به گزارش الف؛ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به تازگی و در قالب شلیک 24 موشک، مواضع جاسوسی و خرابکاری موساد و همچنین تروریست های داعشی را به ترتیب در اربیل عراق و استان ادلب سوریه(شمال غرب این کشور) هدف قرار داده است. عملیاتی که با هدف انتقام گیری ایران از اقدامات طیفِ دشمنان کشورمان در جریان حملات تروریستی به گلزار شهدای کرمان و همچنین منطقه راسکِ استان سیستان بلوچستان انجام گرفته است. 

در این راستا، تنها اندکی پس از اجرای عملیات موشکی سپاه علیه اهدافی در اربیل و ادلب، بسیاری از جریان های سیاسی و رسانه ای منطقه ای و بین المللی به نحوی ویژه به پوشش این رویداد پرداخته و همچنان نیز می پردازند. در واقع، این جریان ها سعی داشته اند تا به واکاوی ابعاد مختلف و همچنین پیام های حمله موشکی سپاه بپردازند. در این راستا، اینطور به نظر می رسد که در تحلیل این رویداد، توجه به 3 نکته کاملا لازم و ضروری است. 

اولا، در جریان حمله موشکی اخیر سپاه شاهد بودیم که برای نخستین بار کشورمان اهدافی را در فاصله بیش از 1200 کیلومتری از خاک ایران منهدم کرد. رویدادی که تاکنون سابقه نداشته است و بسیاری از ناظران و تحلیلگران مسائل راهبردی بر این باورند که این رویداد اگرچه جلوه ای از انتقام سخت ایران از تروریست های داعشی-تکفیری و آمرانشان است، با این حال، پالس های معناداری را نیز به رژیم اشغالگر قدس فرستاده و تاکید کرده که هدف قرار دادن اراضی اشغالی نیز چندان برای کشورمان سخت نیست. 

نکته جالب اینکه سامانه های پدافندی غربی در منطقه اربیل کردستان عراق نتوانسته اند با موشک های ایرانی مقابله و آن ها را ساقط کنند. موضوعی که از پیشرفته بودنِ قابل توجه موشک های ایرانی حکایت دارد. در عین حال، اقدام ایران در شلیک 24 موشک در جریان عملیات اخیر، در نوع خود نماینده بزرگترین حمله موشکی ایران در تمامی سال های اخیر است. 

دوم اینکه یکی از نکاتی که اغلب تحلیلگران مسائل منطقه به آن اشاره داشته اند این بوده که ایران با حمله موشکی خود به اربیل و ادلب و هدف قرار دادن عناصر تروریست و معاند با کشورمان، تا حد زیادی قدرت و اشراف اطلاعاتی خود را نیز به رُخ رقبای و دشمنان منطقه ای و فرامنطقه‌ای اش کشیده است. در حقیقت، اگرچه حمله موشکی ایران به جلوه ای از قدرتنمایی تهران در سطح منطقه تبدیل شده با این حال، این حمله از یک عقبه غنی اطلاعاتی نیز برخوردار بوده است که نمی توان نسبت به آن بی‌تفاوت بوده و البته که معانی راهبردی قابل توجهی را در بطن خود دارد. 

و در نهایت سوم اینکه ایران با حمله موشکی اخیر خود به مقرهای جاسوسی موساد در اربیل و همچنین مواضع تروریست های تکفیری در استان ادلب سوریه، این پیام صریح و روشن را رساند که دشمنان ایران هر ضربه ای را که به کشورمان بزنند، توانایی فرار از مهلکه و در امان ماندن از انتقام جویی ایران را ندارند و اساسا هر شخص و جریانی که به دنبال تهدید منافع و امنیت ایران باشد، به هیچ عنوان نباید احساس امنیت کند. 

در این میان، فاصله کوتاه میان انجام اقدامات خرابکارانه توسط تروریست ها و آمران آن ها، و انتقام جویی ایران نیز نشان می دهد که تهران از اهرم های قدرتمندی جهت استیفای حقوق و دفاع از منافع ملت ایران برخوردار است و اینطور نیست که دیگران علیه ایران اقدام کنند و این تفکر را داشته باشند که در مصونیت به سر خواهند برد. در عین حال، حمله موشکی ایران در خود دلگرمی بزرگی به محور مقاومت در منطقه که در ماه های اخیر به نحوی گسترده با رژیم اشغالگر قدس و متحدان بین المللی آن نظیر آمریکا در منطقه درگیر بوده و هست، ارائه می کند.