی صفحه سیاسی آرشيو يادداشت

۳

شرمندگي قابل تقدير آقای آخوندي

بخش تعاملی الف - ناصر دادور

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

بنده معمولا بيشتر يك نقادم تا مجيز گو اما با توجه به نظريه پاداش و تنيه براي تداوم يافتن اينگونه اظهارات سنجيده و صد البته پسنديده بر خود لازم دانستم تا با تقديم يك يادداشت كوتاه از اين عمل نيك وزير محترم تشكر كنم.

اميدوارم عادت ادبيات نقادانه ام روي اين يادداشت محبت آميزم تاثير نگذارد و زهر خود را بر روي آن نريزد.

هر چند بيان اينگونه جملات در بين مسئولان ارشد و وزراي ساير كشورهاي پيشرفته امر رايجي است و بعضا ممكن است حتي با كناره گيري آنان از قدرت هم كاملتر شود اما در كشور ما عنصر نايابي است.

انقدر كمياب است كه بنده حقير ناچارم به خاطر بيان يك جمله اي و دوام آن چندين جمله را در ستايش آن يك جمله بنگارم، اميدوارم در اين بين محكوم به پاچه خواري نشوم آن هم پاچه خواري جناب وزير ...

در مراسم توديع و معارفه مدير عامل شركت فرودگاه ها جناب آقاي دكتر آخوندي از احساس شرمندگي خود گفتند، انجا كه حدود دو هفته پيش براي انجام كاري عازم يكي از شهرستان ها مي شوند و به اجبار از سالن ترانزيت و گيت خروجي فرودگاه مهر آباد گذر مي كنند.

مثل اينكه اوضاع پريشان فرودگاه مهرآباد و ترمينال خروجي انقدر آشفته بوده كه حس شرمندگي سراسر وجود ايشان را در بر مي گيرد و از همان لحظه تا روز توزيع همچون بغضي در گلوي وزير محترم مي مانده و پس از دو هفته در مراسم تركيده مي شود.

به هر حال هم اين حس و هم آن بغض و هم آن عمل جابجايي مديريتي كه قطعا از پس اين شرمندگي بو جود آمده ستودني و قابل ستايش است. كار قشنگ و جالبي كه اميدواريم جناب آقاي وزير به آن ادامه دهند.

البته در اين راستا مي توان آدرس چند جاي ديگر را هم به وزير محترم داد جاهايي كه ممكن است هيچ وقت گذر ايشان حتي به طور اتفاقي هم به آنجا نيفتد، ولي اگر بيفتد، چه شود.

از جمله:

- ميدان تره بار محله نارمك
- روابط عمومي خود وزارتخانه
مسكن مهر چرند نه ببخشيد پرند
آزاد راه تهران، جنوب نه ببخشيد شمال

چرا راه دور مي ريم همين شركت هواپيمايي ملي خودمان جايي كه ممكن است با مراجعه دير هنگام و مماشات بي حد و اندازه اين حس شرمندگي را با شرمساري دو تايي با هم حس كنيد.

شرمنده قرار بود كه تنها تقدير و تشكر باشد اما مثل اينكه چند خط آخر از دستم در رفت.