به گزارش  تسنیم از زنجان، مرتضی، آشا، زهرا، بهاره و علی تنها کلمات خوانایی بود که بر روی تنه چند درخت که در کنار هم برای زیبایی پارک زندگی می کردند، حک شده بود و بقیه حروف و علائم بی معنا، اما حتی دیدن کلمات معنا دار هم بر روی تنه درختان بی مفهوم و قابل درک نبود.

 به جای گذاشتن یادگاری از خود در صورتی که مورد استفاده و بهره دیگران قرار داشته باشد کار ارزشمندی است اما برخی از یادگاری ها همانند نوشتن نام و ایجاد نقوش بر روی تنه درختان علاوه بر ایجاد صحنه نامناسب که همراه با تنومند شدن درختان بزرگ تر شده و بیشتر خودنمایی می کند، هیچ پیامی به بیننده منتقل نمی کند و بیشتر موجب به خطر افتادن سلامت درختان می شود.

چرا که از طریق ایجاد زخم بر روی تنه درختان، انواع بیماری ها به جان درخت نفوذ می کند و با ادامه روند بیماری، موجب خشکاندن این تصفیه کننده های طبیعی هوا در محیط می شوند.

یادگار نویسی به صورت یک آسیب اجتماعی، در شهرها بیش تر گسترش دارد و درختان رویش یافته در شهر نیز بیشتر مستعد این آسیب قرار دارند. در شهر زنجان نیز درختان در هر سمت و کناری که در حال تنفس اند دارای زخم های بی شماری بر تن هستند و تا زنده اند باید به اجبار این نقوش را با خود یدک بکشند.

معاون خدمات شهری شهرداری زنجان در خصوص قطع و حکاکی بر روی درختان گفت: طبق قانون کمیسیون ماده 7 در خصوص قطع درختان رأی صادر می کند و بر اساس تعرفه ای که شورای شهر هر ساله بر اساس نوع، جنس و سن درخت مصوی می نماید، جریمه صادر می شود و در صورت آسیب بالا به درخت پرونده به محاکم قضایی ارجاع داده می شود.

به گفته احمدی در صورتی که هر گونه آسیب به درخت وارد شود توسط شهرداری مورد پیگرد قرار می گیرد اما در مورد نوشتن یادگاری بر روی درختان امکان شناسایی شخص خاطی وجود ندارد ولی در صورتی که فردی در زمان کنده کاری روی درختان مشاهده و به شهرداری اطلاع داده شود فرد باید جریمه آسیب به درخت را پرداخت نماید.

در ادامه تصاویری از این نوع درختان زخمی در شهر زنجان را مشاهده می نمایید.