تعطیلی شبکه ماهوارهای «من و تو» نباید به انتها رسیدن یک پروژه فرهنگی و سیاسی را به ذهن متبادر کند؛ این شبکه بازخواهد گشت اما در قامتی جدید و با کارفرمایی متفاوت چون موفقیت این پروژه انگیزههای مضاعفی را برای متولیانش ایجاد کرده و آنان را بهسوی یافتن مادرخرجی جدید سوق خواهد داد!
بپسندیم یا نپسندیم، باید به موفقیت نسبی و بهثمر نشستن اهدافی که من و تو برای خود متصور بود، اذعان کنیم. من و تو برای قداستزدایی از ارزشها فعالیت و توانست ارزشها را به ضد ارزش تبدیل کند. با من و تو، حکومت و خاندان پهلوی دلسوز و ناجی ایران جلوه داده شدند، آمریکا از دشمن به دوست تبدیل شد، سطحینگری، ابتذال و میانمایگی نهادینه شد، منافع ملی را متضاد حاکمیت تعریف کرد، بیوطنی ارج و قرب یافت، جنایت و آدمکشی موجه جلوه داده شد، حمله به خاک ایران تئوریزه شد، مزدوری برای بیگانه قوام یافت، فحشا، ولنگاری و بیبند و باری طبیعی قلمداد و هر آنچه که در دهههای قبل برای ایرانیان ارزش تلقی میشدند، به ضد ارزش بدل گشتند. از همین روست که در وقایعی چون حادثه تروریستی کرمان که کودک و میانسال آغشته به خون میشوند، بخشی از همین جامعه ایرانی – هر چند بسیار کوچک – غریو شادی سر داده و یا برای شکست ملی ما در آوردگاهی چون جام جهانی، پرچم متخاصمترین دشمنان ایران را در خیابان به اهتزار در میآورند!
شاید برای برخی نگارش این سطور تلخ باشد اما برای درمان دردها باید واقعیتها را به صراحت گفت؛ هر اندازه هم که تلخ و ملالآور باشد. ما باید تنزل سطح فکری طبقه متوسط مخاطب من و تو را ببینیم، خشونتورزی بخشی از جامعه را لمس کنیم، دشمنی با منافع ملی را درک کرده و راه چارهای برای آن پیدا کنیم. اهداف پروژه من و تو و اثرگذاری آن روی نگرش سیاسی و فرهنگی بخشی از جامعه واضح است و به همین جهت است که دیگر رسانههای برونمرزی هم بر این مدار حرکت میکنند.
اینترنشنال شب و روز در حال سفیدشویی جنایت و تئوریزهکردن حمله نظامی غرب به خاک ایران است و حتی شبکهای چون بیبیسی هم که روزگاری حفظ فرم حرفهای خود را بر هر امر دیگری مقدم میدانست برای حفظ و جذب مخاطبش در حال میلکردن به رویکرد منوتو و دیگر شبکههای مبتذل است. ما در عصر بمباران رسانهای و تسخیر اذهان مردم ایران، با سادهسازی از پروژه رسانهای غرب، تعطیلی یک شبکه ماهوارهای را با تعابیر عجیب و غیرقابل باوری تفسیر کرده و گویا رسیدن این شبکه به انتهای خط در برهه کنونی مساوی با نابودی پروژهای است که از دهههای قبل آغاز شده و بسیار فراگیر هم شده است.
نه من و تو تمام شده و نه تسخیر اذهان مردم ایران به انتهای خط رسیده و نباید فریب این تعلیق موقت را خورد. من و تو در قالبی متفاوت و با کارفرمایی دیگر بازخواهد گشت و به هیچ عنوان پروژه ضدیت با ارزشها و بمباران و تسخیر اذهان خاتمه نخواهد یافت. ما باید برای نبردهای رسانه آتی خود را به سلاح مناسب مجهز کرده و از حالت پدافندی به آفندی تغییر کنیم. هر چند که توصیف شرایط کنونی به پدافندی، کمتر نسبتی با واقعیات موجود دارد!