به گزارش تسنیم، رونمایی شهرداری کابل از یک المان شهری در منطقه «دهن باغ» این شهر، واکنشهایی را از سوی برخی رسانههای غربی و برخی فعالین مجازی از جمله شماری از کاربران ایرانی و افغانستانی به همراه داشته است. اما ماجرای این المان (نماد شهری) که تبدیل به سوژه خبری این عده شده است، چیست؟
اواسط هفته جاری، شهرداری کابل از یک المان شهری در منطقه «دهن باغ» این شهر رونمایی کرد که در آن سعی شده بود نقشه کشور افغانستان به طور خاصی به چشم مخاطبان بیاید؛ به این شکل که تمام سازه (ماکت) با رنگهای مختلف طراحی شده بود و در آن میان، نقشه کشور افغانستان با زمینه پرچم دولت موقت طالبان دیده میشد؛ تمام سفید با عبارت «لا اله الا الله، محمد رسول الله».
تا اینجای کار به نظر میرسید مشکلی وجود نداشته باشد! اما چینش نقشه کشورهای همسایه در روی این سازه، توانست آن را برای برخی رسانهها «خوراک رسانهای بسازد»!
در سازه اولیه که شهرداری کابل آن را نصب کرده بود، نقشه برخی همسایگان افغانستان، از جمله جمهوری اسلامی ایران، دیده نمیشد. اتفاقی که برای نقشه پاکستان و برخی دیگر کشورها نیز افتاده بود؛ همین مقدار کافی بود که سوژهسازان خبری، بلافاصله این نماد شهری را تبدیل به «بیانیه وزارت خارجه دولت موقت طالبان» یا «موضع رسمی طالبان در قبال کشورهای همسایه» نمودند!
به همین سادگی و البته مضحک، اقدام نمادین شهرداری کابل، تبدیل به یک «سوژه خبری» شد؛ سوژهای که در تلاش بود احساسات را در میان مخاطبین کشورهای همسایه تحریک کند!
در همین راستا، «آسمان و ریسمان کردن» سوژهسازان این اقدام شهرداری کابل برای مهم جلوه دادن آن و به اصطلاح «کشف لایههای پنهانِ» طراحی و یا «چهرهنمایی اهداف پشت پرده» این نماد شهری، برای همراه کردن مخاطب، هم قابل تأمل است.
نسبت به کشور پاکستان، آنان مسئله اختلاف مرزی «دیورند» را پیش کشیدند و در مورد کشمیر نیز داستانسرایی کردند و نسبت به ایران نیز گفتند که طالبان تمام ایران را بلعیده است! نکته جالب اینکه این پوچ بودن ادعاهای مذکور به وضوح در همان «نماد شهری»، مشخص بود.
کافی بود مخاطب با نگاهی حتی سطحی به ابعاد و شکل نقشه کشور افغانستان، ببیند که هیچ تغییری در آن دیده نمیشود! اگر به زعم برخی، «ایران» در شمار کشورگشایی دیگران قرار گرفته بود، چرا نقشه همسایه را دستخوش تغییر نکرده بود؟
یا اینکه چرا همین اتفاق در شکل ضلع و سوی شرقی افغانستان دیده نمیشد؟!
هر چند در فضای مجازی همین مقدار آسمان و ریسمان کردن، فضا را برای واکنش شماری از مخاطبین آماده ساخت تا مثلاً عرصه بیان احساساتشان باشد، اما در واقعیت و بیرون از فضای مجازی، عصمتالله حبیبی، مهندسی که کار نقاشی و رنگآمیزی کره زمین نصبشده در چهارراه دهن باغ شهر کابل را انجام داده است، حقیقت این اقدام را در گفتگو با خبرگزاری فرانسه چنین بیان کرده است: «ما افغانستان را در این نقشه برجسته کردیم تا مردم کشورشان را بشناسند. ما امیدواریم جهان نیز آن را به رسمیت بشناسد»!
شهرداری کابل نیز در واکنش به فضاسازیهای ایجاد شده درباره «المان شهری» نصب شده در چهارراه «دهن باغ» این شهر، گفته است «این فقط یک نقشه سمبولیک است نه یک نقشه سیاسی».
در اقدام عملی نیز شهرداری کابل با اصلاح نقشه نشان داد که واقعیت ماجرا همانی است که در اعلامیه خود آورده است.
در پایان، این ماجرا ضمن آنکه روایتگر استیصال رسانههای غربی در خالی بودن دستشان برای «آتشبیاری» میان دو ملت دوست، همسایه و همریشه است، چه اینکه یک نقشه سمبولیک را دستاویز اهداف تفرقهآمیز خود قرار داده است، برای شمار معدودی از فعالین فضای مجازی داخلی نیز این نکته را یادآوری میکند که فعالیت در فضای مذکور، «سواد رسانه» را هم میطلبد تا در بازی دیگران، به بازی گرفته نشویم. به راستی، جفرافیای این مملکت با یک نقاشی ساده(که البته چنین هم نبوده است) قابل تغییر است؟ فتأمل!