به گزاش ایسنا، «ایشان تارور» تحلیل‌گر هندی‌تبار روزنامه واشنگتن‌پست در تحلیلی درباره جنگ اوکراین مطرح کرد که نادیده گرفتن احساس استیصال در میان رده‌های بالا و تصمیم‌گیر در حاکمیت این کشور دشوار است؛ با گذشت ۲ سال پس از جنگ، مقامات کی‌یف همچنان به خواهش دیرینه خود از شرکایشان در غرب ادامه می‌دهند که به ما سلاح بیشتر، کمک‌های مالی بیشتر و تعهدات سیاسی بیشتری بدهید.
تارور در این گزارش تحلیلی که در روزنامه واشنگتن پست منتشر شده، نوشت: «ولودیمیر زلنسکی» رئیس‌جمهور اوکراین اواخر سال گذشته، به پایتخت‌های کشورهای غربی سفر کرده و در میان خستگی بین‌المللی از این جنگ و بی‌عملی کنگره آمریکا در زمینه حمایت‌های مالی بیشتر از کی‌یف، خواستار تداوم حمایت‌ها شده است. در این میان، «والری زالوژنی» فرمانده کل ارتش اوکراین نیز بحث «به بن‌بست رسیدن» در جنگ اوکراین را پیش کشید که پس از شکست اوکراین در پیشرفت‌های راهبردی در پی شکست ضدحملات در ۲۰۲۳ مطرح شد.
مقامات آمریکایی و شرکای غربی‌شان سالی ضعیف و بی‌حاصل را پیش‌بینی می‌کنند که نیروهای بیش از پیش از خسته اوکراینی بر حفظ خطوط دفاعی خود متمرکز هستند تا بازپس‌گیری سرزمین‌های تصرف‌شده توسط روسیه. ارتش روسیه تقریبا حدود یک پنجم سرزمین‌های اوکراین را که مرزهای آن به طور بین‌المللی به رسمیت شناخته می‌شود، به تصرف خود درآورده است، از جمله کریمه را که در سال ۲۰۱۴ الحاق کرد و بخش‌های گسترده‌ای از جنوب‌شرقی اوکراین. دیدگاه آمریکا نسبت به روند درگیری‌ها، بلندپروازی زلنسکی را مبنی بر خارج کردن روسیه از اوکراین تا پایان اکتبر زیر سوال می‌برد.
در ادامه این مطلب آمده است: هفته گذشته، مقامات پنتاگون، با وجود گرهی که به دلیل مشکلات سیاسی داخلی در کار ارائه تسلیحات و کمک‌های مالی بیشتر آمریکا به اوکراین افتاده است، دست‌خالی به یک نشست هماهنگی متشکل از ۵۰ کشور برای حمایت از اوکراین آمده بودند. گزارش‌ها نیز حاکی از کاهش مهمات و گلوله‌های توپ در میان بسیاری از یگان‌های ارتش اوکراین بود.
نگارنده با اشاره به تاثیر مشکلات سیاسی در واشنگتن بر جنگ اوکراین نوشت: جمهوری‌خواهان کنگره، در حال حاضر، مانع از کمک‌ها مالی بیشتر درخواستی بایدن به کی‌یف شده‌اند. تحلیلگران معتقدند که «ولادیمیر پوتین» رییس جمهور روسیه منتظر بازگشت «دونالد ترامپ» رییس جمهور پیشین آمریکا به قدرت است که در حال حاضر، کاندیدای احتمالی جمهوری‌خواهان برای انتخابات ریاست‌جمهوری در نوامبر آینده است. ترامپ ممکن است حمایت‌ها از اوکراین را کاهش داده و رویکرد دوستانه‌تری نسبت به نگرانی‌های امنیتی کرملین در شرق اروپا داشته باشد.
دولت بایدن و متحدان اروپایی آن روی برنامه‌ای بلندمدت و چندجانبه با هدف خنثی کردن این سناریو و تضمین حمایت‌ها از اوکراین در آینده کار می‌کنند که شامل تعهدات اقتصادی و امنیتی برای یک دهه آتی است که مسیر پیوستن اوکراین به نهادهای غربی مانند ناتو و اتحادیه اروپا را هموار می‌سازد.
در ادامه این مطلب آمده است: در کوتاه‌مدت، هم وجود کاستی‌ها در خط مقدم اوکراین و هم اختلافات در واشنگتن در تعیین سرنوشت جنگ تاثیرگذار خواهد بود. «جک واتلینگ» یک محقق ارشد در اندیشکده خدمات متحد سلطنتی انگلیس در این باره می‌گوید «در حالی که نیمه اول ۲۰۲۴ ممکن است باعث تغییراتی در کنترل قلمرو اوکراین شود، تجهیزات و امکانات، آموزش نظامیان و تلفات و خساراتی که هر طرف جنگ در چند ماه آتی خواهد داشت، مسیر بلندمدت درگیری را تعیین خواهد کرد. در واقع، غرب در حال حاضر، با یک انتخاب حیاتی مواجه است؛ از اوکراین حمایت کند تا رهبران آن بتوانند از سرزمینشان دفاع کنند و برای حمله‌ای در سال ۲۰۲۵ آماده شوند یا این که منفعتی جبران‌ناپذیر نصیب روسیه کنند.»
تارور با اشاره به این که «غرب ممکن است بهترین فرصت خود برای فراهم کردن امکان آزادسازی کامل سرزمین‌های خود را بر باد داده باشد»، نوشت: «یاروسلاو تروفیموف» خبرنگار بین‌المللی روزنامه وال‌استریت ژورنال در کتاب جدیدش «دشمنان ما ناپدید خواهند شد: حمله اوکراین و جنگ استقلال اوکراین» تشریح می‌کند که چطور دولت‌های غربی روند حمایت نظامی خود از اوکراین را از ترس برپا نکردن یک جنگ هسته‌ای احتمالی با روسیه بر باد دادند. آمریکا و متحدان آن کمک‌های بی‌سابقه‌ای به اوکراین کرده‌اند اما منتقدان می‌گویند سبک سنگین کردن بیش از حد محتاطانه این حمایت‌ها منجر به تضعیف اقدامات جنگی اوکراین شد.
تروفیموف همچنین معتقد است «آمریکا و شرکای آن زمانی عرضه امکانات و توانمندی‌های غربی به اوکراین را متوقف کردند که می‌توانست بیشترین تاثیر را داشته باشد. آن‌ها همچنین کی‌یف را از استفاده از تسلیحات غربی برای حمله به اهداف در داخل روسیه منع کردند. وقتی بسیاری از سامانه‌های تسلیحاتی غربی از راه رسید، یعنی در سال دوم جنگ، روسیه خطوط دفاعی خود را تقویت، هزاران نیروی نظامی را بسیح و صنایع خود را به وضعیت جنگی رسانده بود. حالا دیگر بهترین روزنه فرصت برای پیروزی قطعی و سریع اوکراین ناپدید شده بود.»
