اعلام این خبر از سوی سازمان اطلاعات و امنیت هلند و نه وزارت خارجه این کشور، عدم اعلام دلیل اخراج این دو دیپلمات ایرانی، عدم هرگونه واکنش مسئولان وزارت امورخارجه پس از گذشت یک ماه از این واقعه، عدم درج یک توضیح ولو چند سطری طی ۳۰ روز گذشته از سوی دستگاه دیپلماسی درباره چنین موضوع با اهمیتی که ارتباط مستقیم با عزت و اقتدار کشورمان دارد و از همه عجیب‌تر موضع‌گیری عجیب ۱۶ روز قبل بهرام قاسمی سخنگوی وزارت امور خارجه که این موضوع را نه تایید کرده بود و نه تکذیب! حکایت از پشت پرده‌ای عجیب و البته تکان دهنده‌ای می‌داد و همین امر سبب شد کیهان موضوع را دنبال کرده و به اطلاعاتی جالب و البته تاسف‌بار در این زمینه دست یابد که در ادامه می‌خوانید.

ماجرا از آنجا آغاز می‌شود که سازمان اطلاعات و امنیت هلند (AIVD) بررسی دو پرونده قتل را در دستور کار قرار می‌دهد. پرونده اول مربوط به فردی است به نام احمد مولا ابوناهض «مشهور به احمد نیسی» از سران گروه تروریستی «جنبش الاحواز» که سال ۲۰۱۷ در مقابل منزلش توسط افراد ناشناس از پای درآمده بود و دیگری فردی به نام «علی معتمد» که در سال ۲۰۱۵ در شهر المیره در نزدیکی آمستردام به ضرب گلوله کشته شده بود.

بعد از کشته شدن احمد نیسی که دستش به خون تعداد زیادی از هموطنانمان آلوده بود و بر اثر درگیری‌های درون حزبی و به جرم دخل و تصرف در اموال حزب ابتدا از سمت خود معزول و سپس کشته می‌شود، گروهک تروریستی الاحواز با سوءاستفاده از شرایط، از آب گل‌آلود ماهی گرفته و در لاهه، ایران را به دست داشتن در قتل این تروریست متهم می‌کند. متاسفانه این‌اشک تمساح تروریستهای تجزیه‌طلب سبب می‌شود که سفارت جمهوری اسلامی ایران در هلند در اقدام عجیب و انفعالی بیانیه صادر و ضمن ابراز تاسف ! از این حادثه، کشته شدن این تروریست تجزیه‌طلب را محکوم و ابراز امیدواری کند که پلیس موضوع را با جدیت دنبال نماید!

این اقدام عجیب و کاملا انفعالی سفارت جمهوری اسلامی ایران در هلند درباره کشته شدن یک تروریست تجزیه‌طلب زمینه‌ساز شروع جریان سازی علیه کشورمان می‌شود. پس از این اقدام گروهک تروریستی الاحواز از این فرصت استفاده کرده و مقابل سفارت ایران تجمعاتی برگزار می‌کند. گرچه مسئولان سفارت ایران در مقام توجیه این اقدام بر آمده و مدعی می‌شوند که برای دفع شر چنین اقدامی انجام داده‌اند، اما چنین ادعایی در حالی است که پیشتر رسانه‌های مختلف از جمله شبکه برون مرزی پرس تی وی طی گزارش‌های مفصل از شرارت‌های این تروریست و گروهک تجزیه‌طلب چهره واقعی آنان را عیان کرده بود و از سوی دیگر نابخردی و انفعال در انتشار بیانیه محکومیت مرگ یک تروریست بدون علم و آگاهی از هویت و ماهیت این فرد سبب شده بود که این جریان جری‌تر شده و جمهوری اسلامی ایران را به قتل این تروریست متهم کنند.

