راز اتاق ۲۳ هتل اطلس/ محل مرگ تختی کجاست

گروه اجتماعی الف،   3961017130 ۰ نظر، ۰ در صف انتشار و ۳ تکراری یا غیرقابل انتشار

یک پلاک عقب تر از تقاطع خیابان های سپهد قرنی و طالقانی در تهران، هتل اطلس راز مرگ یکی از نامدارترین قهرمانان ایران را سالهاست در خود حفظ کرده است.

به گزارش  میزان، نمای آلومینیمی چند سالی می شود سنگ ها سفید هتل اطلس را پنهان کرده است. هتلی که مدت ها آتلانتیک نام داشت و حالا می کوشد خاطرات آن زمان را فراموش کند.

۱۷ دی ماه جسد غلامرضا تختی در یکی از اتاق‌های هتل آتلانتیک تهران پیدا و بعد‌ها روایت‌های فراوانی از آخرین ساعت زندگی تختی و پایین آوردن جسدش از پله‌های هتل آتلانتیک منتشر شد. هنوز خیلی‌ها باور نمی‌کنند جهان پهلوان تختی که امید و نماد یک ملت بوده، خودکشی کند و بسیاری مرگ تختی را عملیات ساواک می‌دانند.

همین روایت ها هتل آتلانتیک تهران را مدت ها سرخط خبرها کرده  و آن را تا مرز تعطیلی برده بود. هتلی که برخی می گویند صاحبش دوست تختی و برخی می گوید همدست ساواک بوده است. از تونل های پنهانی پشت هتل که محل ورود ماموران ساواک بوده نیز داستان هایی زیادی وجود دارد، داستانی که ده ها سال بعد همچنان صاحب هتل از آنها فرار می کند.

هتل آتلانتیک حالا به اسم اطلس شناخته می شود. نمای خاکستری آلومینیمی، تصویر تاریخی این هتل را پنهان کرده و همه تلاش می کنند یادشان برود در این هتل چه گذشته است. دی ماه اگر به این هتل بروید و بخواهید سراغ صاحب آن را بگیرید، کارمندان می گویند که صاحب هتل در سفر است. همه می دانند مراجعان دی ماه که دنبال صاحب هتل هستند، آمده اند تا قصه تختی را روایت کنند. او چندین بار درباره مرگ تختی در این هتل صحبت کرده و حتی تونل های ادعا شده را به خبرنگاران نشان داده است اما توضیحات کسی که در آخرین دقایق با تختی بوده هنوز از ابهامات مرگ تختی کم نکرده است.

 

اتاق ۲۳، اتاقی است که گفته می‌شود تختی در آن خودکشی کرد. حالا نظم شماره بندی اتاق‌های هتل را برهم زدند و برخی می‌گویند آن اتاق برای همیشه بسته شده تا خاطره خودکشی تختی هرگز باز نشود. در هتل هیچ نشانی از تختی نیست و کارمندان در پاسخ به سوال در این باره صدایشان را به حداقل ممکن می‌رسانند.  

این جا در تقاطع طالقانی و قرنی همه می‌کوشند خاطره مرگ تختی را فراموش کنند، اسم خیابان‌ها و هتل عوض شده و هزاران عابر پیاده که هر روز از کنار این ساختمان رد می‌شوند، نمیدانند  سال ۴۶ پشت یکی از این پنجره ها، غلامرضا تختی آخرین نگاهش را به تهران و زندگی کرده و پس از آن به زندگی پایان داده است. اتفاقی که تنها آن اتاق شاهدش بوده و هنوز راز مرگ او را در خود نگه داشته است.