داخلی صفحه اجتماعی آرشيو يادداشت

بودن روحانیت

بخش تعاملی الف - روح الله جلالی اصل

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

از هر حوزه ای اعم از نظری وعملی، وقتی عنصر علمیت را حذف می کنیم دچار نوعی عوام زدگی و کم محتوایی می شویم که بسته به اهمیت ونوع آن حوزه گرفتار آسیب های جدی خواهیم شد.

پزشکی هزاران سال تجربۀ بشری را در کارنامۀ خود دارد و اکنون به ده ها حوزۀ تخصصی تقسیم گردیده است، انواع شاخه های مهندسی، انواع گرایش های علوم انسانی، تنوع بسیار زیاد در رشته های هنری و....همه وهمه ازضرورت علمی ترشدن یا به عبارتی تخصصی شدن تمامی حوزه ها حکایت دارند. جالب است که در برنامۀ نود از فردی نظر کارشناسی خواسته شد که دارای مدرک دکترای چمن کاری بود! یعنی اینقدر رشته های کشاورزی تخصصی و ریز گردیده است.

اما ضرورت تخصص گرایی در حوزۀ دینی از دیر باز اصلی مغفول در میان اظهار نظرهای توده های جوامع می باشد.

با این که نظریه پردازی دینی اهمیتی مضاعف نزد آدمی دارد چرا که پاسخ گوی پرسش های اصلی و نیاز های واقعی تر زندگی اوست.

پرسش از خود(زکجا آمده ام آمدنم بهرچه بود به کجا می روم آخر...؟) ویا پرسش از هستی، و ضرورت انکار ناپذیر نیازهای معنوی وروحی.

در حال حاضر در حوزه های علمیه هزاران طلبه به صورت جدی و سخت کوشانه در پی آموزش عالی علوم دینی هستند و پس از گذشت ده سال گذراندن پایۀ دهم حوزه(سطح سه) از تحصیلشان تازه موارد ضروری و مواد اولیه را آموزش می بینند و پس از آن شروع به یادگیری مهندسی در استخراج منابع دینی می نمایند.

اگر بخواهند مجتهد شوند می بایست در علوم اصول فقه ، فقه ، قرآن ، حدیث، رجال و تراجم، معانی- بیان- بدیع، ادبیات عرب، منطق، فلسفه و... کاملا مسلط گردیده و سال ها ترک وطن کرده،قید تعطیلات و مرخصی را بزنند. دسته آخر هم به این نتیجه برسند که در خیلی از موارد نمی توانند یقینی نظر بدهند!

البته در کنار علم باید سال ها تمرین مبارزه با نفس نمایند تا دینشان را به دنیایشان نفروشند و علم خود را به نفسانیت آلوده نسازند. چرا که نظرشان با دین مردم سروکاردارد.

نقل است که یکی از مجتهدین فرزانه، راجع به طهارت چاه آب می خواستند فتوا دهند، خود ایشان چاه آب در خانه داشتند، به ظن اینکه شاید داشتن چاه آب موجب گردد فتوای سهل تری برگزینند و این مساله در فتوا اثر بگذارد، اول چاه آب خانۀ خود را پر نمودند تا با بی طرفی کامل بر سر مطالعۀ ادلۀ خویش بنشینند.
حالا وقتی هر فردی با هر رشتۀ تحصیلی و در هر سطح علمی به خود اجازه می دهد، راجع به مقولۀ دین اظهار نظر صریح و قاطع نماید، بی محتوا شدن دین افراد، انحراف آن و آسیب های شدید دینی، اصلا امر بعید و دور از ذهنی نیست.
هر علمی باید از طریق عالمان صلاحیت دار آن علم پیگیری شود.

مراجعه به عالمان با تقوا می تواند جلوی این آسیب ها را بگیرد و خطر افراطیون و بی سوادان را از سر دین مداری کوتاه سازد.