به گزارش خبرآنلاین، دیمیتری مدودف معاون شورای امنیت روسیه در کانال تلگرام خود نوشت:«فایل صوتی لو رفته افسران عالی رتبه ارتش آلمان حاکی از آن است که آلمان در حال آماده شدن برای جنگ با روسیه است.»
وی ضمن بیان اینکه هیچ کس نمی داند که آیا رهبری سیاسی آلمان و خود اولاف شولتز صدراعظم آلمان از گفتگوی افسران آلمانی در مورد حمله به پل کریمه اطلاع داشتند یا خیر، تاکید کرد: «با این وجود، حتی اگر آنها نمی‌دانستند، موارد زیادی در تاریخ وجود داشته است که ارتش تصمیم می‌گیرد جنگ‌ها را به تنهایی آغاز کند یا چنین ابتکاراتی را تحریک کند.» به گفته مدودف، مقامات آلمانی راه‌هایی برای آرام کردن خشم عمومی نسبت به این محتوای ضبط شده پیدا خواهند کرد.
روز جمعه ۱ مارس، مارگاریتا سیمونیان، سرپرست کانال دولتی RT روسیه گفت که او یک فایل صوتی به دست آورده است که در آن افسران عالی رتبه بوندس وهر آلمان در مورد چگونگی بمباران پل کریمه صحبت می کنند. به گفته او، در این مکالمه ۴۰ دقیقه‌ای که مربوط به ۱۳ فوریه سال جاری می شود، افسران بوندس وهر از ارتش آمریکا و بریتانیا نام می‌برند و به طور اتفاقی بحث می‌کنند که اینها برای مدت طولانی مستقیماً در درگیری دخالت داشته‌اند. سیمونیان متن این گفتگو را که در آن چهار نماینده ارشد بوندس وهر یعنی اینگو گرهارتز فرمانده نیروی هوائی ارتش آلمان، فرانک گریف مدیر بخش جنگ هوایی و دو فرمانده ارشد این نیرو با هم به مذاکره می پرداختند منتشر کرد.
در این فایل صوتی شرکت کنندگان در مورد امکان انتقال موشک های کروز دوربرد تاروس به اوکراین صحبت کردند تا این کشور بتواند به اهداف روسیه حمله کند. یکی از اهداف ذکر شده در نوار، پل کرچ است که شبه جزیره کریمه را به سرزمین اصلی روسیه متصل می کند.
در ۲ مارس، وزارت دفاع آلمان در بیانیه ای ضمن تائید اینکه مکالمه فرماندهان نیروی هوایی این کشور شنود شده است، اعلام کرد: « نمی توان تشخیص داد که فایل صوتی یا متن منتشر شده در شبکه های اجتماعی ویرایش و دستکاری شده است یا خیر. واحد اطلاعات نظامی ارتش آلمان در حال بررسی چگونگی رهگیری این مجموعه توسط روسیه است.»
اولاف شولتز، نخست وزیر آلمان نیز گفت که برلین این حادثه را به طور جامع، دقیق و سریع بررسی خواهد کرد. اپوزیسیون آلمان نیز از پارلمان خواست تا تحقیقات را آغاز کند.
واکنش روسیه
ماریا زاخارووا، نماینده رسمی وزارت خارجه روسیه در رابطه با فایل صوتی گفتگوی افسران آلمانی درباره حملات احتمالی به پل کریمه گفت: «طرف روسی از آلمان توضیح می خواهد.»
سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه نیز در ۲ مارس گفت که این فایل نشان می‌دهد که اوکراین و طرف‌های حامی کی‌یف نمی‌خواهند مسیر خود را تغییر دهند و همچنان می‌خواهند یک شکست استراتژیک به مسکو در میدان جنگ تحمیل کنند.
دیمیتری پولیانسکی معاون سفیر روسیه در سازمان ملل هم این فایل را برای آلمان تحقیرآمیز توصیف کرد. پولیانسکی گفت: «آلمان دیگر کشوری نیست که در دهه های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ با آن معاهدات دوستانه امضا کردیم.»
مواضع مقامات آلمان در مورد جنگ
اولاف شولتز، صدر اعظم آلمان چندی پیش در واکنش به سخنان امانوئل مکرون مبنی بر روی میز بودن گزینه ورود ناتو به جنگ با روسیه گفت: «ناتو یک طرف جنگ در اوکراین نیست و نخواهد بود.»
شولتز در پیامی ویدئویی در شبکه ایکس گفت: «نمی‌خواهیم جنگ روسیه علیه اوکراین به جنگ بین روسیه و ناتو بدل شود. ما و همه متحدان‌مان بر سر این مساله اتفاق نظر داریم. این موضع همچنین بدین معناست که هیچ آلمانی در جنگ مشارکت نخواهد کرد.»
شولتز تاکید کرد: «به عنوان صدر اعظم آلمان به وضوح می‌گویم که من سربازان ارتش آلمان را به اوکراین اعزام نخواهم کرد. پرسنل نظامی ما می‌توانند روی این حرف حساب کنند.»
