امروز سالروز ربودن امام موسی صدر است. یکی از مهمترین مسائل درباب سیره و تاریخ زندگانی امام موسی صدر که به شکل برجسته خودنمایی می‌کند، موفقیت ایشان در تبلیغ دین و فرهنگ ایمانی است. در حقیقت باید گفت امام موسی صدر در این بین مخترع و پدیدآورنده سبک جدیدی در تبلیغات دینی نبود؛ بلکه ایشان احیاگر روش و سنت انبیا در بیان موضوعات مرتبط با ایمان و معنویت است.
پیگیری و تحقق این روش نیز آن عامل اصلی در نشستن کلام و تبلیغ ایشان در جان‌های آدمیان است. بازگشت امام موسی صدر به سیره انبیا راز موفقیت او در شناساندن دین به مردم جامعه بود.
کار بزرگ امام موسی صدرتغییر روش غلطی بود که جامعه دینی و شیعی در آن زمان درباب تبلیغات دینی اتخاذ کرده بود. در آن دوره روش بیان معارف اسلامی و دینی به شکل کلونی‌محور تنها شیعیان را مخاطب قرار می‌داد، اما امام موسی صدر در اقدام ارزنده خود با بیان این موضوع که معارف اسلامی برای تمام جهانیان است، می گفت، چرا من مخاطبانم را سایر مردم از ادیان و مذاهب مختلف قرار ندهم؟
در اصل امام موسی صدر مرزها را در موضوع تبلیغ و اشاعه معارف اسلامی در هم شکست. ایشان با استناد به سیره و تاریخ انبیا و ائمه اثنی عشر عرصه گفت و گو را گستراند و آن را به غیر شیعان نیز تعمیم داد. در تواریخ و سیَر مربوط به ائمه می‌بینیم ایشان با رهبران و پیروان سایر ادیان و مذاهب، حتی زنادقه نیز گفتگو داشته و آنها را از دور خود طرد نمی‌کردند. در دوره جدید هم، امام موسی صدر را باید احیاگر این سنت ارزشمند و در بیان معارف اسلامی دانست. ایشان اشاره داشت که اگر قرار است ما مبلغ کلام انبیا و امامان باشیم؛ چرا از روش خود آنان در این راه مدد نگیریم و دامنه گفتگو و پیام خود را افزایش ندهیم؟
امام موسی صدر در انقلاب روشی خود، متحمّل مرارت‌ها و تهمت‌های بسیار شد. به طور مثال به دلیل مراوده ایشان با اهل تسنن لقب «شُنّی» به معنای شیعه‌ی سنی شده را بر ایشان گذاشتند! یا از آنرو که امام موسی صدر با اهل کتاب رفت و آمد داشت تهمت مسیحی بودن را روانه ایشان کردند!
تمام این سختی‌ها و تبلیغات سو برای این بود که امام موسی صدر برخلاف گفتمانی که هویت اجتماعی خود را با «دیگری‌سازی» روزبه‌روز محدود می‌کرد، قصد داشت تا مخاطبان پیام اسلام را همه مردم قرار دهد. ایشان گاهی نیاز می‌دید تا شب قدر را به جای اینکه در مسجدی به وعظ بپردازد برود و در کلیسا با مردم سخن بگوید. ایشان با اشاره به آن کلام پیامبر که :«ما گروه انبیا طبیبانی هستیم که با طب خود به دور افراد می‌گردیم» چنین عقیده داشت که ما باید به سمت مردم رهسپار شویم و پیام خودمان را منتقل کنیم.
نکته مهم دیگر این است که امام موسی صدر سعی داشت مسأله مردم را فریاد بزند. بیش از
آنکه ایشان به موضوعات حلال و حرام بپردازد، دغدغه فریاد فقر و محرومیت مردم را سر می‌داد. او می‌دید که امروز نیاز و مشکل اصلی چیست تا در راه آن قدم بردارد.
