به گزارش ایسنا، «توماس فریدمن» ستوننویس نیویورکتایمز در نوشتاری با این عنوان که «نتانیاهو به دنبال نجات خود و رئیسجمهور شدن ترامپ است»، او را فردی فریبکار خوانده که تنها راه نجاتش از زندان را ادامه دادن به جنگ در غزه میبیند و از آنجا که بعید است در دولتی که ترامپ رئیسش باشد تحت فشار قابل توجهی از سوی واشنگتن قرار گیرد، برای رئیسجمهور شدن ترامپ تقلا میکند.
فریدمن نوشته است: «شاید بایدن و معاونش کامالا هریس نیاز به این یادآوری دارند که بنیامین نتانیاهو دوست آنها نیست، دوست آمریکا نیست و شرمآورتر از همه، دوست اسیران اسرائیلی در غزه هم نیست. جسد شش اسیر کشته شده در غزه باید این مساله را روشن کند. نتانیاهو یک مساله مورد علاقه دارد؛ بقای سیاسی خودش، حتی اگر به بهای اسرائیل باشد.»
او تاکید کرده است: «هریس نباید تردید کند که نتانیاهو طی ۲ ماه آینده با اقداماتش میتواند به شانسهای انتخاباتی او آسیب جدی وارد کند و شانس دونالد ترامپ را تقویت کند. نتانیاهو شاید رئیسجمهور آمریکا را مثل یک احمق بازی داده باشد. کافی است به گفتوگوهای مکرر دو طرفه که هر کدام پیشبینیهای خوشبینانه بایدن درباره آتشبس قریبالوقوع در غزه را به دنبال داشت و سپس چیز دیگری به اسرائیلیها گفته شد را به یاد بیاورید. نتانیاهو در تماسهای تلفنی خود با رهبران آمریکا به زبان انگلیسی زمزمه میکند که به آتشبس و معامله گروگانها علاقه دارد، اما به محض اینکه تلفن را قطع میکند، به زبان عبری، چیزهایی را میگوید که صراحتا با دکترین بایدن در تضاد است، زیرا دکترین بیبی را تهدید میکند.»
وی در ادامه آورده است: «اما دکترین بایدن چیست و دکترین بیبی چیست و چرا اهمیت دارند؟ دولت بایدن مجموعهای از اتحادهای منطقهای با شرکای خود از ژاپن، کرهجنوبی و فیلیپین در منطقه آسیا و اقیانوسیه تا هند و خلیجفارس، تا ناتو در اروپا ایجاد کرده است. آنها ائتلافهای امنیتی و اقتصادی هستند که برای مقابله با روسیه در اروپا، مهار چین در اقیانوس آرام و منزوی کردن ایران در خاورمیانه طراحی شدهاند. با این حال، متأسفانه، سنگ کلیدی برای همه این اتحادها - که قرار بود آسیا، خاورمیانه و اروپا را به هم متصل کند - ائتلاف دفاعی پیشنهادی بایدن با عربستان سعودی بود. کلید رسیدن به چنین توافقی از طریق کنگره، موافقت عربستان سعودی با عادیسازی روابط با اسرائیل خواهد بود و کلید وادار کردن سعودیها به انجام این کار این است که نتانیاهو موافقت کند درباره راهحل ۲ دولتی با فلسطینیها بحث کند؛ فقط بحث کند.»
به نوشته این روزنامه، از زمان آغاز جنگ غزه در اکتبر گذشته، تیم بایدن تلاش کرده است تا دکترین بایدن را با آتشبس و آزادی اسیران با تاکید بر منافع قابلتوجه اسرائیل و آمریکا ترکیب کند: «این میتواند به آتشبس دائمی منجر شود. اسیران را بازگرداند و به ارتش و نیروهای ذخیره خسته اسرائیلی، استراحت بسیار مورد نیاز را بدهد، آتشبس شاید حزبالله را نیز به آتشبس راضی کند. اگر اسرائیل پس از آن موافقت کند مذاکرات در مورد راهحل ۲ دولتی را آغاز کند، راه برای عادیسازی روابط بین اسرائیل و عربستان سعودی هموار میشود و شرایط را برای امارات متحده عربی، مراکش و مصر برای اعزام نیروهای حافظ صلح با مشارکت تشکیلات خودگردان فلسطینی ارتقا یافته به غزه فراهم کند. اما دکترین بایدن تحت نفوذ دکترین بیبی قرار گرفت، که بر انجام هر کاری برای جلوگیری از هرگونه روند سیاسی با فلسطینیها که ممکن است مستلزم مصالحه ارضی در کرانه باختری باشد و اتحاد سیاسی نتانیاهو با راست افراطی این رژیم را در هم میشکند، متمرکز است. برای این منظور، بیبی سالها برای ایجاد تفرقه و اختلاف در میان فلسطینیها تلاش کرد. نتانیاهو از هر کاری برای بیاعتبار کردن و تحقیر تشکیلات خودگردان فلسطین و رئیس آن محمود عباس که روند صلح اسلو را پذیرفته و با سرویسهای امنیتی این رژیم برای حفظ صلح در کرانه باختری برای نزدیک به سه دهه همکاری کرده، کوتاهی نکرد.»