شولتز همچنین در سخنان دیگری ضمن دفاع از امتناع خود برای ارسال تاروس به اوکراین گفت: «تاروس یک موشک دوربرد است. تعجب می‌کنم که بعضی افراد حتی به این فکر نمی‌کنند که چنین اقدامی ممکن است مشارکت ما در جنگ تلقی شود.»
آلمان در راستای حمایت نظامی و تسلیحاتی از اوکراین، تسلیحات گوناگونی از جمله تانک‌های لئوپارد، ۹۰ دستگاه خوردوی جنگی ماردر و سامانه دفاع هوایی پاتریوت به کی‌یف داده است اما از ارائه موشک‌های کروز تاروس که اوکراین در ماه می ۲۰۲۳ درخواست کرده بود، خودداری کرده است.
علی رغم سخنان جدی شولتز در مورد منتفی بودن احتمال ورود آلمان به جنگ با روسیه، نشانه هائی در میان موضع گیری های مقامات سیاسی آلمان وجود دارد که گواه بر این است که آنها ممکن است به گزینه جنگ فکر کنند. اوایل هفته جاری کارل لاوترباخ، وزیر بهداشت این کشور، گفت که آلمان باید سیستم مراقبت های بهداشتی خود را بهبود بخشد تا بتواند به سرعت به فاجعه های بزرگ مانند درگیری نظامی واکنش نشان دهد.
ماه گذشته نیز ژنرال کارستن بروئر خواستار تغییر ذهنیت در جامعه شد و اصرار داشت که ملت باید برای جنگ احتمالی با روسیه در پنج سال آینده آماده شود. بوریس پیستوریوس، وزیر دفاع آلمان نوامبر گذشته گفت که این کشور باید «قابل جنگ» شود، و بار دیگر در ژانویه اعلام کرد که برلین و همه متحدانش در ناتو باید خود را فعال‌تر مسلح کنند تا بتوانند جنگی را مدیریت کنند که به ما تحمیل شده است.
سیاست آلمان در قبال جنگ اوکراین
اغلب در محافل دیپلماتیک گفته می شود که الگوی موفقیت آلمان در قرن بیست و یکم بر سه پایه بنا شده است: نیروی کار ارزان چینی، انرژی ارزان روسیه و تضمین های امنیتی آمریکا برلین نقش مهمی در حمایت از اوکراین ایفا کرده است. بر اساس گزارش موسسه کیل، ایالات متحده و بریتانیا تنها دو کشوری هستند که از زمان آغاز تهاجم، بیشتر از آلمان به کیف کمک های نظامی ارائه کرده اند. حمایت نظامی آلمان از اوکراین در طول زمان تکامل یافته است. این کشور از سیاست دیرینه خود مبنی بر عدم تحویل تسلیحات مرگبار به مناطق درگیری دست کشیده و اخیراً تحویل تجهیزات سنگین تر به اوکراین از جمله خودروهای زرهی پیاده نظام و سیستم های دفاع موشکی پاتریوت را افزایش داده است. تهاجم روسیه به اوکراین، اصل سیاست آلمان مبنی بر اینکه «امنیت اروپا فقط با روسیه ساخته می‌شود، نه علیه آن» را تضعیف کرده است. اکثر نخبگان آلمانی دریافته اند که روسیه پوتین نه تنها یک چالش، بلکه تهدیدی برای ناتو است و سرمایه گذاری در دفاع ملی و تقویت دفاع جمعی ضروری است. با این حال، وقتی نوبت به حمایت از اوکراین می‌رسد، دولت آلمان همچنان وابستگی خود به نفت و گاز روسیه را لحاظ می‌کند.
درست به همین دلیل است که آلمان بنا ندارد تا به طور کامل وارد جنگ اوکراین شود و در مقابل تصمیم دارد تا دوراندیشی و احتیاط خود را در مورد این جنگ حفظ کند.
علاوه بر این افکار عمومی آلمان هم تمایلی به مداخله بیشتر آلمان در جنگ اوکراین ندارد. طبق نظرسنجی که در ماه اوت ۲۰۲۳ توسط موسسه تحقیقاتی Kantar Public به نمایندگی از بنیاد کوربر در آلمان انجام شد، اکثر آلمانی ها (۵۲ درصد) از دولت می خواهند که به رفتار محتاطانه در امور بین المللی ادامه دهد. و تنها ۱۴ درصد به حمایت نظامی بیشتر و ۱۳ درصد به تعهد مالی بیشتر به اوکراین اعتقاد داشتند.
بر همین اساس اگر برلین تصمیم بگیرد در جنگ اوکراین به نقش آفرینی پر رنگ تر و یا حضور نظامی در اوکراین بپردازد از یک طرف، هرگونه امکان از سرگیری تجارت نفت و گاز با روسیه پس از پایان جنگ اوکراین را به خطر خواهد انداخت و از طرف دیگر با افکار عمومی جامعه آلمان روبرو خواهد شد که از چنین تصمیمی حمایت نخواهد کرد.
