به گزارش ایسنا، بر اساس نظر دانشمند نیشابوری دکتر فرشید رییسی ، خروجی دمای نیروگاه حرارتی این شهر اجازه بارش نمیدهد و خروجی فشار آن، سامانه بارشی این شهر را از منطقه دور کرده است.
نیشابور حال خود به یک نمونه مستند و محرز از مرگ بارشها تبدیل شده به طوری که چهار فصل آن تابستانی شده و مرگ نزولات در شهر ابر، برف و بارش را ببار آورده است.
آخرین ذخیره آبهای زیرزمینی را مصرف میکنیم
دبیر کارگروه محیطزیست نیشابور در همین خصوص به ایسنا گفت: امروزه در حال مصرف آخرین منابع آبهای زیرزمینی منطقه هستیم، حتی در برخی مناطق نیز به سنگ بستر و آبهای شور رسیدهایم.
حبیبالله متحدین، با اظهار تأسف از اینکه سالهاست نظارهگر مرگ بارشها در شهر ابر و برف و بارش یعنی نیشابور هستیم، بیان کرد: بیتوجهی به آمایش منطقه، در اجرای طرحهای غیربومی از جمله نیروگاههای حرارتی آنهم در دامنه بلندترین قله شرق کشور بینالود با ۳۲۱۱ متر ارتفاع باعث کمبارشی، بیبارشی و جابجایی و فرار سامانههای بارش شده است.
وی خاطرنشان کرد: راهکار این تراژدی همانطور که دکتر حجت میان آبادی سالها مطرح کردهاند نه در انتقال آب از دریای عمان و نه استخراج از منابع آب ژرف است، بلکه مشکل در مدیریت آب به ویژه آب شرب است.
دبیر کارگروه محیطزیست نیشابور، مانع زدایی از عدم بارش یعنی درمان دما و فشار نیروگاههای حرارتی را توسط شرکتهای دانشبنیان تنها راه نجات بارشها در این شهر دانست و افزود: بدون شک امنیت ملی کشور در سایه حفظ محیطزیست و ارتقاء اقتصاد زیربنایی نجات محیطزیست و عنصر آب است.
وی بیان کرد: هرچند سالها زنده یاد پروفسور کردوانی بارها فریاد زد که این حجم صنایع آب را در مناطق حیاتی خشک بوم افتتاح نکنید و توسعه ناپایدار را در دشتهای ممنوعه متوقف کنید اما کسی توجه نکرد.
متحدین هم چنین افزود: اگرچه پروفسور کردوانی برای حفظ زیستبوم ایران و جهان جمله طلایی «تغییر اکوسیستمها منجر به مرگ، آب، خاک، هوا و همه موجودات میشود» را گفت، اما متأسفانه کسی به این نسخه طلایی توجه نکرد و آنچه نباید اتفاق افتاد.
وی اظهار کرد: اگر در گذشته روستاهای ایران را «آبادی» مینامیدند، به دلیل جاری بودن آب فراوان در آنها بود اما امروز به روستاها آبرسانی میکنند و این خبر از مرگ آبادیها دارد.
این فعال حوزه محیطزیست گفت: وقتی قانونگذار قوانین محیطزیست را به عنوان قوانین بالادست مصوب میکند، حکایت از این دارد که محیطزیست، مساوی است با امنیت ملی به عبارتی محیطزیست شیشه عمر حیات و زندگی ما محسوب میشود، امروزه مهمترین و حیاتیترین و بنیادیترین اقدام باید درمان اکوسیستمها باشد.
وی تأکید کرد: متأسفانه بیتوجهی به قانون اساسی کشور و اصل ۵۰ قانون اساسی و آمایش سرزمین در اجرای طرحهای ناپایدار صنعتی باعث شده مناطق دارای نیروگاه حرارتی از جمله نیشابور که معروف به شهر ۱۰۰۰ قنات بوده امروزه به شهر ۱۰۰۰ شکاف تبدیل شود.
دبیر کارگروه محیطزیست نیشابور با اظهار نگرانی از اینکه شکافهای طولانی ۴۷ کیلومتری و فعال از جنوب نیشابور به سمت و نزدیکی ریل راهآهن تهران مشهد رسیده است، بیان کرد: اگر توجهی نشود به زودی این فرونشستهای فعال قطار این مسیر را در خود خواهد بلعید.
وی با اشاره به اینکه فرونشستهایی با عمق بسیار موجب شده امنیت جان صدها مسافر و زائر تهران مشهد را در مخاطره جدی قرار بدهد، افزود: میطلبد هر چه سریعتر به درمان و مانع زداییها پرداخت.
متحدین خاطرنشان کرد: هرچند زمانی نیشابور در پیشینه تاریخی خود ۱۲ هزار قنات داشته اما اکنون سالهاست که اقلیمش مرگ درو میکند.
وی با اشاره به اینکه چون بارش و تغذیه قطع شده، لذا ورودی آب به سفرههای زیر زمینی نداریم و از سویی عمق چاههای منطقه به ۳۳۰ متر رسیده است، وضعیت منابع آبی شهرستان را فوق بحرانی اعلام کرد و گفت: اولویت همه باید مدیرت منابع آبی باشد.
دبیر کارگروه محیطزیست نیشابور با اظهار تأسف از اینکه هنوز برخی مسئولان بحران آب را در اولویت قرار ندادهاند و نسبت به این مهم بیتوجه هستند، اذعان کرد: تنها راه نجات مرگ بارش و اقلیم نیشابور فقط در درمان «دما» و «فشار» نیروگاه حرارتی توسط شرکتهای دانشبنیان امکانپذیر است.
