به گزارش الف؛ پایگاه خبری "مدرن دیپلماسی" در گزارشی با اشاره به لفاظی های گاه و بی‌گاه مقام‌های رژیم صهیونیستی در قریب الوقوع بودن حمله این رژیم به سایت های اتمی ایران، به این نکته می‌پردازد که صهیونیست ها در عملی کردن این ایده خود، با چالش ها و موانع عدیده ای رو به رو هستند و اساسا اجرایی کردن این ایده برای آن ها هزینه های سنگینی را به همراه خواهد داشت. مساله ای که حتی سبب شده برخی به طرح این سوال بپردازند که آیا واقعا ارزشش را دارد که اسرائیل به بهای به خطر انداختن موجودیت خود، به سایت های هسته ای ایران حمله کند؟ 

پایگاه خبری مدرن دیپلماسی در گزارش خود می نویسد:

« اسرائیل و ایران پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران(در سال 1979)، شرکای مهمی برای یکدیگر بودند. با این حال، از آن زمان تاکنون، منازعات مختلفی میان دو طرف درگرفته است. اسرائیل در سال های گذشته همواره این اتهام را علیه ایران مطرح کرده که این کشور قصد دارد به تسلیحات اتمی دست پیدا کند و اساسا به این موضوع بسیار هم نزدیک شده است. 

با این حال، خودِ اسرائیل یک زرادخانه قابل توجه از تسلیحات اتمی دارد. جالب اینکه برخی حتی از احتمال وقوع جنگ اتمی میان دو طرف به دلیل سومحاسبه های راهبردی ایران و یا اسرائیل و یا اشتباه یکی از آن ها نیز خبر می دهند! حتی اگر جنگی میان ایران و اسرائیل در بگیرد، پیامدهای آن به شدت وحشتناک خواهد بود. از این رو، اسرائیل در سال های گذشته اقدامات زیادی را انجام داده و می دهد تا در روند برنامه اتمی ایران ایجاد اختلال کند. در این راستا به طور خاص این نکته مطرح می شود که کاملا محتمل است نیروی هوایی ارتش اسرائیل اقدام به بمباران سایت های اتمی ایران کند. 

در اوایل ماه آگوست سال 2023 میلادی، سخنگوی ارتش اسرائیل اعتراف کرد که در پی تنش های داخلی در اسرائیل(به دنبال تصویب بند جنجالی لایحه اصلاحات قضایی دولت بنیامین نتانیاهو)، شماری از نیروهای ذخیره ارتش اسرائیل از تعلیق همکاری خود با نهاد مذکور خبر داده اند. مساله ای که یک ضربه بزرگ به آمادگی نظامی ارتش اسرائیل است. گفته می شود که میزان سرکشی ها در نیروهای هوایی ارتش اسرائیل بیشتر از دیگر بخش‌های این ارتش بوده است. اگر این روند ادامه یابد، اسرائیل با چالش های جدی در زمینه طرح تهدیدات خود با محوریت بمباران سایت های اتمی ایران رو به رو خواهد شد. 

البته که نیروهای هوایی ارتش اسرائیل حتی اگر همه چیز هم خوب می بود، با چالش های جدی در پیشبرد این دستورکار رو به رو بود. باید توجه داشت که ایران بیش از هزار کیلومتر از اسرائیل فاصله دارد. همین فاصله زیادِ جغرافیایی عملا نیاز به هواپیماهای پیشرفته سوخت‌رسان را برای ارتش اسرائیل به یک الزام تبدیل می کند. هواپیماهایی که حداقل تا سال 2025 به دست ارتش اسرائیل نخواهند رسید(از طرف آمریکا). 

اگرچه که اسرائیلی ها با استفاده از تجهیزات قدیمی خود می توانند فرایند سوخت رسانی را انجام دهند، با این حال، اگر چنین کنند، شانس آن ها در زمینه پیروزی عملیاتشان علیه ایران به شدت کاهش می یابد و صِرف انجام عملیات نیز کاملا ریسکی و پرخطر خواهد بود. 

ایران از سامانه پدافندی پیشرفته‌ اس 300 برخوردار است. یک سامانه پدافندی پیچیده و پیشرفته که می تواند جنگنده های اسرائیلی را در مقیاس گسترده هدف قرار دهد و عملیات آن ها علیه ایران را به یک شکست واقعی تبدیل کند. در این میان، طرح گمانه زنی های مختلف در مورد اراده ایران جهت خرید سامانه های پیشرفته ترِ اس 400 از روسیه نیز نگرانی های جدی را برای طرف اسرائیلی ایجاد کرده است. امری که در صورت تحقق می‌تواند هزینه های هرگونه تهاجم اسرائیلی ها علیه ایران را به شدت بالا ببرد. 