در کنار این قضیه پلیس هلند رسما اعلام می‌کند که پیگیری پرونده قتل شخصی به نام «علی معتمد» که در دسامبر ۲۰۱۵ به قتل رسیده بود به سرنخ‌هایی رسیده، لذا تلویزیون هلند در یک برنامه حساب شده نسبت به پخش نمایش صحنه جرم این دو مقتول بدون ارائه هر گونه توضیحی اقدام می‌کند و مطبوعات این کشور، این اقدام پلیس را مبتنی بر شباهت بین دو قتل بیان می‌کنند که می‌تواند از سوی یک طرف صورت گرفته باشد، لذا گروهک تروریستی تجزیه‌طلب و گروهک تروریستی منافقین این فیلم را مبنای حمله و اتهام زنی به جمهوری اسلامی ایران قرار داده و شبکه العربیه نیز به شدت در زمینه پوشش این نمایش فعال می‌شود. بازسازی صحنه جرم و نمایش آن از سوی شبکه تلویزیونی هلند با مجوز پلیس این کشور حکایت از توطئه‌ای جدید داشت که البته در آن مقطع آینده و سرنوشتش نامعلوم بود.

این در حالی بود که پس از گذشت بیش از دو سال از قتل فردی به نام علی معتمد پناهنده ایرانی در شهر المیره دادگاهی در شهر لی استات تشکیل و پس از آن مشخص می‌شود «علی معتمد» همان «محمدرضا صمدی کلاهی» عامل انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی و شهادت آیت‌الله بهشتی و قریب به ۸۰ نفر از مسئولان نظام جمهوری اسلامی در دهه ۶۰ بوده است و افشای هویت واقعی این تروریست جانی دولت هلند را برای اعطای پناهندگی ۳۰ ساله به وی با چالشی جدی مواجه می‌کند و به همین دلیل تعدادی از نمایندگان پارلمانی هلند طی سوالهایی جداگانه خواستار توضیح وزارت دادگستری و سازمان اطلاعات و امنیت این کشور می‌شوند. همچنین احزاب و گروههای سیاسی هلند نیز از دولت بابت مخفی نگه داشتن هویت این تروریست همراه با اعطای تابعیت اعتراض کرده و خواستار روشن شدن قصور دولت هلند در این زمینه می‌شوند.

این موضوع مسکوت می‌ماند تا سوم خرداد ماه که سازمان اطلاعات و امنیت هلند (AIVD) در اقدامی که پیش از این در هیچ کشور دیگری رخ نداده است، پس از دعوت از سفیر جمهوری اسلامی ایران به محل این سازمان به وی اعلام می‌کند که ما شواهد و قرائنی داریم که جمهوری اسلامی ایران در ماجرای قتل علی معتمد و احمد نیسی دست دارد و به همین منظور دو نفر از پرسنل سفارت ایران می‌بایست خاک هلند را هرچه سریعتر ترک کنند.

متعاقب این دیدار و بدون اینکه سفیر کشورمان در هلند نسبت به اظهارات و اتهامات طرف هلند و انتساب قتل‌های سازماندهی شده از سوی گروهک‌های تروریستی عکس‌العمل نشان دهد و یا اعتراض رسمی بنماید،به دو دیپلمات کشورمان اعلام می‌کند که بر اساس تقاضای طرف هلندی باید خاک این کشور را ترک کنند. نکته قابل تامل و تاسف‌بار آنجاست که سازمان اطلاعات هلند علاوه ‌بر انتساب اتهامات به جمهوری اسلامی ایران تاکید می‌کند که سفارتخانه و وزارت امور خارجه حق رسانه‌ای شدن این موضوع را ندارند و باید دیپلمات‌های یاد شده را (بدون هیچ‌گونه دلیل و مدرکی) به عنوان «عناصر نامطلوب» معرفی کند تا نام آنها در لیست سیاه سازمان ملل نیز ثبت شود. سازمان اطلاعات و امنیت هلند همچنین تاکید می‌کند وزارت امور خارجه ایران باید از هرگونه واکنش و اقدام متقابلی در این زمینه خودداری کند که سفارت ایران در هلند و وزارت امورخارجه در موضعی حقارت بار و انفعالی دقیقا طبق دستور العمل سازمان اطلاعات و امنیت هلند عمل کرده و از درز هرگونه خبری در این زمینه جلوگیری بعمل می‌آورد.

در این میان هیچ‌گونه اعتراض، واکنش، توضیح یا حتی ملاقات مستقل برای مقابله با اتهام‌زنی هلند از سوی سفیر ایران در هلند و همچنین وزارت امور خارجه صورت نمی‌گیرد که این موضع حقارت بار و ذلیلانه به تقویت موضع هلند در این تصمیم اخراج دیپلمات‌های کشورمان کمک شایانی می‌کند.

