حسن رحیم‌پور ازغدی امروز ۱۰ مهرماه، در نشست وحدت مذاهب اسلامی و الزامات آن که در دانشکده الهیات برگزار شد، اظهار کرد: بحث وحدت از چند زوایه قابل بیان است که اولین مورد به معنای سبک نمایشی وحدت است. یعنی از وحدت به جنبه نمایش گذاشتن استفاده شود.
وی اضافه کرد: سبک دیگر وحدت به معنای وحدت همه‌جانبه است که برای فریب مردم این وحدت را در پیش می‌گیرند. یعنی وحدت از صدر اسلام وجود داشته است و اختلافات دینی موجود نبوده است. البته این امر تقیه محسوب نمی‌شود و فریب است.
رحیم‌پور ازغدی ادامه داد: تقیه و نفاق باهم تفاوت‌های زیادی دارند. تقیه به معنای ضربه مخفی است که در این رویکرد دشمنان دین را فریب می‌دهند و در ضمن مبارزه معنا پیدا می‌کند، اما در نفاق این فریب برای مردم صورت می‌گیرد، همچنین منشأ تقیه صداقت است اما منشأ نفاق کذب است. اگر تفاوت این دو مشخص نشود باعث خلاف جهت‌گیری اسلام و تشیع خواهد بود.
وی ابراز کرد: وحدت یعنی شیعه و سنی باید با هم متحد شوند و برای اختلافات خود راه حلی پیدا کنند. یعنی نسبت به هم دشمنی نورزند و برای اختلافات گفت‌وگو انجام دهند تا با صداقت و حقانیت راه حلی بیابند. زیرا در اصول اصلی دین از قبیل توحید، معاد، حج، روزه و ... همه با هم متحد هستیم و اختلاف نظری وجود ندارد. اما در بخشی از دین که اختلاف نظر وجود دارد به ۲ دسته تقسیم می‌شود، دسته اول مربوط به سوء تفاهم و برخوردهای غیرعقلی است و دسته دوم هم اختلافاتی است که در میان تمام ادیان وجود دارد اما عوام مردم در خصوص این اختلافات که بر سر مسائل فقهی و کلامی است، حق دخالت ندارند و فقط مجتهدان دین می‌توانند در خصوص آن‌ها با یکدیگر به اظهار نظر بپردازند.
عضو شورای انقلاب فرهنگی عنوان کرد: دعوای بنی‌امیه و بنی‌عباس با اهل بیت نیز بر اساس اختلافات شیعه و سنی نبوده است، زیرا اختلافات آن‌ها نیز بر سر همان چیزی بوده است که امروزه ایران با آمریکا و اسرائیل سر آن اختلاف دارد. یعنی این دعوا بر سر مسیحی یا مسلمان بودن نیست، بلکه بحث سلطه است، همچنین این جنگ‌ها بر اساس مسائل سیاسی بوده است و به مسائل ادیان دخالتی نداشته است.
وی تصریح کرد: براساس سبک بیان شده در قرآن باید در مواجهه با مردمانی که دین دیگری را برگزیده‌اند، از اشتراکات سخن بگوییم و بعد اختلافات را بیان کنیم. مذاهب اسلامی در ۹۰ درصد مسائل با هم اشتراک دارند و تنها در ۱۰ درصد دین، ادیان با یکدیگر متفاوت هستند.
رحیم‌پور ازغدی خاطرنشان کرد: اختلاف نظر و انحرافات انتقالی بین ادیان کفر کلامی است که با کفر فقهی بسیار متفاوت است. کفر فقهی یعنی فردی آگاهانه دین اسلام و دستورات دین را زیر پا بگذارد.
وی افزود: حضرت علی(ع) پس از فوت پیامبر اکرم(ص) برای زمامداری ولایت سکوت کردند زیرا اگر سکوت نمی‌کردند جنگ بزرگی رخ می‌داد و ایشان بین گزینه‌های بد و بدتر، گزینه بد را انتخاب کردند تا این دین پابرجا مانده است. وقتی مسئله مردم با هم سیاسی می‌شود و دنیا نقش پررنگی پیدا می‌کند، جنگ رخ می‌دهد.
جهاد به معنای جنگ با ادیان و مذاهب نیست
رحیم‌پور ازغدی گفت: در اسلام و حتی قرآن هیچ جنگی که بر سر دین باشد، وجود ندارد. یعنی قرآن هم موافق نیست که جنگ بر اساس تفاوت‌های دینی بین مردم شکل گیرد. حتی قرآن می‌فرماید با مشرکینی که با شما صلح دارند اما مشرک هستند، نیکی کنید و با آن‌ها عدالت ورزید. با توجه به این امر متوجه می‌شویم که جهاد به معنای جنگ با ادیان و مذاهب نیست.
عضو شورای انقلاب فرهنگی اظهار کرد: جنگ‌هایی که در گذشته با قوم یهود رخ داده است به هیچ عنوان به علت نوع دین آن‌ها نبوده است، بلکه این یهودیان بودند که به حضرت محمد(ص) خیانت کردند و جنگ اتفاق افتاده است. همچنین سیره زندگی پیامبر(ص) تماما تفسیر قرآن بوده است، زیرا هیچ کاری غیر از حکم خدا را انجام نمی‌دادند
