در چند روز گذشته دو تصویر متفاوت از دو سوی منطقه غرب آسیا مخابره شد که به روشنی میتواند حقیقت آنچه سالهاست در این منطقه روی میدهد را عیان کند. همزمان که تانکرهای حاوی سوخت ایران، بندهای تحریم لبنان را میگسست، مردم در شهرهای جنوبی یمن، قیام کرده و با اشغالگران سعودی و اماراتی سرزمینشان درگیر شدند.
لبنان به این جهت در شرایط بسیار سخت اقتصادی و معیشتی قرار گرفته است که آمریکا و عربستان علیه آن یک جنگ فراگیر اقتصادی راه انداخته اند و بدین ترتیب حتی متحدان لبنانی خود را نیز در عسر و حرج قرار داده اند. مردم جنوب یمن در حالی از گرانی، بیکاری، کمبود کالاهای اساسی و کاهش خدمات عمومی رنج میبرند که تحت کنترل دو دولت عربستان و امارات اداره میشوند.
دوگانه درس آموزی نیست!؟ در حالی شرایط اقتصادی و رفاهی شهرهای تحت کنترل عربستان و امارات در یمن، بشدت وخیم تر از سرزمین های تحت کنترل انصارالله است که هم انصارالله و هم متحدش ایران، تحت بی سابقه ترین تحریم هایی قرار دارند که همین دولت های ثروتمند به اتفاق متحدان غربی شان وضع کرده اند! در لبنان، در حالی ایران مردم این کشور را از بند تحریم های آمریکا و عربستان نجات می دهد که غربگرایان این کشور سالهاست دلخوش به دوستی با آمریکا و عربستان هستند!
البته این حقیقت برای ذهن های آگاه، چندان غریبه نیست. سالهاست که جای جای این منطقه تبلور آن است. سرنوشت سیاهه متحدان آمریکا و عربستان را ببینید: عبدالله صالح یمنی، محمد مرسی مصری، معمر قذافی لیبیایی، عمر البشیر سودانی و ... . همه کسانی که به جبهه مقاومت پشت کرده و به سراب وعده های آمریکا و عربستان دلخوش کردند. اکنون عاقبت اینها را مقایسه کنید با سرنوشت بشار اسد، متحد وفادار ایران.
اصلا چرا راه دوری برویم!؟ به همین افغانستان همسایه خودمان نگاه کنید. وقتی به غربگرایان شان میگفتیم با آمریکا پیمان امنیتی نبندید، میگفتند قرار است آمریکا اینجا را هم مثل کره و ژاپن کند! اکنون اما می توان نتیجه 20 سال کشتار و ویرانی و آوارگی به بهانه نابودی طالبان و برقراری ثبات و امنیت را دید و عاقبت رفیق آمریکایی ها، اشرف غنی را به نظاره نشست.
خوبست از آنهایی که فریفته هر نوع سوغات سیاسی و فرهنگی غربی هستند بپرسیم: مگر آمریکا نظام مطلوب سیاسی و فرهنگی خود را در عراق و افغانستان بر سر کار نیاورد، پس چرا این کشورها به جای آن بهشت پیشرفت و رفاه وعده داده شده، حائز بالاترین رتبه های جهانی در فقر و فساد و رشوه خواری و ناکارآمدی شدند!؟
تفاوت شگفت دوستی با ایران و دوستی با آمریکا و عربستان تنها به این موارد ختم نمی شود. بلای گروه های تروریستی و تکفیری را چه کسی بر سر مردم این منطقه نازل کرد و در مقابل چه کسی شر آن ها را کم نمود!؟ مگر جز این است که داعش و النصره با حمایت امثال آمریکا و عربستان پروار شدند!؟ مگر نه این است که جبهه مقاومت به رهبری ایران، شر آن ها را دفع نمود!؟
راز سرنوشت متفاوت دوستان ایران با دوستان آمریکا و عربستان در این است که کشورما به دوستان خود با چشم کرامت و برادری نگاه می کند و آمریکا و عربستان از موضع ارباب و بردگی. به همین جهت هم وقتی کسی در سطح نخست وزیر لبنان (سعد حریری) وظایف خود را به درستی انجام نمی دهد توسط اربابان سعودی اش تنبیه و زندانی می گردد. در این سلسله مراتب نوکری، خود عربستان هم شأنیتی بیش از اینکه گاو شیرده آمریکا باشد ندارد. نکته ای که رئیس جمهوری قبلی آمریکا هم بارها به آن اشاره نمود.
چندسال پیش از این سید حسن نصرالله به این تفاوت ایران و عربستان در برخورد با متحدانشان اشاره کرد و به عربستان توصیه نمود که اگر میخواهد پذیرفته شود با مردم یمن با عزت و کرامت برخورد کند. به نظر میرسد اکنون سعودی های می توانند معنی حرفهای سید مقاومت را بهتر درک کنند.