بر همین اساس دو دیپلمات سفارت جمهوری اسلامی ایران در هلند بر اساس ضرب‌العجل سازمان اطلاعات و امنیت هلند (و نه وزارت امور خارجه این کشور) بدون هیچ حمایت یا واکنش مقتدرانه‌ای از سوی دستگاه دیپلماسی در تاریخ ۱۷ خرداد ۹۷ به صورت کاملا بی‌سر و صدا خاک این کشور را ترک می‌کنند.

بنابراین، این ماجرا می‌تواند اقدامی فرار به جلو از سوی دولت هلند تلقی شود که با اخراج دو دیپلمات ایرانی و برچسب اتهام قتل به جمهوری اسلامی از مسئولیت اعطای پناهندگی به تروریستی که دستش به خون بیش از ۸۰ نفر از مسئولان جمهوری اسلامی آلوده است شانه خالی کند.

به عبارت دیگر، در سایه سکوت و انفعال و وادادگی سفارت ایران در لاهه و وزارت امور خارجه، طرف هلندی در کمال آرامش به جای مجرم (به‌دلیل پناه دادن به یک تروریست جانی) در مقام شاکی نشسته و دو نفر از دیپلمات‌های ما را از این کشور اخراج می‌کند.

از سوی دیگر در حالی که تصور می‌شد اقداماتی سطح بالا و راهبردی برای زدودن این اتهام به جمهوری اسلامی بین طرفین انجام شود، متاسفانه هیچ‌گونه عکس‌العملی از سوی مقامات وزارت امور خارجه و نهادهای ذی‌ربط مشاهده و گزارش نگردید تا بدانجا که بهرام قاسمی سخنگوی وزارت امور خارجه در چهارم تیرماه (۱۸ روز پس از اخراج دیپلمات‌های ما از هلند) در پاسخ به پرسشی در این زمینه در حالی که گویا انتظار شنیدن چنین پرسشی هم نداشته در یک برنامه زنده تلویزیونی و در مقابل دوربین رسانه‌های خارجی اعلام می‌کند که موضوع را نه تایید می‌کند و نه تکذیب که این نوع نحوه پاسخگویی منفعلانه و البته بی‌سابقه در تاریخ سخنگویی! به جز جری کردن طرف هلندی و تایید ضمنی عملکرد آنها در اخراج دیپلمات‌های کشورمان معنای دیگری نمی‌توانست داشته باشد.

بر اساس بررسی‌های صورت‌گرفته، وزارت امور خارجه با توهم پیشبرد مذاکرات آتی برجام با طرف‌های اروپایی سعی داشته تا با نادیده گرفتن این موضوع به خیال خام خود در راه کمک به برجام و جلوگیری از تنش در سطح بین‌المللی برای حفظ وجهه داخلی (اگرچه به قیمت زیر سوال رفتن عزت و اعتبار جمهوری اسلامی) گام بردارد که پایان مذاکرات ظهر جمعه وزیر امور خارجه با مقامات اروپایی در وین و ناکامی مذاکرات خط بطلانی بر این توهم کشید.

 با این حال طرف هلندی پا را از این فراتر نهاده و پس از صدور بیانیه موگرینی در وین در پایان نشست ظریف با وزرای اروپایی در خوش‌رقصی برای آمریکا و اسرائیل سخنگوی سازمان اطلاعات و امنیت این کشور (و نه وزارت امور خارجه) اعلام می‌کند که دو نفر از وابستگان سفارت ایران در هلند اخراج شده و درباره دلایل آن هم هیچ توضیح بیشتری ارائه نخواهیم کرد. به عبارت دیگر طرف هلندی در ادامه بازی قبلی و با توجه به وادادگی و انفعال طرف ایرانی از موضع طلبکار وارد عمل شده و به گونه‌ای نسبت به انتشار خبر اقدام می‌کند که گویی دو نفر دیپلمات یاد شده از مصونیت و مزایای دیپلماتیک برخوردار نبوده و بر همین اساس مسئولیت‌های دولت هلند به عنوان دولت پذیرنده (میزبان سفارت) برای احترام به آداب دیپلماتیک و روابط حسنه فی‌مابین بر اساس کنوانسیون‌های ۱۹۶۱ و ۱۹۶۳ حقوق دیپلماتیک و حقوق کنسولی نادیده انگاشته و با خیال واهی خود را از مسئولیت و فشار افکار عمومی و رسمی رهانیده است.

