امانتی که در این عصر به نظام تعلیم و تربیت کشور سپرده شده است به عظمت انتظار صادقانه برای عصر ظهور است به عظمت ماموریتی است که به نسل صحنه پرداز نظم نوین پیش رو سپرده شده است. آنجا که رهبر معظم انقلاب در دیدار ۱۴۰۱/۸/۱۱ با دانش آموزان عضو انجمنهای اسلامی فرمودند: "حالا یک اظهار توقّعی از شما جوانان عزیز و همه‌ی جوانانی که این صحبت را بعداً خواهند شنید...؛ ببینید من در یکی دو سخنرانی قبلی گفتم که علائم زیادی وجود دارد که نظم کنونی جهان دارد تغییر پیدا می کند و نظم جدیدی بر جهان حاکم خواهد شد. نقش ما ایرانی‌ها، جایگاه ما ایرانی‌ها در این نظم جدید چیست؟ این یک سؤال مهم است."
و در بیانیه گام دوم انقلاب نیز خطاب به جوانان فرمودند: دهه های آینده دهه های شما است و شمایید که باید کار آزموده و پر انگیزه از انقلاب خود حراست کنید و آن را هرچه بیشتر به آرمان بزرگش که ایجاد تمدن نوین اسلامی و آمادگی برای طلوع خورشید ولایت عظمی (ارواحنا فداه)است، نزدیک کنید.
نبض کارآمدی وزارت آموزش و پرورش دست خانواده ها است چرا که نماد موفقیت این وزارت را، با مشاهده تغییرات مثبت یا معکوس پردازش شخصیت فرزندان خود در مدارس دولتی، پیش روی خود دارند.
ازانجا که بیشترین آسیبهای فرهنگی اجتماعی و سیاسی در اوقات فراغت برون مدرسه ای متوجه دانش آموزان می شود (و اموزش و پرورش خود را بیشتر درقبال مدرسه و ساعات رسمی ان مسئول می داند) لازم است مراکزی که متناسب برای بهره گیری اوقات فراغت هستند احیاء شده و با ارائه خدمات موثر به دانش آموزان توسعه یابد. اینکه در سالهای گذشته به بهانه های مختلف بسیاری از فضاهای اوقات فراغتی آموزش و پرورش یا بخشهایی از ان تغییر کاربری داده شد، به همان نسبت این فضاها از دسترس دانش آموزان خارج شده است! از قبیل تبدیل کانون فرهنگی تربیتی به درمانگاه فرهنگیان و اردوگاه دانش اموزی به دانشگاه فرهنگیان و یا اقامتگاه برای همایشها و سمینارهای مدیران .
هرچه عده ای در ستاد وزارت عرصه را بر اوقات فراغت تنگ کردند و به هربهانه ای بخشنامه جدیدی برای محدود! و مشروط! ونتیجتا متوقف کردن اردوهای دانش آموزی صادر و به سراسر کشور ارسال کردند به معنای این بود که اوقات فراغت دانش آموزان را دودستی به صحنه پردازان خارجی در فضای مجازی تقدیم کردند!.به همین دلیل بر ضرورت تجمیع مراکز اوقات فراغتی دانش اموزان در آموزش و پرورش و قرار دادن آن تحت مدیریت واحد تاکید می شود وهمچنین ضرورت باز گرداندن فضاهای تصرف شده اردوگاهها و کانونهای فرهنگی تربیتی از کاربریهای غیر دانش آموزی به کاربریهای دانش آموزی.
براساس آموزه های اسلامی، مهمترین محور در کار تربیت دانش آموزان، و ایجاد تحول در حوزه فعالیتهای پرورشی، اعم از ساعات رسمی و غیر رسمی و اوقات فراغت، شخص و شخصیت مربی تربیتی است (و ایفای نقش تربیتی معلمان نیز از همین منظر اهمیت می یابد ) انتظار میرود مسئولان عالی وزارت، بیشترین اهتمام خود را صرف تامین کسری مربیان مورد نیاز مدارس و بازسازی و بهینه سازی توانمندیهای مربیان تربیتی فعلی نمایند. و ضمن جلوگیری جدی از ورود افراد فاقد شرایط به این حوزه ، نسبت به تاسیس دانشکده تربیت مربی و تامین ظرفیت مناسب در جهت جذب استعدادهای ممتاز برای امر خطیر مربیگری، اقدام نمایند. تا زمانی که مربی واجد شرایط به تعداد کافی در مدارس حضور نداشته باشند تغییر پی درپی مسئولان پرورشی گره ای را باز نخواهد کرد. بهترین شیوه نامه های تربیتی ستاد وقتی به خط مقدم می رسد، در مدارسی که فاقد مربی واجد شرایط هستند بی نتیجه است و فقط به بایگانی مدرسه هدایت می شود.
اکنون و در پی فراز و نشیبهای سپری شده و فرصتهای از دست رفته، انتظار می رود دولت محترم با پشتیبانی مناسب، چند گام مؤثر در جهت احیای حقیقی حوزه فعالیتهای تربیتی آموزش و پرورش (بعنوان رکن مهم پاسداری از ارزشهای تعلیم و تربیت انقلاب و متولی راهبری فرهنگی تربیتی مدرسه) ، به شرح زیر بردارد:
۱-دستور اجرای قانون احیاء معاونت پرورشی و تربیت بدنی مصوب سال ۱۳۸۵مجلس شورای اسلامی و آیین نامه اجرائی آن.
۲-دستور تاسیس دانشکده تربیت مربی (پرورشی – تربیت بدنی) در دانشگاه فرهنگیان.
۳-دستور بازگشت حوزه تربیت بدنی آموزش و پرورش به معاونت پرورشی منطبق بر نص قانون مذکور.
بادرود به روح بلند شهدای امور تربیتی به ویژه شهیدان رجائی وبا هنر.
کانون تربیت اسلامی