نیویورکتایمز در ادامه آورده است: «دکترین بقای نتانیاهو پس از متهم شدن وی در سال ۲۰۱۹ به اتهام کلاهبرداری، رشوه و نقض اعتماد، اهمیت بیشتری پیدا کرد. حالا او باید در قدرت بماند تا در صورت محکومیت، زندان نرود. بنابراین، زمانی که نتانیاهو در سال ۲۰۲۲ با اختلافی بسیار کم در انتخابات پیروز شد، آماده بود تا با بدترینها در عرصه سیاسی این رژیم ائتلافی تشکیل دهد که او را در قدرت نگه دارد. برترگرایان رادیکال یهود که یکی از رهبران سابق موساد آنها را "نژادپرستهای وحشتناک" خوانده است. این برترطلبان یهودی موافقت کردند تا زمانی که نتانیاهو کنترل نظامی دائمی اسرائیل بر کرانه باختری و پس از ۷ اکتبر، بر غزه را نیز حفظ کند، نخستوزیر باشد. آنها عملا به بیبی گفتند که اگر او با توافق آمریکا، عربستان سعودی، اسرائیل و فلسطینیها - یا با آتشبس فوری برای بازگرداندن اسیران اسرائیلی و آزادی اسرای فلسطینی در زندانهای اسرائیل موافقت کند - کابینه او را سرنگون خواهند کرد. نتانیاهو این پیام را دریافت کرد. او اعلام کرد که پس از دستیابی به "پیروزی کامل" به جنگ در غزه پایان خواهد داد، اما هرگز مشخص نکرد که دقیقا این پیروزی چه معنایی دارد و چه کسی در پی آن غزه را اداره خواهد کرد.»
به گفته فریدمن، با ایجاد چنین هدف دستنیافتنی در غزه، ارتش اسرائیل ۵۷ سال است که کرانه باختری را اشغال کرده و همانطور که درگیریهای روزانه نشان میدهد، به هیچ "پیروزی کاملی" بر حماس دست نیافته است. نتانیاهو اعلام کرده که حاضر است هرگونه آتشبس با حماس و بازگشت اسیران را قربانی کند اما از محور فیلادلفیا در امتداد غزه -مرز مصر دست نکشد. اما ارتش اسرائیل این محور را آنقدرها مهم نمیداند. ژنرالهای اسرائیلی به طور مداوم به نتانیاهو گفتهاند که ابزارهای موثر جایگزین بسیاری برای کنترل محور وجود دارد و حمایت از نیروهای اسرائیلی مستقر دشوار و خطرناک خواهد بود. و آنها میتوانند هر زمان که نیاز داشته باشند دوباره آن را بگیرند. ماندن در آنجا مشکلات بزرگی را برای مصریها نیز ایجاد میکند. اما مهم نیست: «نتانیاهو اصرار دارد که کریدور "مرکز است و آینده ما را تعیین میکند." اما این یک دروغ است. آموس هارل خبرنگار نظامی هاآرتص میگوید آنچه واقعا در جریان است این است که متحدان دستراستی بیبی رویای تصرف مجدد غزه را در سر میپرورانند، و نتانیاهو، تحت پوشش منافع امنیتی، عمدتا از موقعیت سیاسی خود محافظت میکند. او برای حفظ ائتلاف حکومتی خود میجنگد، ائتلافی که در صورت تصویب توافق ممکن است شکست بخورد.»
ستوننویس نیویورکتایمز میگوید: «نتانیاهو به وضوح میداند که هریس را در یک ۲ راهی گیر انداخته است. اگر او جنگ در غزه را ادامه دهد، با تلفات غیرنظامی بیشتر، هریس را مجبور خواهد کرد که یا علنا از او انتقاد کند و آرای یهودیان را از دست بدهد یا زبانش را ببندد و آرای اعراب و مسلمانان آمریکایی را در ایالت کلیدی میشیگان از دست بدهد. از آنجایی که هریس احتمالا انجام هر یک از این ۲ را دشوار خواهد یافت، این امر باعث میشود که او هم برای یهودیان آمریکایی و هم برای عربهای آمریکایی ضعیف به نظر برسد. پس تعجبی ندارد اگر نتانیاهو تا روز انتخابات جنگ در غزه را تشدید کند تا زندگی را برای دموکراتهای نامزد انتخابات سخت کند.»
این رسانه آمریکایی در پایان نتیجه گرفته است: «نتیجه هر چه باشد اسرائیل بازی را میبازد. اسرائیل بیش از هر زمان دیگری منفور خواهد بود، اسرائیلیهای بیشتری مهاجرت خواهند کرد، اما بیبی یک دوره دیگر خواهد داشت و این تمام چیزی است که اهمیت دارد.»