علی مطهری نماینده ادوار مجلس در گفت‌وگو با خبرآنلاین به موضع اخیر حجت‌الاسلام مصطفی محقق داماد درباره مسئله حجاب واکنش نشان داد:

*آقای مطهری! اخیرا آقای محقق داماد موضوعی را درمورد حجاب مطرح کردند، حرفشان این است که مگر هر واجبی باید به قانون تبدیل شود؟ ایشان منتقد این است که موضوع حجاب وارد قانون گذاری مجلس شد. به چنین چیزی معتقدید؟

ایشان حرفش این بود که هر حکم شرعی نباید لزوما تبدیل به قانون شود. به مسئله حج اشاره کردند که آیا حکومت اسلامی وظیفه دارد بررسی کند که چه کسی مستطیع شده یا نشده و اگر کسی مستطیع شده و حج نرفته او را مجازات کند؟ بعد گفتند که مسئله حجاب هم همین طور است. این قیاس به نظرم درست نیست. مثالشان درست نیست. این که هر حکم شرعی نیاز به قانون ندارد درست است. بسیاری از احکام شرعی نیاز به قانون ندارند.

ولی مقایسه حجاب با حج اصلا قابل قبول نیست. حج از یک نظر یک مسئله شخصی است. کسی می‌رود یا نمی‌رود. کسی خبردار هم نمی‌شود و تاثیر اجتماعی ندارد. بی‌حجابی و بد پوششی تاثیر مستقیم در جامعه دارد و نمی‌شود گفت حکومت اسلامی نسبت به این موضوع بی‌تفاوت باشد و مردان و زنان هر نوع پوششی داشتند، داشته باشند. این قابل قبول نیست. 

این انتقاد به صحبت ایشان وجود دارد. به نظر من بحث در همین است که حکومت باید یک نظارت کلی روی این گونه موضوعات داشته باشد، همانطور که قبل از حادثه مهسا امینی وجود داشت و همه به طور نسبی رعایت می‌کردند و مشکل خاصی هم نبود. تندروی‌هایی شد و ستاد امر به معروف و نهی از منکر حرف‌هایی زد که از فردا چنین می‌کنیم، عکس افراد را با کارت ملی مقایسه می‌کنیم و جریمه دم در خانه افراد می‌رود و خلاصه حساسیت ایجاد کردند.

اگر عاقلانه عمل می کردند، با این مسائل درباره حجاب روبرو نمی شدیم

اگر عاقلانه عمل می‌کردند و آنقدر حساسیت نشان نمی‌دادند با این مسئله مواجه نمی‌شدیم. به ندرت برخی افراد رعایت نمی‌کردند و کسی هم با آنها کار نداشت. گشت ارشاد هم آن چنان نبود و در کل تهران ۴-۵ تا بیشتر نبود. ولی این موضوع را تبدیل به یک موضوع جنجالی کردند. 

حکومت اسلامی درمورد مسائلی مانند نوع پوشش و روزه‌خواری وظیفه دارد. نمی‌توانیم بگوییم باید بی‌تفاوت باشد. ولی روشن است که نظارت بر حجاب مانند مسائل راهنمایی و رانندگی نیست که اگر کسی از چراغ قرمز عبور کرد باید جلویش را بگیرند و جریمه شود. حجاب اینطور نیست که بگوییم اگر کسی حجابش کامل نبود بلافاصله او را بگیرید و جریمه کنید. یک بحث روانی است و با روان افراد سر و کار دارد. همینقدر که پوشش ناهنجار نباشد، باید بپذیریم و قبلا هم همینطور بود. افراد زیادی از آقایان و خانم‌ها بودند که پوشش را درست رعایت نمی‌کردند، در خیابان راه می‌رفتند و حکومت با آنها کاری نداشت.

بعد از این حوادث رسانه‌های بیگانه وارد شدند و یک موضوع جنجالی و دو قطبی‌ و تبدیل به پاشنه آشیل شد. آن‌ها هم منتظرند در داخل کشور اتفاقی بیافتد و چیزی بگویند. الان اگر بی بی سی و ایران اینترنشنال را ببینید، اتفاقات داخلی را بیان می کنند که مثلا آقای نبویان این را درباره حجاب گفت، بعد شروع به تحلیل می‌کنند و به حوادث ۱۴۰۱ بر می‌گردند و می‌خواهند جامعه را تحریک کنند. باید به هوش باشیم. اگر اظهارنظر زیادی درمورد حجاب نکنیم بهتر است. بعد از آن دو سه ماه، خیلی‌هایی که روسری را کنار گذاشته بودند برگشتند. ولی ما مدام دامن می‌زنیم و بدتر می‌شود. 

اینکه رئیس جمهور بگوید قانون را اجرا نمی کنم، بهانه خوبی به دست مخالفان می دهد

*البته دامن زدن را از سوی همان طیف ستاد امر به معروف و تندروها بیشتر می‌بینیم. مشخصا در اطراف خودمان تقابل باحجاب و بی حجاب را در سطح جامعه به آن صورت نمی‌بینیم. ولی این طیف در حال اصلی کردن مسئله حجاب در جامعه است.

ریشه این، همان عدم ابلاغ قانون است که به نماینده‌ها برخورده است. از آن جا ریشه می‌گیرد. عده‌ای در داخل مجلس هستند که به درستی می‌گویند خلاف قانون انجام شده است و باید ابلاغ شود. آنها هستند که این عکس‌العمل‌ها را هدایت می‌کنند. اگر درست انجام شده بود، به اینجا کشیده نمی‌شد. ریشه این اتفاق همان است که مجلس احساس کرده که تحقیر شده است و می‌خواهد خودی نشان دهد. همانطور که آنقدر فشار آوردند که آقای ظریف کنار رفت. حالا هم می‌خواهند بگویند در مسئله عفاف حجاب حرف ما باید به کرسی بنشیند و مطابق قانون عمل شود. اصل حرفشان غلط نیست.

ولی قانون خوبی نیست. ما می‌گوییم این قانون ابلاغ شود که مطابق روال قانونی باشد و دولت بلافاصله اصلاحیه دهد و وارد بحث شوند و مشکل را حل کنند. همانطور که درمورد آقای ظریف می‌شد که آن قانون را سریع‌تر اصلاح کنند. ولی این که بگوییم قانون را اجرا نمی‌کنیم، بهانه خوبی به دست مخالفان می‌دهد. همانطور که در دوره‌ای که در مجلس بودم، به خاطر همین بود که سوال از آقای احمدی نژاد را به جریان انداختیم. ایشان به صراحت می‌گفت که فلان قانون‌ را اجرا نمی‌کنم. اگر این دولت هم بخواهد شبیه آن حرف را بزند، همان می‌شود.