به گزارش ایسنا، چین در حال توسعه راداری است که می‌تواند به طور موثر جت‌های جنگنده رادارگریز مورد استفاده ایالات متحده و متحدانش را شناسایی و ردیابی کند.

محققانی که در فرآیند توسعه این رادار دخیل هستند، از سیستم ماهواره ناوبری بیدو(BeiDou) چین(BDS) برای ردیابی جت‌های جنگنده رادارگریز کمک می‌گیرند. محققان همچنین ادعا می‌کنند که این یک رادار مقرون به صرفه است که به یک آنتن دریافت کننده ساده متکی است. آنها می‌گویند که تقریباً در هر نقطه از زمین می‌توان از آن استفاده کرد و همچنین می‌تواند شناسایی نشده باقی بماند، زیرا سیگنال‌هایی را منتشر نمی‌کند که بتواند مکان خود را نشان دهد.

برای اطمینان بیشتر از اجرای بدون وقفه عملیات، این امکان را دارد که باندهای فرکانسی را به سامانه موقعیت‌یابی جهانی(GPS)، گلوناس روسی یا گالیله اروپایی تغییر دهد. این باندها می‌توانند توسط رادار در مکان‌ها یا موقعیت‌هایی که BeiDou گیر می‌کند، استفاده شود.

سامانه BDS به طور مستقل توسط چین با تمرکز بر امنیت ملی، نیازهای اقتصادی و اجتماعی آن توسعه یافته و ساخته شده است و موقعیت‌یابی شبانه‌روزی در تمام شرایط آب و هوایی را برای کاربران جهانی فراهم می‌کند.

اگر ادعاهای محققان چینی درست باشد، این پوشش نامرئی که جنگنده‌های پنهان‌کار چون اف ۲۲ و اف ۳۵ از آن برخوردار هستند، ممکن است به تاریخ بپیوندد.

توسعه رادار BeiDou توسط چین

محققان چینی مقاله بررسی شده خود را در مجله دانشگاه ملی فناوری دفاعی منتشر کرده‌اند. این تیم تحقیقاتی به طور خاص از عکسی از F-22 Raptor برای اشاره به آنچه رادار سعی خواهد کرد، کشف کند، استفاده کرده است.

علاوه بر این، داده‌ها نشان می‌دهند که چین می‌تواند از همین فناوری برای شناسایی سایر هواپیماهای رادارگریز مانند F-35 نیز استفاده کند.

اگر این ادعاها درست باشد، این رادار ارزان‌قیمت می‌تواند توسط کشورهای دیگر در سراسر جهان برای شناسایی هواپیماهای رادارگریز F-22 ، F-35 و دیگر جت‌های جنگنده رادارگریز استفاده شود.

چینی‌ها می‌گویند هدف ما این است که این سامانه راداری ضد رادارگریزی را به راحتی در دسترس قرار دهیم که ایده‌ای است که نگرانی‌هایی را برای ایالات متحده و متحدانش ایجاد می‌کند.

سامانه راداری BeiDou از تعداد بسیار زیاد ماهواره‌هایی که در مدار وجود دارد، استفاده می‌کند و هر زمان که یک هواپیمای رادارگریز توسط آن شناسایی شود، پژواک منحصر به ‌فردی ایجاد می‌شود که می‌تواند برای پیش‌بینی مکان و حرکت جت جنگنده تجزیه و تحلیل شود.

این تیم از روش «تشخیص کور» با استفاده از یک کانال برای شناسایی هواپیماهای رادارگریز استفاده می‌کند که ساخت رادارها را ارزان و کارکرد آنها را ساده می‌کند.

این مکانیسم شامل استفاده از یک الگوریتم پیشرفته است که برای اولین بار توسط یک دانشمند اهل یوگسلاوی در سال 1991 برای یافتن فرکانس‌های حلقوی پنهان در سیگنال‌های الکترومغناطیسی ابداع شد.

محققان چینی این فرمول را برای استفاده مورد نظر خود تغییر دادند و امکان تشخیص سیگنال‌های هدف پنهان را فراهم کردند.