از همان نخستین ساعات پس از بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید در تاریخ 20 ژانویه 2025(یکم بهمن ماه 1403)، هم او و هم طیف متحدانش در قدرت، بار دیگر طرح گزافه گویی ها و تهدیدات مختلف علیه ایران را به یک اولویت برای خود تبدیل کرده اند. به عنوان مثال، دونالد ترامپ در موضع گیری که اخیرا ایراد شده مدعی شده که اگر ایران تن به یک توافق اتمی با آمریکا ندهد، بمباران خواهد شد! 

در عین حال، مایک والتز مشاور امنیت ملی دولت ترامپ نیز به صراحت دست به تهدید ایران زده و گفته است که "هیچ راهی الا دستیابی به یک توافق مطلوب با آمریکا پیش روی تهران نیست". برخی از حامیان ترامپ حتی رویابافی های عجیب و غریبی را در مورد حمله دولت ترامپ به ایران و به طور خاص سایت های اتمی کشورمان مطرح می کنند. در این میان، مقام های ارشد کشورمان به ویژه مقام معظم رهبری با نهایت اقتدار در برابر موضع گیری های تهاجمی ترامپ و ترامپیست ها ایستاده اند و حراست از ایران و منافع ملی کشورمان را مورد تاکید قرار داده اند. 

در این رابطه، تهران در طی ماه های اخیر اقدام به برگزاری سلسله ای از رزمایش ها و البته رونمایی از شهرهای موشکی خود نیز کرده تا نشان دهد که هیچ هراسی از تهدیدات ترامپیست ها ندارد و بنا ندارد به گردن کشی و قلدرمابی آن ها تن بدهد. اقدامی که خود موجب عقب نشینی های ضمنی مقام های آمریکایی در برابر ایران شده است به نحوی که شاهد بوده ایم چندی قبل ترامپ در موضع گیری معناداری در پاسخ به خبرنگاری که مدعی ضعیف شدن ایران شده بود گفت که ایران کشوری قدرتمند است و وی نه از موضع ضعف و نه قدرت مایل به مذاکره با آن است. 

اهمیت این موضع گیری و اقتدار ایران زمانی بیش از پیش درک می شود که رفتارهای تحقیر‌آمیز ترامپ با زلنسکی رئیس جمهور اوکراین در کاخ سفید را پیش چشم آوریم. با این همه، به تازگی شاهد یک موضع گیری عجیب از سوی سناتور مشهور آمریکایی "تام کاتن" در مورد رویکرد دولت ترامپ نسبت به ایران بوده ایم.

وی اخیرا مدعی شده که ترامپ به دنبال توافقی با ایران شبیه به توافق آمریکا با رژیم قذافی در لیبی است! توافقی که در سال 2003 منعقد شد و در نهایت موجب خلع سلاح لیبی و خنثی شدن ظرفیت های قدرت لیبی و البته سقوط نظام سیاسی حاکم بر این کشور شد. 

تام کاتن مدعی شده که "فشارحداکثری می تواند در برابر ایران بازدارندگی ایجاد کند و تمام مسیرهای دستیابی تهران به سلاح های اتمی را مسدود کند". او تاکید کرده که "اجرای تحریم های اقتصادی علیه ایران می تواند اقتصاد این کشور را نابود کند". در مورد موضع گیری عجیب کاتن در مورد ایران که بازتاب های زیادی هم پیدا کرده، توجه به 2 نکته ضروری است. 

اول اینکه در موضع گیری سناتور تام کاتن در مورد اینکه ترامپ به دنبال توافقی نظیر توافق آمریکا با لیبی، این مرتبه با ایران است، نوعی سرخوشی ترامپیست ها در نگاه به مسائل جهانی قابل مشاهده است. آن ها در مورد جنگ تجاری علیه جهان نیز همین نگاه را دارند و گویی تمامی مسائل را صرفا به مثابه معادله ای می‌بینند که فقط یک طرفِ بازیگر دارد! 

اینکه ترامپ به دنبال یکچنین توافقی با ایران باشد به معنای این نیست که ایران یکچنین مساله ای را می پذیرد. همانطور که در جریان جنگ تجاری ترامپ علیه جهان نیز وی به دنیا اعلام جنگ تجاری کرده اما این بدان معنا نیست که جهان تسلیم خواهد شد و ترامپیست ها هرکاری بخواهند می توانند انجام دهند. تام کاتن هنوز درک نکرده که مقایسه لیبی با ایران از اساس غلط و اشتباه است. ایران ده ها برابر بنیان های قدرت بیشتر و گسترده‌تری در حوزه های مختلف در قیاس با لیبیِ قذافی دارد. 

ایران در حوزه هایی نظیر قدرت موشکی، هسته ای، پهپادی، نفوذ منطقه ای و البته قدرت نرم، صدها برابر قویتر از لیبیِ قذافی است. یکی از مشکلات اساسی آمریکایی ها با ایران در مورد پرونده اتمی کشورمان این است که ایران به هیچ عنوان در زمینی بازی نکرده که واشنگتن پیشتر برای طیف رقبا و دشمنان خود چیده است. بلکه برعکس، تهران فعالانه خود زمین بازی جداگانه ای را طراحی کرده است. از این رو، قیاس ایران با لیبی از اساس قیاسی مع الفارق و  نشانه ای از رویکردهای متوهمانه و بی‌پایه ترامپیست‌ها را به نمایش می گذارد. 

نکته دوم اینکه باید توجه داشته باشیم که هم ترامپ و هم ترامپیست های متحد وی نظیر تام کاتن، به شدت به بازیهای تبلیغاتی در داخل آمریکا و حتی جهان به نفع خود نیاز دارند. این جماعت اساسا با جنجال های رسانه‌ای زنده هستند. از این رو، عجیب نیست که گاه و بیگاه شاهد هستیم آن ها مواضعی را مطرح می کنند که صرفا مصرف داخلی و تبلیغاتی دارد. مواضعی که می خواهند بگویند آمریکای تحت حاکمیت ما قوی است و دیگران ضعیف هستند! مواضعی که تاکید دارند ما(ترامپیست ها) آمریکا را قوی می‌کنیم. اگر از این زاویه نیز به ماجرا بنگریم، تام کاتن اخیرا چیزی را در مورد ایران گفته که حتی خودش هم آن را باور ندارد!