به گزارش ایسنا، نشست خبری مدرسه تلویزیونی ایران، سه شنبه ـ ۲۹ شهریور ماه ـ در اداره کل روابط عمومی سازمان صداوسیما برگزار شد.
علی عبدالعالی ـ مدیر شبکه آموزش ـ در این نشست خبری درباره طرح تحولی مدرسه تلویزیونی عنوان کرد: دو هدف در طرح تحولی مدرسه تلویزیونی ایران دنبال میشود. هدف اول عدالت آموزشی و حرکت به سمت آن و هدف دوم تحول آموزشی است. امروزه بچههای ما شبکهها و کارتونهای زیادی را در دسترس دارند. وقتی میبینیم یک کارتون خارجی چهار میلیارد بازدید داشته است، یعنی دانش آموز امروز با ما فرق دارد. بچهها فرق کردهاند، دلشان جای دیگری است. امروز آموزش باید آمیخته به سرگرمی باشد. باید آموزش و تفریح در هم آمیخته باشد.
او افزود: در طرح تحولی مدرسه تلویزیونی ایران به سمتی حرکت میکنیم که هر کسی در خانه تلویزیون دارد بتواند از آن بهره ببرد. مدرسه تلویزیونی به تمام مناطق ایران، خانههای شهرهای بزرگ تا مرزهای کشور و حومه شهرها میرود و به سمت مناطق محرومی حرکت میکند که به آموزش رایگان مفید دسترسی ندارند و این آرزویی است که ما دنبال میکنیم.
عبدالعالی دربارهی آغاز طرح مدرسه تلویزیونی که کمی بعد از شیوع کرونا و تعطیلی مدارس صورت گرفت، گفت: در روزگاری کشور با کرونا و مدرسه نرفتن بچهها به علت این ویروس مواجه شد. از صداوسیما درخواست شد کمک کند و سه روز بعد طرح مدرسه تلویزیونی ایران روی آنتن بود. ما به جنگ کرونا رفتیم. میبایست یک بیمارستان سرپایی سریع برپا میکردیم.
مدیر شبکه آموزش افزود: اما حالا و در مهر ۱۴۰۱ بچههایی که صبح مدرسه میروند آیا میتوانند پای تلویزیون هم بنشینند و درس گوش کنند؟ اگر دانشآموزی این کار را کند افسرده است! به عنوان آدمی که سیامین سال آموزشم را میگذارنم، میگویم به هیچ وجه نباید به دانش آموزی که صبح مدرسه بوده، بگوییم بنشین پای تلویزیون درس گوش بده. ما امسال با بچههایی مواجه هستیم که صبح به مدرسه میروند؛ بنابراین طرح تحولی مدرسه تلویزیونی کلاس درس نیست، ترکیب آموزش و بازی است. آنقدر محتوایش جذاب است که بچهها همانطور که دوست دارند کارتون ببینند، منتظر پخش شوند.
عبدالعالی دربارهی نوع پرداختن به پایههای مختلف و درسها با اعلام آغاز پخش مدرسه تلویزیونی از دوم مهر، توضیح داد: حجم کنداکتور شبکه به ما دو انتخاب داد؛ پرداختن به همه درسها و بسیار کوتاه و یا پرداختن به دروسی که ضعف بچهها در آن بیشتر است. بنابراین ما سراغ درسهایی رفتیم که بیشتر نیاز به آموزش داشتند. در همه پایهها کلاس قرآن را داریم که از دوم مهر مشاهده خواهید کرد.
او افزود: بنده نماینده بیش از ۱۵۰ نفر هستم که در روزهای اخیر به صورت شبانهروزی مشغول تولید در نزدیک به ۱۰ استودیو هستند. پایه اول تا نهم را داریم. بهزودی در همین پاییز برای پایههای متوسطه دو هم برنامه خواهیم داشت. در سه شیفت ضبط میشود. آرزوی ما هم این است در پاییز به متوسطه دوم برسیم.
مدیر شبکه آموزش درباره شبکههای کمکی برای پخش مدرسه تلویزیونی توضیح داد: این برنامه ظاهرش در شبکه آموزش است اما در فازهای بعدی کانالهایی به شبکه آموزش اضافه خواهد شد. یک شبکه ۲۴ ساعت دارد . صبح که بچهها مدرسه هستند و شب هم باید بخوابند. بنابراین ساعات ما محدود است. به محظ اینکه کنداکتور پر شد، وارد کانالها جدید شبکه آموزش خواهیم شد و از شبکههای تخصی مخاطب کودک و نوجوان هم کمک خواهیم گرفت که بخشی از این محتوا را داشته باشند.
عبدالعالی یادآور شد: طرح مدرسه تلویزیونی که در آن دو سال و نیم اجرا شد، یک طرح اورژانسی برای مقابله با ویروس کرونا بود که مثل یک بیمارستان سرپایی راهاندازی شد. امروز ما به جای بیمارستان سرپایی یک رستوران جذاب داریم. لبریز از بازی، سرگرمی، معما، مسابقه و قصه است. شهرهای مختلف و مدرسههای مختلف با هم رقابت میکنند. مدرسه تلویزیونی ویژه همه مناطق ایران است با تاکید بر بچههای عزیز مناطق کم برخوردار.
او درباره انتقادی که به برخی از معلمهای مدرسه تلویزیونی در دو سال اخیر وارد شد، توضیح داد: معلمی که سر کلاس خوب درس میدهد، ممکن است نتواند روی آنتن تلویزیون خوب درس دهد. ما به جای معلم از معلم بازیگر استفاده میکنیم. دختر و پسر کودک و نوجوان امروز نمیتواند نیم ساعت پای تلویزیون بنشیند و درس گوش کند؛ بهخصوص بعد از کرونا که بچهها خسته شدهاند. لذا الان پذیرای این نوع آموزش نیستند. اپیزودهای ما ۲۰ دقیقهای است و در میان آموزش همراه با سرگرمی، پویانمایی، قصه، معما و نمایش هم پخش میشود. ترکیبی از آیتمهای چنددقیقهای است که موضوع را آموزش میدهد. معلم امروز، بازیگر است و عضوی از بازی بچههاست. آموزش درست دنیای امروز، آموزش بدون درد است. مثل آمپولی که بدون درد تزریق میشود. تحمل بسیاری از کلاسهای آموزشی امروز برای بچهها دردناک است.
عبدالعالی در پایان گفت: یکی از بارزترین ویژگیهای طرح مدرسه تلویزیونی کنداکتورش است. تمام بچههای دبستان رأس ساعت معینی پای تلویزیون مینشینند. اگر در شبکههای مختلف اعلام شود که کلاس شروع شده، بچهها متوجه میشوند. کنداکتور بسیار منظمی وجود دارد که بچهها بتوانند درتمام سال برنامهریزی داشته باشند.