صباح شریعتی که با شکست مقابل امین میرزازاده در دیدار رده‌بندی المپیک 2024، به عنوان پنجمی بسنده کرد، در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم اظهار داشت: مسابقات بد نبود اما قسمت نشد مدال بگیرم، حقم بود به مدال برسم اما گروهم سخت بود، با وجود این، راضی‌ام.
بیشتر بخوانیدمیرزازاده: امیدوارم مدال من شروعی برای طلاهای ایران باشد
* همان لحظه خداحافظی دلم برای کشتی تنگ شد
او که برای تیم ملی آذربایجان کشتی می‌گرفت، در مورد تصمیمی که بعد از مبارزه با میرزازاده گرفت و از کشتی خداحافظی کرد، گفت: آدم نمی‌تواند لحظه خداحافظی از کشتی را توصیف کند. این همه سال کشتی گرفتن، استرس و تمرینات سخت جلوی چشمت می‌آید ولی باز همان لحظه که خداحافظی کردی، آن لحظه دلت برای همه چیزش تنگ می‌شود، اینکه این برای آخرین بار است که به‌عنوان کشتی‌گیر سالن را می‌بینی. این دیوار، این تخته، این تشک و...، آن لحظه نمی‌خواستم هیچ کدام تمام شود.
* کار تیم ایران را درک نکردم
این کشتی‌گیر سنندجی درباره اینکه مربیان و کشتی‌گیر ایران در لحظه‌ای که خداحافظی کرد، او را روی تشک تنها نگذاشتند، گفت: آن لحظه کاری را که حسن آقا (رنگرز)، طالب عزیز (نعمت‌پور) و داداش امین (میرزازاده) برایم کردند، متوجه نشدم و آن را درک نکردم، وقتی به خودم آمدم دیدم چه کار بزرگی برایم کردند، الآن که فکرش را می‌کنم و فیلم را می‌بینم، از صمیم قلب از آنها متشکرم که تنهایم نگذاشتند، همیشه رابطه خوبی با طالب داشتم، از زمانی که با هم کشتی می‌گرفتیم و در اردو و مسابقه بودیم، مثل برادر بزرگتر من بود، حسن رنگرز هم که ثابت شده است، همیشه دوست‌شان داشتم و به‌لحاظ اخلاق و کشتی بالا هستند، امین هم پهلوان است و لیاقتش طلای المپیک، این هم بماند برای المپیک بعدی و او طلایش را از المپیک بگیرد.
* شاید آذربایجانی‌ها شوکه شدند که موقع خداحافظی نیامدند
شریعتی درخصوص اینکه هیچ کدام از آذربایجانی‌ها در آن لحظه کنار او قرار نگرفتند، تأکید کرد: شاید چون از قبل نگفته بودم و آنها هم شوکه شدند. سرمربی آذربایجان که روس است، روشن بایراموف که کنارش بود، بعد آمد و خیلی با من حرف زد، گفت؛ "نگران نباش، کشتی برای هر کسی یک روزی دارد، تو خیلی هم خوب گرفتی و نشد، هرچه از دستت برآمد انجام دادی، جنگیدی و کم نگذاشتی".
* قضاوتم کردند؛ بد است آدم در کشور خودش غریبه باشد
این کشتی‌گیر که سال‌ها قبل بعد از ناامیدی از رسیدن به دوبنده تیم ملی ایران، به دعوت آذربایجانی‌ها پاسخ مثبت داد و چند سال برای این کشور کشتی گرفت، خاطرنشان کرد: همیشه اذیت می‌شدم، آنهایی که خودشان کشتی‌گیر بودند درک می‌کنند چرا رفتم، حقم را خوردند و شرایط برای من مهیا نبود اما من به کسی آسیبی نزدم و آنجا تلاشم را کردم، یک طرف من بودم و یک طرف کشتی‌گیر ایران، الآن من مانعی برای امین میرزازاده نبودم اما کسانی که کشتی‌گیر نبودند و یا با ورزش قهرمانی بیگانه‌اند، من را قضاوت می‌کردند، کامنت منفی و حرف بد می‌زدند، خوشبختانه اکثریت درکم می‌کردند و درصد زیادی به من محبت داشتند اما همان حرف‌ها هم اذیتم می‌کرد و برایم سنگین بود، بد است آدم هم در کشور خودش و هم کشور دیگر، غریبه باشد.
