به گزارش عصر ایران، در سالهای اخیر تهیه کنندگان بسیاری به دلیل نبود فضای کاری مناسب نتوانستند آنطور که باید تولیدات با کیفیتی در تلویزیون داشته باشند. شاهد مثال این نکته هم وجود تهیه‌کنندگان و برنامه‌سازانی است که در دهه‌های گذشته در تلویزیون برنامه‌های پرمخاطبی را تولید می‌کردند و حالا در حالی که مدیریت صدا و سیما در اختیار نگاهی خاص و ضد جامعه اکثریت قرار گرفته، تولیدات برنامه‌ها همگی به سمت آثاری بی کیفیتی و فاقد عنصر جذابیت رفته است. 

 

در چنین شرایطی عنصر رقابت در میان پلتفرم‌های نمایش خانگی باعث شده است حضور تهیه‌کنندگان و برنامه‌سازان با تجربه در عرصه برنامه سازی در پلتفرم‌ها منجر به ساخت آثار خوب و با کیفیتی شود. 

 

شاید اگر بخواهیم با ذکر مثال این نمونه را توضیح دهیم محمدرضا رضائیان نمونه مناسبی باشد. تهیه کننده و برنامه سازی که در دهه 90 با ساخت برنامه‌های پرمخاطبی همچون کتاب باز و مسابقه جذابی چون سیم آخر توانست مخاطبان بسیاری را جذب تلویزیون کند در سال‌های اخیر با ساخت برنامه‌ای همچون «معرکه» با اجرای جواد رضویان نشان داد کیفیت ساخت برنامه در تلویزیون در سال‌های اخیر به دلیل نبود استانداردهای مدیریتی و نظارتها و دخالت‌های فرامتنی در تولید برنامه‌ها و حتی تحمیل تیم تولید و مجری و اعضای ساخت یک برنامه باعث شده سطح کیفی برنامه‌ها به حدی پایین بیاید که خبری از استقبال مخاطبان نباشد.

 

از سوی دیگر همان تیم تولید برنامه‌هایی مانند معرکه در تلویزیون وقتی سر از نمایش خانگی در می‌آورند با ساخت برنامه‌های با کیفیتی همچون برنامه «اکنون» یا مسابقه «شب‌های مافیا؛ زودیاک» ثابت می‌کنند رقابت در بخش خصوصی می‌تواند توان و دقت و سرمایه را به بهترین شکل در اختیار کیفیت و رشد نیروی انسانی قرار دهد. 

 

شاهد مثال دیگری برای برنامه سازی را می‌توان حامد جوادزاده دانست. کسی که وقتی در تلویزیون با فضای بسته و بدون خلاقیت وارد می‌شود با ساخت برنامه‌ای همچون «عمارت» نمی‌تواند خلاقیت‌های همیشگی‌اش را نشان دهد پروژه با حضور سعید فتحی روشن هم شکست می‌خورد و کسی از برنامه استقبال نمی‌کند اما همان تیم تولید وقتی در نمایش خانگی به سراغ ساخت برنامه‌ای همچون صداتو می‌روند چنان استقبالی از سوی مخاطبین می‌شود که حالا فصل سوم آن هم در حال تولید و پخش است. 

 

تنبلی و فربه شدن تلویزیون کشورمان با بودجه‌های عظیم دولتی که بدون پشتوانه و پاسخگویی به هیچ نهاد نظارتی و تنها برای یک طیف فکری محدود مشغول برنامه سازی است باعث شده هر روز جمعیت بیشتری از مخاطبان را از دست بدهد.

 

از سوی دیگر شاهد هستیم بخش خصوصی با تلاش و پشتکار خود و با خلاقیت بیشتر در تولید آثار جذاب توانسته است سهم بیشتری در سرگرمی سازی و اوقات فراغت مخاطبان داشته باشد و همین امر موجب شده است تا امروز شاهد کوچ هنرمندان و برنامه سازان بیشتری از تلویزیون به سوی پلتفرم‌ها و بخش خصوصی باشیم.