دکتر حسین راغفر در گفت و گو با الف درباره شرایط نظام مالیاتی در 4 دهه گذشته توضیح داد: نظام مالیاتی کشور بسیار ناکارآمد و ضعیف است که این وضعیت نتیجه اراده ی دولت هاست، از طرفی شناسایی اشخاص برای دریافت مالیات و چگونگی اخذ آن از دیگر مباحث اساسی در سیستم مالیات ستانی است.
این اقتصاددان در ادامه افزود: بسیاری از فعالین تولیدی،صنعتی و معدنی در کشور یارانه های بسیار هنگفتی از دولت دریافت می کنند، در حالی که دولت می تواند این یارانه را پرداخت نکند، در عین حال مالیات هم اخذ کند تا کسری بودجه اش را نیز جبران کند.
وی در ادامه اشاره کرد: به عنوان مثال، سود 6 ماهه ی اول در سال 1400، برای یک شرکت فولادی در کشور به تنهایی 58 هزار میلیارد تومان بوده در حالی که مالیات پرداختی این شرکت 6 الی 7 درصد است، همچنین در همین دوران یک شرکت معدنی 30 هزار میلیارد تومان سود خالص داشته اما مالیات بسیار ناچیزی را پرداخت می کند و علت این مساله وابستگی آن ها به کانون های قدرت، بنیادها و نهادهاست.
راغفر همچنین تاکید کرد: تامین قسمت قابل توجهی از هزینه های بخش عمومی باید از طریق اخذ مالیات از شرکت های یاد شده و یا اشخاصی که ثروت های کلانی به چنگ آورده اند، انجام شود اما متاسفانه اینگونه نیست و برای اخذ مالیات به سراغ کسبه ی جزء و کارمندان بخش عمومی می روند.
این کارشناس در خصوص راه اندازی سامانه مودیان نیز بیان کرد: اگر اراده ی سیاسی برای راه اندازی این سامانه بعد از دو دهه و اخذ عادلانه ی مالیات واقعی باشد، موانع و مشکلات موجود در تحقق این مسیر را در هم می کوبد؛ البته این موضوع نیازمند دولتی مقتدر است.
استاد دانشگاه الزهرا در پایان تاکید کرد:کشورهای دیگر از حدود دو دهه قبل در نظام مالیاتی از سیستم هوشمند استفاده می کنند. به نحوی که درآمد یا سود فعالین و بنگاه های اقتصادی محاسبه و بر اساس آن مالیات دریافت شود، یعنی نظام ممیز محور جای خود را به نظام سامانه محور بدهد. اگر در ایران این سامانه کار خود را آغاز کند قطعا شاهد اتفاقات خوبی در اقتصاد خواهیم بود.