با این حال تاکنون وزارت امور خارجه و سفارت جمهوری اسلامی ایران در لاهه به جز احضار سفیر هلند آن هم یک ماه پس از اخراج دیپلمات‌های ما و برداشته شدن سکوت خبری از موضوع، هیچ‌گونه اقدام عملی در این رابطه انجام ندادند در حالی که اخراج حداقل دو دیپلمات هلندی بدیهی‌ترین واکنش رسمی و عرفی به اینگونه موارد است.

علاوه‌بر این سفارت ایران در لاهه پس از اخراج دو دیپلمات یاد شده در اقدامی غیر قابل توجیه علاوه‌بر میزبانی از خانم جنیدی معاون حقوقی رئیس‌جمهور به عنوان فرستاده ویژه هیچ مطلبی در اعتراض به این رفتار هلند بروز نداد و این سفر صرفا برای توضیح مطالب مطرح شده در قالب برجام صورت گرفت.

همچنین برگزاری موزه تمدن ایرانی با نمایش ۲۰۰ قطعه آثار باستانی منتقل شده از ایران به هلند پیام آشکاری از سوی سفارت ایران در این کشور به طرف هلندی مبنی بر کم‌اهمیت بودن رفتار آنان در اخراج دیپلمات‌های ایرانی بوده است.

در حال حاضر نیز رئیس ‌و تعداد از اعضای کمیسیون حقوقی و قضایی ایران در هلند به سر می‌برند ولی باز هم این موضوع با اهمیت فوق‌العاده در دستور کار قرار ندارد.

همچنین اتخاذ چنین رفتار انفعالی از سوی وزارت امور خارجه و سفارت ایران در لاهه در برابر اقدام خصمانه هلند تنها به این مورد ختم نشده و مسبوق به سابقه است.

در جریان تعرض به سفارت جمهوری اسلامی ایران در تاریخ ۱۵ دی‌ماه سال ۹۶ توسط تعدادی از اعضای گروهک تروریستی چریک‌های فدایی خلق و تلاش برای به آتش کشیدن پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران علی‌رغم مصونیت مکان سفارت و مسئولیت مسلم دولت پذیرنده برای حفاظت و صیانت از مکان‌های دیپلماتیک تا کنون هیچ روشنگری یا اعلام رسمی و اعتراض از سوی وزارت خارجه در این زمینه صورت نگرفته و پلیس هلند هم هیچ اقدامی برای مجازات عاملان این تعرض آشکار صورت نداده است.

از سوی دیگر در پرونده سرقت اسناد و مدارک از دفتر حقوقی نهاد ریاست‌جمهوری ایران در هلند که از سوی رسانه‌های حامی دولت به شکلی مضحک به سرقت جواهرات و پول نقد تنزل داده شد، هنوز هیچ گزارشی از اعتراض و یا مطالبه مسئولیت دولت هلند در حفاظت از دفتر حقوقی ریاست جمهوری ایران منتشر نشده و برعکس مسئولین این نهاد درصددند با تنزل دادن حادثه به یک سرقت مالی صرف موضوع را بی‌اهمیت و غیرسیاسی جا بزنند.

همچنین اخراج دیپلمات‌های ما از هلند و عدم واکنش وزارت امور خارجه در حالی صورت می‌گیرد که دیپلمات‌ها در همه جای جهان علاوه‌ بر مصونیت دیپلماتیک، بالاترین مقام رسمی در ماموریت‌ها در کشورهای مقصد هستند و هرگونه تعرض به آنان در بدیهی‌ترین و پایین‌ترین شکل بر اساس اصل عمل متقابل (اخراج دیپلمات‌های طرف مقابل) صورت می‌پذیرد.

انفعال و وادادگی در قبال رفتار توهین‌آمیز هلند در حالی صورت می‌گیرد که این کشور کوچک غربی در حال حاضر به عنوان بازوی اجرایی آمریکا و رژیم اسرائیل در ایران فعالیت‌های خود را از طریق افزایش پرسنل سفارت، به‌کارگیری وابسته نظامی (به‌رغم نبود هر نوع رابطه نظامی) و تلاش برای تحریک قومیت‌ها و همچنین جریانات ضد انقلاب داخلی دنبال می‌کند.

