نظر منتشر شده
۶
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 205125
در محضر زیارت عاشورا (۱)
بخش تعاملی الف - سعید اسدی
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : جمعه ۲۴ آبان ۱۳۹۲ ساعت ۰۷:۴۱
1-خاستگاه زیارت نامه: زیارت عاشورا توسط امام محمدباقر (ع) آشکار و معرفی شده است. لیکن آنگونه که امام جعفرصادق (ع) می فرمایند: این زیارت نامه از ناحیه خداوند تبارک وتعالی می باشد. یعنی این زیارت نامه نقل معصوم نیست، بل نقل مستقیم خدای متعال است که ازطریق جناب جبرئیل امین به نبی مکرم اسلام (ص) و از پیامبر گرامی به حضرت علی (ع) و از امام علی به امام حسن (ع) و از امام حسن به امام حسین (ع) و از امام حسین به امام سجاد (ع) و از امام سجاد به امام باقر (ع) انتقال یافته و امام باقر (ع) نیز مأمور به نشر و ترویج آن شده اند. بنابر این جنس این زیارت نامه با سایر زیارت نامه ها فرق می کند. در واقع این زیارت نامه "حدیث قدسی" محسوب می شود. به عبارتی خواننده این زیارت نامه باید همان آدابی (= داشتن وضو،خواندن توأم بافهمیدن، سعی در عمل کردن به آموزه های آن وغیره) را نگه دارد که در رابطه با کلام الله مجید رعایت می کند.

۲-سلامت نامه: این زیارت نامه فقط کلام وحدیث نیست، بل که سلامت نامه هم هست. چون ازمعدود زیارت نامه هایی است که بین دو کلمه "سلام" محصور است. این زیارت نامه با سلام شروع و باسلام نیز خاتمه می یابد. به زعم نگارنده سلام اول به "دنیا" وسلام دوم به "آخرت" اشاره دارد. چون سلام اول در حال ایستاده و زیر آسمان اداء می شود و سلام دوم نیز درحال سجده و هنگامی که عبارت "یوم الورود" برزبان جاری می گردد. به طورکلی زیارت عاشورا خواهان تأمین و تضمین سلامت کامل و پایدار انسان "مسلم" است. بدین ترتیب که مسلم باپیروی درست از بینش، روش ومنش "مسلم سلام آفرین" (منظور سالار شهیدان) دردنیا؛ دنیایش رنگ و بوی سلام به خود می گیرد و با ثابت قدمی در مسیر ترسیمی آن حضرت، آخرتش نیز به سلام مزین خواهد شد. با استناد به آیه ۲۳ سوره مبارکه حشر، سلام یکی از اسمای حسنای باری تعالی است. آنجا که می فرماید: هوالملک القدوس السلام. در واقع سلام، خود خداست، ازاو نشأت می گیرد، ازآنِ اوست وبه سوی او نیز برمی گردد: اللهم انت السلام و منک السلام و لک السلام و الیک یعود السلام. بنابراین می توان گفت که زیارت عاشورا، زیارت خداست.

۳-دلیل خواندن: یک – بهره مندی ازثواب خواندن، درروایات فراوانی آمده که برای خواننده زیارت عاشورا ثواب زیادی در نظر گرفته شده است. برای نمونه، حضرت امام محمد باقر (ع) فرموده اند: «هرکه حسین بن علی علیهم السلام را در روز دهم محرم زیارت کند – چه از کنار قبر و چه ازازراه دور- و گریان شود، خدا را در روز قیامت باثواب دو هزار حجّ، دو هزار عمره و دو هزارجهاد ملاقات نماید. به طوری که ثواب آنها مثل ثواب کسی است که اعمال حجّ و عمره و جهاد را در خدمت رسول خدا (ص) وائمه طاهرین علیهم السلام به جا آورده باشد» (مفاتیح الجنان). و باز همان امام همام (ع) به یکی از یارانشان به نام علقمه بن محمد حضر فرموده اند: «وقتی این زیارت رابا آدابش خواندی، خداوند برای تو صد هزار هزار درجه ثبت کند و تو را به مقامی رساند که گویی با امام حسین (ع) شهید شده ای تا آنجا که در درجات آنها خواهی بود و برایت ثواب زیارت همه پیامبران و همه رسولان وهمه کسانی که از روز شهادت امام حسین (ع) تا حال، آن حضرت را زیارت کرده اند، نوشته و مقرر خواهد شد» (کامل الزیارات).