وی با تأکید بر اینکه مدیریت آب نمیتواند یک بخشی باشد و باید تمام دوایر پای کار باشند، قیمت پائین آب را یکی از علل بیتوجهی مردم نسبت به آب شرب دانست و گفت: روزانه شاهد اسراف آب شیرین و تراژدی شستن هزاران منزل و پارکینگ و مغازه در شهر نیشابور هستیم.
متحدین در همین خصوص افزود: هرچند پاکبانان شهرداری همانند یک شبکه مویرگی در تمامی محلات شهر حضور دارند و میتوانند نسبت به شناسایی این افراد و نظارتهای مورد نیاز کمک کنند، اما متأسفانه تاکنون ورود نکردهاند، لذا برای حفظ و حرمت گذاشتن به این نعمت و رزق الهی، تشکیل یک اتاق فرماندهی در این خصوص حیاتی است.
وی ادامه داد: متأسفانه اسراف آب شرب از یک طرف و احداث نیروگاه حرارتی از سوی دیگر مرگ آب شرب را ۱۰۰ درصد کرده است، هر چند زمانی که نیروگاه حرارتی نیشابور ۶۰۰ مگاوات بود بیش از ۹۰ درصد سامانههای بارشی ما از منطقه حذف و فراری داده میشد و با این وجود بازهم حداقل حدود، ۲ تا ۳ درصد بارش داشتیم اما اکنون که ظرفیت نیروگاه حدود دو برابر شده است دیگر هیچ بارشی وجود ندارد و نیشابور چهار فصل اش تابستانی شده است.
این فعال محیطزیست تصریح کرد: احداث نیروگاههای حرارتی علاوه بر کاهش و حذف بارشها، «خروجی فشار» آنها باعث انتقال بارشها از مناطق موجه به مناطق دیگر نیز میشود، به عنوان مثال احداث زنجیره حدود ۳۰ نیروگاه حرارتی در شمال کشور موجب شده تا فشار خروجی آنها، سامانههای بارشی شمال کشور را همانند «دومینو» به سمت سایر کشورها از جمله افغانستان و پاکستان ببرند و بارش را برای آنان ایجاد کند.
وی با تأکید بر اینکه نباید پروژههای غیربومی را در این مناطق خشک بوم اجرا کرد، افزود: حذف چاههای خانگی در مناطق کویری و گرم و خشک بسیار خطرناک است و باید مجدد احیاء شود.
دبیر کارگروه مطالبه گری محیطزیست نیشابور، با بیان اینکه خود وزیر نیرو هم اعلام نمود، استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر مصرف آب و گاز ندارد و به محیطزیست آسیبی نمیرساند، گفت: هرچند ایران سرزمین آفتاب و باد است و ۵ درصد کویر ایران برق تمامی ایران و دو کشور همسایه را میتواند تأمین کند، اما اکنون ایران به «قطب تولید گازهای گلخانهای و تولید حرارت در خاورمیانه تبدیل شده است».
وی افزود: هرچند عربستان و چین به قطب انرژیهای تجدید پذیر تبدیل میشوند و از سویی آلمان علیرغم نداشتن آفتاب ۵۰ درصد تولید برق مورد نیاز خود را از طریق انرژیهای تجدید پذیر تأمین میکند، اما در ایران این آمار در حدود یک درصد بیشتر نیست.
متحدین بیان کرد: با ورود سامانه پرفشار و پر رطوبت بر آسمان نیشابور در دیماه ۱۴۰۲ به دلیل حضور قله بینالود، باید حداقل حدود ۱۰ درصد بارش میداشتیم اما دریغ از یک قطره باران، نه تنها این اتفاق نیفتاد بلکه هلوکاست بیبارشی را به اثبات رساند.
وی خاطرنشان کرد: چنانچه سریعاً فشار و دمای نیروگاه حرارتی توسط شرکتهای دانشبنیان، درمان و مانع زدایی نشود باید به سرعت شاهد محو این کهن شهر تاریخی از جغرافیای ایران بود، ضمن اینکه امروزه مهاجرتها از شهر ابر، برف و بارش، به دلیل خشکسالیها به شهرهای ساحلی آغاز شده است.
تأثیر نیروگاه حرارتی نیشابور بر زیستبوم منطقه
نیشابور که روزگاری شهر باغها و روستاهای پر آب و درخت بود، هر روز در حال خشکتر شدن است. بسیاری از روستاها خالی از سکنه شده و بسیاری دیگر با قحطی و خشکی دست و پنجه نرم میکند، دشت بزرگ نیشابور هرسال در حال نشست بیشتر است.
عدهای از مردم مؤمن در روزهای گرم زمستان به مساجد رفتند و نماز باران خواندند. عده زیادی هم دست به دعا شدند تا اندکی باران نصیب دشت خشک نیشابور شود. حال آنکه علت این خشکسالی و کمبارشی را در جایی دیگر باید جُست.
فعالان محیطزیست ایــجــاد نـیـروگـاه بــرق سیکل ترکیبی در نیشابور را یکی از مهمترین دلایل بحران کمآبی در این شهرستان میدانند، آنها معتقدند نیروگاههای حرارتی بـــا ایــــن مـشـخـصـات میتوانند تـــا شـعـاع ۵۰ تا ۶۰ کیلومتری اقلیم اطـراف خود را تحت تأثیر قــرار دهند کـه نتیجهاش ایـن میشود بـارش آنچنانی نداشته باشیم.
اکنون این سؤال پیش میآید که چـرا با وجـود مناطق مستعد بهرهمندی از انرژی خورشیدی و وجود محدوده وسیع تونل بـادی بسیار مناسب در منطقه عشقآباد نیشابور، باید به سمت نیروگاههای حرارتی برویم که خود دلیل اصلی تغییر اقلیم در منطقه است؟