«از نابهنگامی حیات تا سترون سازی خیال»؛ محمد حسین دلال رحمانی؛ نشر ققنوسپاسخ به یک ضرورت
حمیدرضا امیدیسرور،درباره ادبیات داستانی ایران بسیار نوشته شده است، با رویکردهای مختلف، از بررسیهای جریانشناسانهی فرازهای مهم تاریخ ادبیات معاصر تا نقدهای موضوع محور و یا سبک سنگین کردن کارنامه این یا آن نویسنده. اما در این میان، خلأ واکاوی جامعه شناختی ادبیات معاصر ایران از نقطه نظرهای گوناگون،همواره احساس شده است. کتاب «از نابهنگامی حیات تا سترون سازی خیال» در واقع پاسخیای است فکر شده به همین خلأ
«تئاتر بکت و نورولوژی احساس»؛ عبدالرحمن نجل رحیم؛ نشر چرخراهی به پیوند میان تن و روان
دریا امامی،زبان بدن در تئاتر اهمیت فوقالعادهای دارد، به گونهای که اگر نادیده گرفته شود، ارتباط معناداری میان بازیگر و تماشاچی برقرار نخواهد شد. بنابراین میتوان دو کفهی ترازو در کنشهای بازیگران تئاتر متصور شد که یک کفه کلام است و دیگری حرکات بدنی. بکت در تئاتر، تنها داعیهی متن نداشت و به جزئیات اجرا اهمیت خاصی میداد و همچنین بر حرکات بدنی نیز تمرکز کرده بود.