دو – تلطیف روح براثرگریه، گریه بر سیدالشهداء وجوه مختلفی دارد،لیکن به نظر مهمترین وجه آن تلطیف روح و پالایش درون باشد.برخی با گریه برای امام حسین (ع) درصدد پاکسازی وجودشان وپالایش مملکت درونشان از آلودگی ها وپلیدی ها برمی آیند. چون بر این باورند که گریه بر سالارشهیدان، همچون دارویی اثربخش دل انسان های مبتلا به بیماری های عقیدتی را درمان می نماید.

سه – برآورده شدن حاجات و رفع مشکلات، مردم درگیر مسایل و مشکلات عدیده ای هستند و بر همین اساس دارای حوائج گوناگونی نیز خواهند بود. به اعتقاد آنان یکی از آستان حاجت روا، گره گشا، شفابخش، پاسخگو، نظر افکن، درمانگر، تسهیلگر و دستگیر؛ آستان مقدس زیارت عاشوراست. براین اساس برای دستیابی به نسخه ای مناسب جهت رفع مشکلاتشان به خواندن زیارت عاشورا متوسل می شوند.

چهار- تجلیل از عمل ایثارگرایانه سیدالشهداء، برخی با برگزاری مراسم زیارت عاشورا و خواندن آن درصدد تجلیل از ایثارگری، فداکاری، روشنگری، هدایت گری و احیاء گری امام شهید هستند. آنان با برپایی مراسم، حس قدرشناسی خود را بروز می دهند و مقام محمود و فاخر حماسه ساز کرب وبلا را گرامی می دارند.

پنج – احیاء فرهنگ وپیام عاشورا، برخی بر این باورند که واقعه کربلا صرفاً یک پدیده تاریخی نیست بلکه رویدادی است که امیر عشق و معرفت در پدیدآوری آن، ابعاد سه گانه اسلام (=بینش،روش ومنش) را به مرحله عمل آورده و آنها را عینی سازی کرده است. در واقع امام حسین (ع) در مقام یک هنرمند با اجرای نمایش حماسه و عرفان در کربلا در خصوص ابعاد عقیدتی، رفتاری و اخلاقی دین اسلام فرهنگ آفرینی کرده و پیام خداگرایی و خدا محوری را به بیانیه ای جهانی و ماندگار تبدیل کرده است. به اعتقاد آنان زیارت عاشورا یک منشور فرهنگی سه وجهی است که در همه دوران قابل استناد و استفاده می باشد و می تواند برای نسل حاضر و آینده راهنمای مناسبی در تنظیم، تعدیل و تدوین رفتار اثربخش و کارآی دینی درسه وجه عقیدتی، رفتاری و اخلاقی باشد. بنابراین یکی از اقدامات اساسی شیعیان امروز باید این باشد که مراسم زیارت عاشورا را برای زنده نگه داشتن فرهنگ کربلا و یادآوری پیام آن به طور مرتب و سازمان یافته برپا دارند.
 
کلمات کلیدی : سعید اسدی
 
فهيمه محمدي
۱۳۹۲-۰۸-۲۵ ۰۱:۱۷:۴۰
درود و سپاس جناب آقاي اسدي
مطلب قابل تامل و درخوري بود...
به جنبه هايي از اين زيارت نامه اشاره كرده ايد كه پيشتر مطلع نبودم...

