به گزارش ایسنا، سیاست انرژی ایران، براساس بهره‌گیری هرچه بیش‌تر از منابع گاز طبیعی و افزایش سهم گاز در سبد مصرفی حامل‌های انرژی از طریق توسعه ظرفیت تولید و توسعه شبکه‌های انتقال و گازرسانی شکل گرفته است. در سال‌های قبل از انقلاب اسلامی، استفاده از گاز طبیعی در بخش خانگی و تجاری و حتی صنایع بسیار محدود بوده و مجموع مشترکین این شرکت‌ها، به ۵۰ هزار مورد نمی‌رسید. مصرف‌کنندگان داخلی گاز طبیعی تا قبل از انقلاب اسلامی، یک واحد پتروشیمی و تعدادی شهر و یک روستا بوده است. بهره‌برداری از پالایشگاه بیدبلند هم در سال ۴۹ با دریافت گاز از واحدهای گاز و گاز مایع حوزه آغاجاری آغاز شد.
احداث پالایشگاه‌های گازی کشور در ۴۰ سال گذشته
اما، مجتمع پالایشی پارس جنوبی از فاز یک تا ۲۱ به فازهای ۱۱ و ۱۴، پالایشگاه فجر جم، پالایشگاه شهید هاشمی‌نژاد، پالایشگاه پارسیان، پالایشگاه بیدبلند، پالایشگاه مسجد سلیمان، پالایشگاه سرخون، پالایشگاه ایلام پالایشگاه‌های گازی هستند که کلنگ احداث آن‌ها بعد از انقلاب اسلامی زده شد و به بهره‌برداری رسیدند. هم‌چنین در حالیکه در سال ۱۳۵۷، مجموع خطوط انتقال گاز طبیعی کشور، معادل ۲۹۰۰ کیلومتر بوده، این رقم در پایان مهرماه سال جاری، به حدود ۳۹ هزار کیلومتر افزایش یافته است.
احداث شبکه گاز شهری و روستایی
هم‌چنین در سال ۱۳۵۷، مجموع شبکه گازرسانی ایران، معادل ۲.۱ هزار کیلومتر بوده که این رقم تا پایان مهرماه سال ۱۳۹۷، به ۳۴۳ هزار کیلومتر افزایش یافته است. در سال ۱۳۵۷ تعداد شهرهای گازرسانی شده ایران، معادل پنج شهر و تعداد روستاهای گازرسانی شده معادل یک روستا بوده که این رقم تا پایان مهرماه سال جاری به ترتیب به ۱۱۳۳ و ۲۷ هزار و هفت روستا افزایش یافته است. در این راستا، دولت دوازدهم تعهد کرده است که روزانه ۱۰ هزار روستا را گازرسانی کند. هم‌چنین تعداد مشترکین گاز طبیعی در سال ۱۳۵۷، ۴۶.۵ هزار مشترک بوده که این رقم در پایان مهرماه سال ۱۳۹۷ به ۲۲ میلیون و ۹۰۷ مشترک افزایش یافته است.
گازرسانی به نیروگاه‌ها
از سوی دیگر، گازرسانی به نیروگاه‌ها در سال‌های اخیر رشد یافته به طوری که با مصرف ۶۷.۶ میلیون مترمکعب گاز طبیعی در بخش نیروگاهی در سال ۱۳۹۶ سهم سوخت مایع در سبد سوخت مصرفی نیروگاه‌ها در همان سال، به حدود ۱۰ درصد کاهش یافته است.
