خبر مثل بُمب ترکید: انفجار در تاسیسات اتمی نطنز؛ گویی که در یک سایت اتمی،  بمب اتمی منفجر شده است !

"بهروز کمالوندی" سخنگوی سازمان انرژی اتمی کشورمان اما در همان روز حادثه با حضور در تاسیسات هسته ای نطنز، گفت یکی از سوله‌های در دست احداث مجتمع غنی ‌سازی شهید احمدی روشن بامداد پنجشنبه دوازدهم تیر دچار آسیب شد و این که این سایت غیر فعال بوده و مواد رادیواکتیو در آن نبوده است.

رسانه های آمریکایی و اسرائیلی بلافاصله وارد عمل شدند وعموما ادعا کردند رژیم صهیونیستی پشت این  حادثه قرار دارد؛ گرچه وزیر جنگ اسرائیل این خبر را رد کرد. 

حادثه انفجار در سوله در حال تکمیل تاسیسات اتمی نطنز، از این  منظر که  آیا واقعا نتیجه خراب کاری خارجی ها بود یا نه، از چند منظر قابل  بررسی است. نگاهی مختصر به سیر تحولات رسانه ای پس از این حادثه، روشن کننده ابعادی از تعاملات درهم  گسیخته  آمریکا و رژیم صهیونیستی در برجسته سازی توانمندی خرابکاری آنها است.

روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز، سه روز بعد از این  حادثه به نقل از آن چه که یک مقام اطلاعاتی خاورمیانه خواند، مدعی شد اسرائیل عامل این انفجار بوده و برای اجرای این عملیات، بمبی قوی را در ساختمانی کار گذشته بود که در حال تولید سانتریفوژهای پیشرفته بود.

نیویورک تایمز – که البته در  بسیاری موارد مشابه حساس، مقامات ناشناس را منبع ادعاهای خود قرار می دهد-  افزود "به دلیل حساسیت موضوعات عملیاتی و نیز اطلاعات موجود" این مقام خواست نامش  فاش نشود! 

عباس موسوی سخنگوی وزارت امور خارجه در واکنش به این  ادعاها گفت رسانه هایی که این حادثه را به رژیم صهیونیستی منتسب می کنند، این کار را برای کمک کردن به وجهه آن و قدرت نمایی پوشالی اش انجام می دهند.

موسوی افزود نهادهای امنیتی کشور در حال بررسی تمام جزییات حادثه نطنز هستند و اگر به نتیجه برسند کشور خارجی در این حادثه نقش داشته، این مساله اعلام خواهد شد و البته برای آن کشور نیز عواقبی خواهد داشت. 

یک هفته بعد از حادثه نطنز، روزنامه های آمریکایی از دخالت مشترک آمریکا و اسرائیل در انفجار خبر دادند و نوشتند، برای این حمله از مدت ها قبل برنامه ریزی شده و این  که شدت آن زیاد بوده است.

این منابع به نقل از مقامات ناشناس نوشتند "استراتژی مشترک آمریکا-اسرائیل" در حال آشکار شدن است.

نیویورک تایمز با اشاره به سوابق تلاش آمریکا و اسرائیل برای حملات سایبری به  تاسیسات اتمی ایران، به نقل از "کارشناسان" نوشت این حمله شدیدتر از آن چه است که تصور می شد. 

همین سیر خبری را، دیگر رسانه های آمریکایی از جمله شبکه های سی ان ان، فاکس نیوز، سی بی اس، ان بی سی؛ و نشریات لوس آنجلس تایمز، واشنگتن پست  و یو اس ای تودی دنبال می کردند.

جدا از این که عامل اصلی انفجار در تاسیسات شهید احمدی روشن چه چیزی بوده، هر گونه حمله خارجی به تجهیزات و تاسیسات اتمی، بر اساس نص قوانین بین الملل ممنوع است. پروتکل نخست سال 1949 ژنو صراحتا اعلام می کند که حمله به چنین تاسیساتی غیرقانونی است و " باید محدود  شود". البته ناگفته نماند که آمریکا هنوز عضو این پیمان نیست. 

از سوی دیگر، حادثه نطنز حدود یک ماه بعد از نشست شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره ایران رخ داد که در آن، این نهاد بین المللی از ایران خواست به تعهدات برجامی اش پایبند باشد؛ آژانس، بر مبنای ادعاهای رژیم صهیونیستی که ایران در دو سایت هسته ای خود فعالیت های مخفی انجام می دهد، از تهران خواست به بازرسان آژانس اجازه دهد از آنها بازرسی کنند. این بدعتی خطرناک بوده است که یک عضو آژانس که امضا کننده پیمان منع تولید و تکثیر تسلیحات اتمی (ان پی تی) نیست، خود دارای صدها کلاهک اتمی است، و اجازه هیچ گونه بازرسی بین المللی از تاسیسات اتمی اش را نمی دهد، این گونه بر چنین نهادی اعمال فشار کند!

آن چه که مسلم است، در صورت اثبات دخالت اسرائیل در انفجار نطنز، اولا این حق برای جمهوری اسلامی ایران محفوظ است تا از راهکارهای مناسب – دیپلماتیک و غیر دیپلماتیک – به اقدامات تلافی جویانه روی آورد. و ثانیا در تعاملات غیرضروری و داوطلبانه خود با آژانس بین المللی انرژی اتمی تجدید نظر کند؛ زیرا نهادی که قرار است یک اهرم قوی نظارتی در زمینه هسته ای باشد، عملا به ابزاری در اختیار برخی اعضا تبدیل شده است تا دیگر اعضا را تحت فشار قرار دهند؛ سیاستی که نه تنها امنیت جهان را تامین نمی کند؛ بلکه زمینه ساز جنگ و مناقشات تمام عیار خواهد شد.