به گزارش فارس، «دو قدم مانده که پاییز به یغما برود.این همه رنگ ِ قشنگ از کف ِ دنیا برود.» این بیت از شعر  آقای «فرامرز عرب عامری» چه هنرمندانه تلفیقی از غم و افسوس و نشاط را به دلها تزریق می‌کند. غم و افسوس از آن جهت که به راستی دلمان برایِ پاییز تنگ خواهد شد. حتی همین الان که تمام نشده! برای رنگی رنگی های رویایی اش، برای سرما و گرمای نامعلومش، برای باران های وقت و بی‌وقتش، برای سوز و سرمای دلچسبش...

اما آقای «عرب عامری» گویا افسوس و غم ما را پیش بینی کرده است که در ادامه گفته است: «گله ها را بگذار! ناله ها را بس کن! روزگار گوش ندارد که تو هی شکوه کنی! زندگی چشم ندارد که ببیند اخم دلتنگِ تو را. فرصتی نیست که صرف گله و ناله شود! تا بجنبیم تمام است. تمام!!»

* زمستان هم ماندنی نیست، حتی اگر همه  شب هایش یلدا باشد!

پیداست که پلک پاییز سنگین شده و آماده یک خواب زمستانی است. آری تنها چند روزی مانده به بلند ترین و سردترین شب سال. «شبِ یلدا»؛ شبی که با اشعار گرمِ حافظ، خودمان را برای زمستان سرد بیمه می کنیم، چراکه هیچ زمستانی ماندنی نیست، حتی اگر همه ی شب هایش یلدا باشد! جنبه نشاط شعر بالا هم همین است. همین که هیچ غمی ماندنی نیست و همه چیز می‌گذرد.
این شبِ بلند به یادمان می‌آورد که تا نوروز فقط نود روز باقی مانده است و ما در فصل سرد و سپید دلگرم آینده ای هستیم که بهاران است. 

*جشنی به قدمت هفت هزار سال! / هرچیزی قدیمی‌اش خوب است

اما شاید باشند کسانی که بگویند چه فرقی می‌کند چند دقیقه بیشتر یا کمتر… شب یلدا به صرف همان چند دقیقه اش به قدری ارزشمند است که بیش از هفت هزار سال به بهانه اش جشن و سرور برپا می شود. تنها چند دقیقه ناقابل می‌تواند از یک شب عادی، شب یلدا بسازد ولی باهم بودنمان است که آن را نیک نام و در تاریخ ماندگار کرده است. 
هر چیزی قدیمی‌اش خوب است و به درد بخور! این جشن هفت هزارساله هم از اجداد ما به ارث رسیده و  تاکنون توانسته ایم زنده نگهش داریم.
آیین شب یلدا یا شب چله، خوردن آجیل مخصوص، هندوانه، انار و شیرینی و میوه های گوناگون است که همه جنبه نمادی دارند و نشانه برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی هستند.
بازگویی خاطرات و قصه گویی پدربزرگ ها و مادربزرگ ها هم یکی از مواردی است که یلدا را برای خانواده ایرانی دلپذیرتر می کند. اما همه اینها ترفندهایی است تا خانواده ها دور هم جمع شوند و بلندترین شب سال را با شادی و خرسندی به سپیده برسانند.

*مگر می‌شود میراث چند هزار ساله را به فراموشی سپرد؟

از خوبی ها و دلبری های شبِ بلند سال هرچه بگوییم کم است، اما عزیزی چند وقت پیش می‌گفت، اوضاع اقتصادی دارد به سمتی می‌رود که بهتر است هر چه زودتر این رسم و رسوم ایرانی را جمع کنیم و کل برنامه را در یک پیام یا پست بگنجانیم! 
زهی خیال باطل. مگر می‌شود میراث چند هزار ساله را به همین راحتی کنار گذاشت؟! اصلا چرا چنین فکری بر ذهن ها خطور کرده؟! من فکر می‌کنم تشریفات بی لزوم و اغراق آمیز است که مردم را از یک‌ دورهمی که صفا و صمیمیت باید در آن حرف اول را بزند دور می‌کند، خودتان بهتر می‌دانید کل فضای مجازی شده است، نمایش توان مادی و تشریفاتی مان. همین نمایش و تشریفات است که در نهایت خانواده ها را برای دور هم بودن پشیمان می‌کند. چراکه مرد یا زن با یک حساب سر انگشتی متوجه می‌شود برای یک دورهمی ساده خرج زیادی برمی‌دارد از برگزاری آن پشیمان می‌شود، البته حق هم دارد، به هر حال خرید هفت قلم آجیل و کیک و چیز کیک و میوه های استوایی و فصول دیگر کم خرج برنمی‌دارد! نمی‌شود که چون فلانی خریده بود نمی شود ما نخریم، زشت است و فلان و بیسار.. 

