امروز بصورت اتفاقی سخنان ایت الله منتظری پیش از درس خارج فقه (1)در سال1371 پس از عزل ایشان از قائم مقامی رهبری و همزمان با کشتار فجیع مردم بوسنی توسط صربها را گوش دادم.
ایشان ضمن اظهار تاسف از آن وقایع از دولت ودست اندرکاران گلایه میکنند که چرا بیشتر حمایت از این مسلمانان مظلوم ،دیپلماتیک است و بایست اسلحه ارسال کرد ونترسید و اهمیتی هم به تبلیغات غرب نداد و....
گفتمان جناح چپ آنروز و اصلاح طلب فعلی دقیقا همین بی پروایی وانقلابیگری بود و خود ما هم وقتی فجایع صربها را در آنروز (که ایت الله به ذکر چند نمونه دهشتناک از ان اشاره نمودند) و سبعیت وخونریزی اسرائیل را در همان ایام به یاد آوریم شاید جز این موضع را نگیریم .
امروز که به همت حاکمیت ایران اسلامی همان ارسال سلاح صورت پذیرفت و قدری از خونریزی ماشین مادیگری غرب کاست وطبعا آنها هم به اقدامات بازدارنده از قبیل تحریم وبه انزوا کشیدن ما ، دست زده اند ممکن است عده ای از انهایی که تشویق به مداخله میکردند کنار کشیده وطلبکار شوند که چرا به حمایت دیپلماتیک بسنده نشد تا با تحریم مواجه نشویم ؟!!
غرض یک خود انتقادی به خودم و دیگران بود که هر که خربزه میخورد پای لرزش هم بایست بایستد .
اگر ما میخواهیم در حد توانمان جلو آزمندی و مظلوم کشی سیستماتیک تمدن مادی را بگیریم دیگر نبایست وقتی با تبعات این ایستادگی مواجه شدیم برای در امان ماندن از انتقادهای گلایه مندان از تحریم و انزوای بین المللی ، با اپوزیسیون همنوا شده وتبعات تصمیمی که در آن شریک بودیم را نپذیریم .
مرور مواضع سابق به ما کمک میکند مسیر صحیح را گم نکنیم .
البته این امر با انتقاد سازنده وبه دور از تناقض با مواضع گذشته و پس از رصد آنچه بایست صورت میپذیرفته اگر افراط وتفریطی شده باشد ، ناسازگار نیست .
فایل صوتی سخنان آیت الله منتظری
1) درس 35 از خارج مکاسب محرمه ایت الله منتظری