* احتمال داشت به المپیک نمی‌رسیدم
صباح شریعتی در ادامه گفت‌وگو با تسنیم، درباره اینکه آیا از دوره قهرمانی خود رضایت دارد، گفت: خداراشکر؛ قسمت من این بود، زحمتم را کشیدم، شرایط سختی داشتم و در غربت بودم، در این سال‌های آخر خیلی آسیب‌دیدگی داشتم، حتی بعد از کسب سهمیه مچ پایم از دو جا پاره شد و احتمال نرسیدنم به مسابقات زیاد بود. در اردوی اول بعد از سهمیه، اصلاً تمرین نکردم، مدت زیادی فقط بدنسازی کردم، دکتر تیم پایم را فیکس می‌کرد که بتوانم تمرین کنم، با خیلی از مشکلات جنگیدم و خودم را به المپیک رساندم.
* شرایط من با بچه‌های ایران فرق داشت
وی ادامه داد: شرایط من با بچه‌های ایران که در کشور خودشان و کنار خانواده تمرین می‌کنند و حمایت روحی می‌شوند، فرق دارد، من هیچ کدام از اینها را نداشتم، قبل از المپیک کسی حتی در شهر خودم سنندج خبر نداشت که به المپیک می‌روم، وقتی در روزنامه‌های شهر می‌خواندم که انتقاد می‌کردند کردستان در این المپیک هیچ نماینده‌ای ندارد، جگرم آتش می‌گرفت، من داشتم از سنندج به المپیک می‌رفتم اما به‌دلیل شرایطی که وجود دارد، کسی مرا نمی‌دید، با این حال از نتیجه، راضی‌ام، قسمتم این بود، هرچند می‌توانست بهتر هم باشد.
* غرور از کنار لوپز رد نشده؛ او پهلوان است
این کشتی‌گیر سنگین‌وزن که رابطه بسیار خوبی با میخایین لوپز دارد و در پاریس هم با این کشتی‌گیر مبارزه کرد، در این خصوص یادآور شد: لوپز که بی‌نظیر است، یک آدم استثنایی، هم از لحاظ کشتی و هم اخلاقی، یک انسان والاست و قلب خیلی بزرگی دارد، این بشر چیزی به‌اسم غرور حتی از کنارش رد نشده است، به‌حدی پهلوان است که آدم تعجب می‌کند، تمام خصوصیاتی که ما ایرانی‌ها برای یک پهلوان در نظر می‌گیریم، لوپز دارد، بارها شده است که او را برای مدتی بسیار طولانی ندیده‌ام، اما وقتی با هم دوباره دیدار کردیم، طوری رفتار کرده است که انگار همین دیروز را با هم گذرانده‌ایم، از دور مرا صدا زده و بغلم کرده است، شاید خیلی از قهرمانان این‌طور نباشند اما لوپز دل بزرگی دارد و خدا هم او را افسانه دنیای کشتی کرده است، رکوردی که از او به‌جا ماند شاید دیگر شکسته نشود.
* میرزازاده قهرمان المپیک 2026 می‌شود
صباح شریعتی در مورد عنوان سومی میرزازاده در المپیک 2024 به تسنیم گفت: امین عالی است و حقش مدال المپیک بود. ما جهانی 2022 با هم کشتی گرفتیم، او هم سال‌های قهرمانی‌اش را بدون حاشیه و هیچ حرکت اضافه، طی می‌کند. این‌طور که از بچه‌های ایران شنیدم خیلی به تمرین، خواب و نظم اهمیت می‌دهد که توانسته است به این جایگاه برسد. میرزازاده کشتی‌گیر خیلی خوبی است، اگر قرعه‌اش این نبود تا فینال هم می‌آمد و لیاقتش بیشتر از مدال برنز بود، جوان است و می‌تواند راحت در المپیک بعدی هم حضور داشته باشد، اگر بماند و همچنان همین شیوه را دنبال کند، قهرمان المپیک 2026 خواهد شد.
