برای یک‌بار هم که شده بیایید وقتی اسم خرمشهر را می‌شنویم از شرمندگی بگوییم! از شرمندگیِ که کمتر به چشم می‌آید. سالگرد آزادی خرمشهر است و به‌جای تکرار خاطرات دلاورمردی‌ها از وضعیت الآن بگوییم. از خرمشهری که جنگ خرمی آن را گرفت... از شهری که هنوز هم جنگ‌زده است و وضعیتش قرمز! کافیست عکس‌ها را ببینیم و ببینیم که خرمشهر با آن همه منابع و نفت و... هنوز هم مردمش درد می‌کشند و تاسف بخوریم که چرا بخشی از این مردم عزیز کوخ نشین شده‌اند!
بعثی‌ها که آمدند و خرمشهر را گرفتند، امثال محمد جهان‌آراها جنگیدن و خون دادند و این خاک مقدس را پس گرفتند و از شهر بیرونشان کردند. لیکن جنگ آمده بود که خرم‌شهرِ آباد را ویران کند! جنگ که تمام شد آقایان و مسئولان بارها به مردم قول و وعده دادند و گفتند که ما این شهر جنگ زده را دوباره می‌سازیم و خرمشهر میکنیم. حالا بعد از سی و چند سال چه شد آن قول‌ها؟! چه شد آن دلخوشی‌هایی که به مردمانش دادیم؟!
آقای مسئول از شهدای آزادسازی خرمشهر شرمنده باش... آقایان نماینده و استاندار و مسئول از خون محمد جهان‌آرا شرمنده باشید که نگذاشت شهر به دست دشمنان بیافتد، اما همان دشمن امروز بر طبل ویرانی خرمشهر بعد از چند دهه از انقلاب می‌کوبد. مدتی قبل که به شهر رفته بودم، هنوز در خیابان‌ها و کوچه‌های اطراف کارون جای گلوله‌های عراقی بر در و دیوار شهر مانده بود. البته اینکه شهر هنوز آثار جنگ دارد تنها یک درد از دردهای مردمان خونین‌شهر است؛ مردم اینجا آب و هوا هم ندارد!
آب و هوا ندارند و درست که بخشی از آن به‌خاطر حوادث طبیعی است، اما خرابی‌های جنگ و اینکه خرمشهر آباد نشده تقصیر کیست، غیر از مسئولین؟!
کافیست عکس‌ها را ببینیم و ببینیم که خرمشهر با آن همه منابع و نفت و... هنوز هم بخش‌هایی از آن ویران است و کسی هم جواب نمیدهد که چرا درست نمی‌شود! عکس‌ها را ببینید؛
آیا عکس‌هایی که پخش می‌شوند مایهٔ تاسف نیست؟ خرمشهر را فقط با پوستر و فیلم و نوا‌هایش دوست داریم؟! طنز تلخی‌یست که برای ساخت فیلم‌های جنگی به خرمشهر می‌رویم چون هنوز هم جنگ‌زده است! چرا سوم خرداد که میشود فقط از مقاومت مردم می‌گوییم و به آن افتخار میکنیم اما از درد و زندگی و معیشت مردم حرفی نمی‌زنیم؟!
اگر قرار باشد برای سوم خرداد مراسم بگیریم و افتخار کنیم که روز آزادسازی خرمشهر است، چرا برای خرم شدنش کاری نمی‌کنیم!؟ مگر کم ثروت و منابع در این شهر نهفته است که مردمانش باید همانند فقیران و ندارها زندگی کنند. بیشتر از سی سال از آزادسازی خرمشهر می‌گذرد و همچنان باید شاهد آثار جنگ باشیم!
این همه امکانات رفاهی و برج‌سازی و... در تهران وجود دارد و هرسال چند برابر میشود، خرج کردن این هزینه برای خرمشهر سخت است؟! جمع‌شدن امکانات بیشمار رفاهی در تهران و ساخت هر روزه مکان‌های تفریحی یک‌طرف و محرومیت شهر‌هایی مثل خرمشهر یک‌طرف! چرا نباید خرمشهر را دوباره ساخت و آن را هم آباد کرد؟! طی حمله به ساختمان مجلس توسط داعش بعداز چند روز بخش‌های آسیب دیده به بهترین شکل ترمیم شد و حتی موزه درست کردند برای یادگار! اما همین خرمشهر بعد از نزدیک به چهل سال هنوز هم ویران است و کک کسی نمی‌گزد! خب اگر نمی‌خواهید آبادش کنید پس آن را به موزه تبدیل کنید!
ممد آقای جهان‌آرا نیستی که ببینی خرمشهر شهر خون، آزاد آری اما آباد نشد... خدا رو شکر که نیستی و شهر را ببینی... فقط ️کاش آنهایی که قرار بود بعد از شما خرمشهر را بسازند و آبادش کنند کمی غیرت داشتند.
** عکس‌های خبر برای سال ۱۳۹۶ می‌باشد.
