به گزارش ایسنا، در بیست و هفتمین جلسه دادگاه، شاهدین به صحبت پیرامون عملیات مهندسی پرداختند که یکی از بزرگ ترین لکه‌های ننگ بر پیشانی سیاه اعضای منافقین و سران این گروهک است و تا ابد هم باقی خواهد ماند. در این عملیات منافقین در حدود چهل سال پیش از شکنجه هایی استفاده کرده اند که حتی تروریست های داعش هم شاید تا به حال هرگز به فکرشان خطور نکرده باشد. اعمال وحشیانه ای که حتی حیوانات وحشی هم از انجام آن ابا دارند؛ ولی عناصر این گروهک پلید که بویی از انسانیت نبرده بودند، طبق فرمان سرکردگان خود به راحتی آن را در حق انسان های هم نوع خود اعمال می کردند، آن هم تنها به جرم اینکه آن فرد طرفدار امام خمینی و انقلاب اسلامی و یا به عبارتی حزب الهی یا پاسدار بوده است و به آنها بدن های تمرینی شکنجه می گفتند تا قبح کار برایشان شکسته شود و تبدیل به امری متداول گردد.

بی شک در میان تمامی قربانیان عملیات مهندسی، وحشیانه‌ترین و دلخراش‌ترین شکنجه‌ها روی طالب طاهری و محسن میرجلیلی، دو پاسدار کمیته‌های انقلاب اسلامی صورت گرفته است؛ شکنجه‌هایی که انقدر عمق فاجعه آن گسترده بود حتی اعضای بخش ویژه‌ منافقین نیز تلاش می کردند از زیر بار آن شانه خالی کرده و مسئولیت آن را برعهده نگیرند.

طبق اظهارات مهران اصدقی که خود از فرماندهان بخش ویژه و عملیات مهندسی بود، پس از ربایش طالب طاهری و محسن میرجلیلی، تروریست‌های بخش ویژه بلافاصله آن‌ها را به شکنجه‌گاه خیابان بهار منتقل می‌کنند. پس از انتقال دو پاسدار به شکنجه‌گاه بخش ویژه، جریان بازجویی و شکنجه به سرعت آغاز می‌شود. سریعاً آنها را جدا می‌کنند و طالب را داخل اتاق و محسن را داخل حمام می‌برند و طاهر شروع به شکنجه با کابل و هویه می‌کند. پاهای طالب و محسن متورم و کبود بود و روی دست‌ها لکه‌های سرخ بود که با هویه آن‌طور شده بود. البته شب قبل بی‌خوابی کشیده بودند و حالشان خوب نبود و پاهایشان درد می‌کرد و با پاشنه‌ پا به دستشویی می‌رفتند.

وی در ادامه می گوید آن‌ها را روی صندلی بستیم و سپس صندلی را خواباندیم. من با کابل می‌زدم و مصطفی معدن‌پیشه دهانشان را با پارچه گرفته بود تا صدا بیرون نرود و وقتی مصطفی می‌زد، من دهانشان را می‌گرفتم. در اثر زدن با کابل تاول‌هایی که روی پاهای آن‌ها بود ترک می‌خورد و خون جاری می‌شد و به مصطفی گفتم پاهایشان را باندپیچی کند تا بتوانیم مجدداً آن‌ها را بزنیم. در اثر ترکیدن تاول‌ها خون کف حمام راه افتاده بود.

نکته حائز اهمیت اینجاست که پس از شکنجه های ابتدایی برای منافقین مشخص شده بود که طاهری و میرجلیلی اطلاعات خاصی ندارند؛ اما جرم نابخشودنی پاسداری موضوعی نبود که آنها از آن چشم‌پوشی کنند و در نتیجه گرفتن انتقام را جایگزین گرفتن اطلاعات کردند و آنها را به عنوان بدن های تمرینی تحت شدیدترین شکنجه های قرون وسطایی قرار دادند. از جمله این شکنجه ها سوزاندن بدن با اتوی داغ، کندن پوست بدن، ریختن آب داغ روی دست و پای زخمی، بریدن گوش و بینی، فرو کردن سیخ داغ در بدن و... که حتی قابل ذکر هم نیستند و عنوان نمودن آنها عرق شرم بر پیشانی هر انسانی می نشاند.

علی ای حال هر چه از شقاوت این موجودات پلید که در قالب ظاهر انسانی بروز و ظهور پیدا کرده بودند بگوییم، کم گفتیم. ته مانده همان هایی که امروزه با پوشیدن لباس های رنگارنگ و کت و شلوار و زدن کراوات خود را افرادی متمدن و حامی حقوق بشر نشان می دهند. غافل از اینکه مردم این مرز و بوم هیچ گاه جنایات گروهک تروریستی منافقین را از یاد نخواهند برد و بی صبرانه منتظر نتیجه حکم دادگاه این جنایتکاران و استردادشان از کشورهای غربی جهت اجرای عدالت هستند تا مرحمی بر دل هزاران خانواده شهید ترور باشد.