اما به جای این همه نمایش تشریفات و تزیین کمی باید در صدد چگونه عشق ورزیدن و محبت و مهربانی بی غل و غش باشیم. باور کنید خرج زیادی هم برنمی‌دارد. اگر دل ما به حال ما نسوزد دل هیچ کس به حالمان نخواهد سوخت. پس بیایید تشریفات را کمتر و همدلی‌ها را بیشتر کنیم.

*در سفره شب یلدا این ها اولویت تان باشد!/ محبت هزینه ای ندارد

می‌دانیم خاصیت هر ایرانی مهمان نوازی و سفره داری و از جان و دل برای مهمان مایه گذاشتن است، اما بیایید امسال همه چیز را ساده تر برگذار کنیم و در کنار سفره انار و هندوانه و باقالی و لبویمان سهم محبت را دو برابر در نظر بگیریم. اگر پدر و مادرتان زنده هستند، گرامیشان بدارید و بر دستانشان بوسه بزنید و اگر در قید حیات نیستند با فاتحه ای روحشان را شاد کنید. در این شب بلند عیادت از بیمار و سالمند را فراموش نکنید.
به همسرتان یادآوری کنید که عاشقش هستید. اگر می‌توانید هدیه ای کوچک و معنوی مانند یک شاخه گل تقدیم او کنید. در این شب کینه ها را دور بریزید. اگر کدورتی بین افراد خانواده هست، در شب یلدا دورهم جمع شوید و آن را بر طرف کنید.
حواستان باشد برای تدارک شب یلدا نیازی نیست، همه میوه های بازار را بخرید! پیام یلدا این است که تمام سال به بهانه های مختلف می توان دور هم جمع شد. پس خیلی ساده با چای و شکلات و تخمه می شود هم می‌شود دورهم بود. باور کنید شکم انسان هم اندازه ای دارد و با اغراق در چینش خوراکی ها هم خودتان و هم مهمان بنده خدا را به زحمت و تب و تاب نیاندازید.

در این شب بلند حافظ فراموش نشود! سعی کنید تا فارسی و اشعار کهنش را بیشتر بخوانید تا به فرهنگ غنی ادب فارسی پی ببرید. البته از قصه ها و پند های بزرگتر ها غافل نشوید، اصلا خاصیت این شب قصه گویی و انتقال تجربه های شیرین است. می‌توانید خودتان را به یک بازی دست جمعی هم دعوت کنید، نمی‌دانید چه حالی می‌دهد!
به بهانه یلدا مهربانی ، لبخند و بخشش را تمرین کنید. مثل سرخی انار، که زیبایی و بخشش و مهربانی عشق آسمانی را یادآور می شود. مثل هندوانه که به وجود خنده و لبخند درون هر شخص معنا می‌بخشد.

فراموش نکنید شب یلدا به جای پرسیدن رمز وای فای و اینترنت حال یکدیگر را بپرسید! اصلا چرا موبایل و تبلت ها را خاموش نمی‌کنید، باور کنید آخر شب از این کارتان راضی خواهید بود. البته دست نگه دارید اول یک عکس دست جمعی خانوادگی بگیرید بعد آن را خاموش کنید. قول می‌دهم بعدا با دیدنش لبخند رضایت خواهید زد. قرارِ ما؛ یلدای با هم بودن.دلخوش و دلگرم باشید در آغوش گرم خانواده.