سپاس و اميد كه در پناه پروردگار حسين (ع) باشيد. (1775981) (alef-13)
 
محمد عزيززاده
۱۳۹۲-۰۸-۲۵ ۲۲:۴۷:۴۲
سلام عليكم برادر بزرگوار
اجرتان با سيد الشهدا ، مويد باشيد
منتظر ادامه مقاله تان هستم. (1777843) (alef-13)
 
ظالبی
۱۳۹۲-۰۸-۲۶ ۲۱:۰۴:۰۸
باسپاس فراوان نکاتی راروشن نمودید که تا پیش از این بنده حقیر توجه نکرده بودم از زحمت شما ممنون (1780278) (alef-10)
 
شیرمحمدی
۱۳۹۲-۰۸-۲۷ ۱۲:۵۱:۰۸
با سلام
جناب آقای اسدی با تشکر ازنگاه ورویکرد نوی که به یارت عاشورا داشته اید ولی به نظر اینجاب مهمتربن رویکرد زیارت عاشورا مسئله تولی و تبری می باشدو همچنین بیان مبانی رفتارشناسی (1781198) (alef-13)
 
محمد
۱۳۹۲-۰۸-۳۰ ۱۷:۰۷:۰۱
باسلام وتشکر از آقای اسدی
مطالب مربوط به خود زیارت عاشورا برایم تازگی داشت.
امیدوارم در مقالات بعدی شما و همچنین دیگرمولفین وواعظین بیشتر به فحوی و پیام این هدایت ماندگار قدسی بپردازید.
با آرزوی توفیق (1787010) (alef-13)
 
م.ن.د
۱۳۹۲-۰۹-۰۲ ۲۳:۳۰:۱۴
با سلام و ادب
در این منظر اگر بخواهیم کلام جاری شده (زیارت نامه) را کلامی الهی بنامیم تضادی آشکار با آنچه که ما تاکنون از کلام خدا در ذهن پرورانده ایم قرار خواهد گرفت!
از آن جهت که در هیچ نقطه از قرآن نشانی از توهین، افترا و بددهنی به شیوه روزمره و فرهنگ مردمان ناحیه ای خاص نمی بینیم. خدا در قرآن بیشترین ناراحتی اش را به ابولهب بیان میدارد! آن هم نه به صورت فحاشی! اما در این زیارت نامه ما نشانی از صبوری خدا نمی بینیم و ناراحتی و عصبانیتش آنقدر آشکار است که در مصداق یک انسان زمینی ناراحتی اش را به شیوه یک مرد عرب بروز می دهد که رکیک ترین کلام را (در فرهنگ عرب آن روزگار) به کار می برد و دشمن و قاتل حسین را با نام مادرش (زنی معلوم الحال یا زنی فاحشه یا زنا زاده و فرزند نامشروع را تداعی می کند) صدا می زند. نیک می دانید که در فرهنگ عرب برای توهین تحقیر و بی آبرو کردن یک شخص او را با نام مادرش خطاب می کنند.
دلایل مختلفی به نظر می رسد تنها در جهت قدسی نبودن و حتی از سوی معصوم جاری نشدن این نوشته یا زیارت نامه. البته طبق تعریفی که ما از معصوم درک کرده ایم که حتی اندیشه و فکر بد (گناه) به ذهن معصوم هم خطور نمی کند. این نوشتار بیشتر به نوشته ای از روی احساس و تحت تاثیر افسانه پردازی و کلی گویی و بزرگ کردن و محق قرار دادن اندیشه یا عقیده ای که طیفی برای بهره برداری یا مظلومیت خود از آن استفاده می کنند. و به همین دلیل از این حادثه (برای اینکه در اقلیت اندیشه اجتماع زمان خود بوده اند) با تمام قدرت بهره می جویند. البته نا گفته نماند در اینجا مشکلی با اتفاق و اصل ماجرا نداریم و جای هیچ شبهه ای وجود ندارد تنها چیزی که در اینجا وجود دارد بحث روی منبع بحث است. که اگر حل شود باقی مسائل نیز خود حل خواهد شد. (1791860) (alef-13)
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.