هميشه در هر مقطع تاريخي اين سؤال مطرح است كه از كجا آغاز كنيم.
پاسخ سؤال از كجا آغاز كنيم را ملت ما در 15 خرداد 1342 در ياري نهضت امام خميني (ره) داده‌اند.
پس از آن در هر لحظه و زمان به ويژه در ايام امامت مقام معظم رهبري اين سؤال مطرح است كه نهضت را چگونه ادامه دهيم؟
نهضت اسلامي امام خميني (ره) با قدرت و صلابت ادامه دارد فارغ از اينكه چه دولتي در تهران سر كار است. ملت ايران و ملت‌هاي جهان چشمان خود را به افق‌هاي دور دوخته و در انتظار و تمهيد فرج صاحب عصر و زمان هستند. امر مشارکت سیاسی فوق العاده مهم است. مشارکت را برای قوام ، بقا، دوام ، عزت و عظمت جمهوری اسلامی نیاز داریم. نباید شب انتخابات به فکر مشارکت  سیاسی افتاد. اگر از همین لحظه به فکر آن نباشیم فردا دیر است. برگردیم به پرسش صدر مقاله.
كار را از كجا شروع كنيم يا نهضت را چگونه تداوم ببخشيم.
چند راه‌حل ارائه شده است :
1- يك يا دو حزب نيرومند سراسري تشكيل دهيم تمام مسئوليت‌هاي سياست‌ورزي را بپذيريم. مردم‌سالاري بدون حزب واقعي يك توهم است. انتخابات يعني رقابت احزاب نه افراد.
2- حزب جواب نمي‌دهد يك تجمع نخبگاني سامان دهيم. همان كاركردهاي حزب را داشته باشد.
- كاركرد تربيت و شناسايي كادرهاي لازم براي اداره كشور 
- توليد معنا و گفتمان سياسي
- ساماندهي خط رسانه‌اي مجازي و حقيقي 
- ارائه راه‌حل علمي حداقل براي 4 يا 5 ابرچالش اقتصادي ، سياسي و فرهنگي
3- نقد درست و علمي در ديدگاه فوق و رفتن به سوي يك بازتعريف از نوع سياست‌ورزي در سپهر سياست ايران اين بازتعريف چند سرفصل دارد.
الف- مفروض رقابت‌هاي سياسي روي دو مفهوم رقابت جبهه انقلاب با جبهه ضدانقلاب يا غيرانقلاب درست نيست.
اين به اقتدار و امنيت ملي و اصل مشاركت آسيب مي‌رساند و بازي در زمين انقلاب‌هاي رنگين جرج سورس است.
ردپاي سرويس‌هاي امنيتي قدرت‌ها در القاي اين مفروض و مفهومات آن به خوبي ديده مي شود.
عاقبت و ته اين نگاه سقوط جمهوري اسلامي و تكرار شكست مشروطه ونهضت ملي است.
ب- رقابت‌هاي سياسي بايد به سمت مفهوم كارآمدي و كاربلدي مديريت كشور براساس داده‌هاي نظام دانايي برود.
يعني صورت مسئله رقابت در ذهن رأي‌دهندگان اين بايد باشد 2 يا 3 قطب رقابت در ارتقای زندگي مردم و عزت و سربلندي كشور و توليد قدرت اسلام در جهان توانايي دارند و مي‌خواهند اين توانايي را در معرض رأي مردم قرار دهند.
لزوما عرضه اين توانايي در شب انتخابات يا يك هفته منتهي به روز انتخابات نيست. اقطاب رقابت در هر دوره 4 ساله اين توانايي را به مردم عرضه مي‌كنند.
ج- رقابت‌هاي سياسي حتما بايد از دخالت دولت‌هاي بزرگ خارجی و ذينفع در ايران به دور باشد و هرگونه آلودگي به اين اخلال را محکوم و از آن اجتناب کنیم.
رقابت‌هاي سياسي را از رفتن به سمت و سوي اقطاب سياه و سفيد ، ديو و دلبر دور كنيم. چون فرض بر اين است كه همان‌قدر ما دلمان براي انقلاب و اسلام مي سوزد طرف مقابل هم همين مقدار دلسوزي دارد.
4- متاسفانه الگويي كه امام خميني (ره) بنيانگذار جمهوري اسلامي براي رقابت و رقابت‌هاي سياسي در منشور برادري تعريف كرده بودند و امام خامنه‌اي پس از آن در رهنمودهاي سياسي آن را بسط و توسعه و تكميل كردند ، از سوي علمداران سياست در كشور در قطب‌هاي رقابت ناديده گرفته شد و به بيراهه رفت. از دل اين بيراهگي سه نبرد نرم دشمن عليه ملت ايران شكل گرفت.
اين الگو و مدل تقريبا نزديك به همين مباحثي است كه در بند 3 مقاله به گوشه‌هايي از آن اشاره شد.
انتخابات چهاردهمين دوره رياست جمهوري چند گام بلند براي نزديكي به آن الگو بود.
اين‌كه به محض اعلام نتايج انتخابات و پيروزي رقيب به آساني به رسميت شناخته شد و همه گروه‌ها ، جناح‌ها و رجال سياسي و مذهبي اين پيروزي را تبريك گفتند اين بود كه رقيب سياه يا ديو نيست . او هم مثل ما انقلابي است طرفدار نظام و اسلام و معتقد به ولايت فقيه و قانون اساسي است.
برخی مواضع صريح پزشكيان در حين مناظرات و پس از پيروزي ،سند اين ادعاست. فضايي كه در كشور پس از اعلام نتايج به دست آمد يك فضاي امن، مستعد پيشرفت كشور و ارتقای قدرت ملي است. دشمن از اين فضا احساس ناامني ، ضعف و سرگيجگي مي‌كند. اين فضا را بايد تقويت كرد و براي تحكيم وحدت و وفاق ملي از آن سود چيست؟
پزشكيان با برافراشتن پرچم وحدت ملي مي‌خواهد اين گفتمان را نمايندگي كند.
هيچ دليلي براي عدم همراهي با وي از سوي احزاب و فعالان سياسي كشور وجود ندارد. 
ما امروز در حال آفرینش «جهان ایرانی» و « ایران جهانی» هستیم. هرکس که در آفرینش چنین نقشی برای ملت ایران اخلال کند خائن و با چند واسطه وصل به سرویس های امنیتی دشمن است.