به گزارش جام‌جم، 7 دی 93، جسد مردی جوان به نام رامین در خانه اش کشف شد. کارآگاهان پلیس آگاهی تهران در همان ابتدای تحقیقات به سوسن، همسر رامین مشکوک شدند و او را دستگیر کردند. این زن در بازجویی‌ها به قتل رامین با همدستی خواهر نوجوانش و مردی دیگر اعتراف کرد و گفت: «من و شوهرم اختلافات زیادی با هم داشتیم و مدام دعوا می‌کردیم. زندگی‌ام به تلخی می‌گذشت تا این که با پسری به نام امیر آشنا شدم. او به من پیشنهاد ازدواج داد و وقتی از مشکلاتم به او گفتم، پیشنهاد کرد رامین را با خوراندن ماده مسموم بکشیم. روز حادثه، همراه خواهر 14 ساله‌ام نیلوفر به داروخانه رفتیم و مقداری قرص خریدیم. آنها را در آبمیوه ریختیم و نیلوفر آن را به شوهرم داد. رامین با خوردن آبمیوه بیهوش شد و پس از پنج دقیقه فوت کرد.»
با ثبت این اعترافات، نیلوفر و امیر نیز دستگیر شدند اما هر دو ادعای بی‌گناهی کردند. با این حال، کیفرخواست پرونده به اتهام قتل عمد برای هر دو خواهر و معاونت در قتل برای امیر، صادر شد و برای رسیدگی در اختیار شعبه چهارم دادگاه کیفری استان تهران به ریاست قاضی اصغر عبداللهی قرار گرفت. در جلسه دادگاه، اولیای‌دم برای هر دو خواهر درخواست قصاص کردند سپس سوسن و نیلوفر، خود را بی گناه دانستند و قتل را گردن هم انداختند.
امیر هم گفت: «من هیچ ارتباطی با سوسن نداشتم و فقط چند بار او را در مغازه‌ام دیده بودم. اگر پرینت تماس‌هایم را بررسی کنید، متوجه بی‌گناهی‌ام می‌شوید.»
با بررسی پرینت تماس‌ها، صحت حرف‌های امیر ثابت شد و قضات برای صدور حکم وارد شور شدند. آنها سوسن را به قصاص محکوم کردند، نیلوفر را به پنج سال نگهداری در کانون اصلاح و تربیت و امیر را هم تبرئه کردند. این احکام در دیوان عالی کشور تائید شد.
