سخنان رهبر حکیم انقلاب اسلامی در نماز جمعه دیروز، چکیده، زبده و نماینده اندیشه انسانی و جهانی تمام انبیا، عرفا و فیلسوفان بزرگ تاریخ بود. تأکید بر معقول بودن مقاومت و عملیات طوفان الاقصی- که آن را قانونی و بین المللی و مشروع خواند- صدای همه حقیقت و حقیقت جویان تاریخ بود.

در عین این جهانی و انسانی بودن، اوج ایده محقَق امت و پویایی مفهوم امت در دوران جدید بود؛ اوج و تکامل ایده، حقیقت و شخصیت خمینی کبیر بود. همزمان، اوج امر ملی و غرور ملی بود. موعود صادق یا موعود حاضر و اکنونِ مردم ایران بود.

اگر رضاخان آرارات و آخال را به سادگی تقدیم کرد و از دست داد، اگر فرزند او بحرین را از دست داد و اگر آنها با تصمیم استعمار آمدند تا ملت ایران را تحقیر کنند، امروز ملت ایران غروری را تجربه کرد که فراتر از غرور ایرانیان در دوره صفویه و حتی دوران باستان است. امروز ایرانیان نماینده و مدافع انسان هستند، در حالی که نه در دوره اقتدار صفوی و نه دوره شکوه باستانی، چنین نقش و معنایی نداشته اند. 

بدین‌سان، رهبر حکیم انقلاب اسلامی به صورت تحقق یافته ثابت کرد که امت گرایی همزمان اوج انسان گرایی و ملی گرایی است. همزمان با تلاقی ملی گرایی و انسان گرایی در اوج، شاهد اوج تحقق تاریخی اراده خداوند بودیم تا سه ضلعی انسان، جهان و خدا بیش از هر زمانی بدرخشد. 

رهبر الهی انقلاب اسلامی هم از جنگ و تهدید دشمن سخن گفت و هم از امید و عشق و صبر و برادری. 

رهبر انقلاب اوج عقلانیت و عاطفه را نشان داد؛ امتزاج عقل و عشق، عقل و ایمان بود. بنابراین نه تنها وحدت خدا و انسان و امت و ملت بود، که وحدت عقل و عشق هم بود.

آری این صدای همه حقیقت و صدای همه عرفا و فیلسوفان برحق و بزرگ تاریخ است؛ صدای همه مظلومان و انسان های حقیقت جوی تاریخ و عالَم است.