برخی تحلیلگران دفاعی به این مساله اشاره می کنند که احتمال دارد 2 سال طول بکشد تا ایران سامانه های پدافند هوایی اس 400 را بخرد و در مکان های حساس مستقر کند. در طی این دوره زمانی، اسرئیلی ها باید این امر را مورد سنجش قرار دهند که آیا اساسا حمله احتمالی آن ها به سایت های اتمی ایران می تواند با شانس بالا جهت پیروزی و موفقیت همراه باشد یا خیر انجام حمله هیچ ارزشی ندارد. اهمیت این مساله زمانی بیش از پیش آشکار می شود که بدانیم اسرائیلی ها به شدت نسبت به تلفات نظامی خود حساس هستند. 

جدای از این ها، نیروی هوایی ایران جنگنده هایی نظیر میگ 29 و اف 14 دارد که امکان دارد در آینده نزدیک، اقدام به جذب جنگنده های به مراتب پیشرفته تری نیز کند. در این زمینه به طور خاص از خرید جنگنده های پیشرفته سوخو 35 روسیه توسط ایران صحبت می شود. ناظران و تحلیلگران دفاعی معتقدند که امکان دارد جگنده‌های سوخو 35 روسی زودتر از سامانه پدافند هوایی اس 400 به دست ایران برسند. مساله ای که خود هزینه های تحمیلی به اسرائیل جهت حمله احتمالی آن به سایت های اتمی ایران را افزایش می دهد. 

در عین حال، باید توجه داشته باشیم که سایت های اتمی ایران، از استحکامات قابل قبولی برخوردار هستند. در این زمینه می توان به سایت اتمی مستحکم فردو اشاره کرد. ایران در سال 2023 مشغول ساخت یک تاسیسات اتمی جدید نیز بوده که به احتمال زیاد در برابر بمب های سنگرشکن آمریکایی نیز کاملا مقاوم است. اسرائیل در برخورداری از بمب هایی که بتوانند این سایت های اتمی مستحکم را هدف قرار داده و نابود کنند، با چالش های عدیده ای دست و پنجه نرم می کند. 

در این میان نباید فراموش کرد که کوچکترین تهاجم اسرائیل علیه ایران، با واکنش های انتقام جویانه گسترده تهران رو به رو خواهد شد. ایران از توان موشکی و پهپادی قابل ملاحظه ای برخوردار است و می تواند ضربات سنگینی را به اسرائیل وارد کند. موشک های بالستیک و پیشرفته ایرانی نیز تهدیدی جدی علیه اسرائیل هستند. اگرچه اسرائیلی ها در مقابله با موشک های ایرانی مدعی هستند که با استفاده از سامانه پدافندی Arrow می‌توانند حملات تهران را علیه خود دفع کنند. با این حال، این ها صرفا ادعاهایی هستند که باید در عرصه عمل نیز سنجیده شوند. 

البته نباید از نیروهای نیابتی ایران در سطح منطقه نیز غافل شد. از جمله این نیروها، حزب الله لبنان است که بیش از 150 هزار راکت و موشک در جوار مرزهای اسرائیل در اختیار دارد و می تواند اقصی نقاط اسرائیل را هدف قرار دهد. در این رابطه، نیروهای حزب الله می توانند وارد بخش های شمالی اسرائیل نیز شوند و در حوزه نیروی زمینی نیز با اسرائیلی ها درگیر شوند. 

در این راستا باید توجه داشت که حزب الله لبنان به واسطه تجربیات سالهای اخیر، اعتماد به نفس بیشتری نیز کسب کرده است و کاملا محتمل است که در صورت حمله اسرائیل به ایران، حزب الله به عنوان بخشی از بازوی منطقه ای ایران وارد میدان شود و هزینه های سنگینی را به طرف اسرائیلی وارد کند. معادلاتی که همه و همه از چشم اندازی کلی به یک سرگیجه تمام عیار برای طرفِ اسرائیلی تبدیل شده اند.»

لینک: 

https://moderndiplomacy.eu/2023/08/15/israels-challenges-in-striking-irans-nuclear-sites