به عنوان مثال رادیو زمانه با بودجه وزارت امور خارجه هلند وظیفه تحریک قومیت‌ها و تحرکات عناصر ضد انقلاب در آشوب‌های اخیر را بر عهده ‌دارد. همچنین سفارت این کشور در ایران تلاش زیادی برای تاسیس دفتر اتحادیه اروپا در ایران صورت داد که به این بهانه افرادی را وارد ایران کند که تا کنون ناکام مانده است.

هلند چند هفته پیش با اعزام «اد میل کرت» سیاستمدار برجسته هلندی، عضو شورای مشورتی دولت هلند و نماینده سابق سازمان ملل در امور عراق به سیرک اخیر سازمان منافقین در پاریس که اتفاقا رابطه دیرینه‌ای با منافقین هم دارد رسما به جرگه حمایت از این گروهک تروریستی پیوست و متاسفانه هیچ‌گونه اعتراض یا واکنشی هم از سوی وزارت خارجه و یا سفارت ایران در لاهه به دولت هلند صورت نگرفت.

به نظر می‌رسد سفارت ایران در هلند با تلاش برای سرپوش گذاشتن بر اقدامات دیرینه و خصمانه این کشور علیه جمهوری اسلامی ایران به همراهی با دولت این کشور اقدام کرده است.

حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای، رهبر حکیم انقلاب ۲۵ خرداد ۹۵ در دیدار مسئولان نظام در ماه مبارک رمضان فرمودند: «بعضی خیال می‌کنند دشمنی‌هایی که با ما می‌شود به‌خاطر این است که ما ستیزه‌گری کرده‌ایم؛ ما دائماً انگشت در چشم اینها کرده‌ایم، [لذا] اینها از این جهت با ما دشمنی می‌کنند؛ نه، این هم خیال غلطی است، تصور غلطی است. ما شروع‌کننده نبوده‌ایم. اول انقلاب آمریکایی‌هایی که دستگیر شده بودند، چند روزی نگه داشته شده بودند، امام فرمودند با کمال مراقبت بروند به محل خودشان، سفارت خودشان؛ تا قبل از اینکه مسئله تسخیر سفارت پیش بیاید - که آن هم عواملی داشت، مقدماتی داشت- [آمریکایی‌ها] در کمال امنیت اینجا زندگی می‌کردند؛ راحت می‌رفتند، می‌آمدند؛ و البته بدجنسی می‌کردند. ما شروع نکردیم، آنها شروع کردند؛ آنها از همان اول شروع کردند: با بدگویی، با تحریم، با طلبکاری، با پناه دادن به دشمن ملت ایران؛ شروع‌کننده آنها بودند. وانگهی! فقط آمریکا که نیست، کشورهای دیگر [هم هستند]؛ حالا مثلاً فرض بفرمایید جمهوری اسلامی نسبت به فرانسه چه ستیزه‌گری‌ای کرده؟ کشور فرانسه چون امام مدتی در آنجا بود، حتی مورد تمجید نیروهای انقلابی هم بود اما خب می‌بینید که چه‌کار می‌کنند. دیدید در قضیه‌ هسته‌ای که فرانسوی‌ها نقش پلیس بد را اجرا کردند - البته مدیریت برنامه با آمریکایی‌ها بود، معلوم بود لکن در قضیه‌ هسته‌ای بدترین موضع را فرانسوی‌ها [گرفتند]- ما با فرانسوی‌ها چه‌کار کرده بودیم؟ ستیزه‌گری کرده بودیم؟ حال یک کشور کوچکی مثل هلند مثلاً؛ در هر قضیه‌ای که شما نگاه کنید از قضایایی که پای جمهوری اسلامی به میان است، در آن لیست و فهرست دشمن‌ها، یکی‌اش هلند است! حالا ما با هلند چه‌کار داشتیم؟ چه ستیزه‌گری‌ای؟ کشور کوچکی که در گوشه‌ اروپا افتاده [است‌]. بحث این نیست که ما با آنها دشمنی و ستیزه‌گری کردیم.»
باید منتظر ماند و دید نمایندگان مجلس و دستگاه دیپلماسی کشورمان می‌خواهند با جسارت و گستاخی این کشور کوچک گوشه اروپا چه کنند. همچنان سکوت و انفعال را ادامه دهند و بر گستاخی آن بیفزایند یا پاسخی درخور و عبرت‌آموز به آن بدهند؟