به گزارش الف؛ حمید نوری شهروند کشورمان در سال 1398 در جریان یک سفر به کشور سوئد، با طرح ادعاهای موهوم و نادرست از سوی گروهک منافقین و دستگاه قضایی سوئد، بازداشت و به مدت 5 سال، به نحوی غیرقانونی در بازداشت انفرادی و محروم شدن از حقوق ابتدایی یک فردِ محبوس قرار داشت، به تازگی  آزاد شده و به کشورمان بازگشته است. نوری در دوره بازداشت خود در سوئد، در بیش از 90 جلسه دادگاه شرکت کرده بود و البته که دستگاه قضایی سوئد نیز با طرح ادعاهای غلط و بی پشتوانه در زمینه نقض حقوق بشر از سوی وی، نوری را به حبس ابد محکوم کرده بود. 

بر اساس اخبار و گزارشات مختلف، حمید نوری با دو مجرم سوئدی که در ایران بازداشت بودند تبادل شده است. افرادی که دولت سوئد به انحا مختلف بر کشورمان اعمال فشار می کرد تا شاید  بتواند آن ها را بدون پرداخت هرگوه هزینه و اقدامی، آزاد کند. تنها اندکی پس از انتشار خبر آزادی حمید نوری، جریان های معاند و مخالف با کشورمان به نحو گسترده ای نسبت به این موضوع اعتراض کردند با این حال، در رابطه با رویداد مذکور، توجه به 2 نکته مهم و ضروری به نظر می رسد. 

اول اینکه ازاد شدن حمید نوری شهروند کشورمان از زندان های سوئد، تا حد زیادی ثمره رایزنی های شهیدان امیرعبداللهیان و همچنین رئیسی، وزیر خارجه و رئیس جمهور فقید کشورمان بود  که در قالب دیپلماسی توام با اقتدار و عزت، محقق شد. این مساله از سوی بسیاری از نخبگان سیاسی و البته افکار عمومی در مدت اخیر مورد تاکید و اشاره قرار گرفته است. رویکردی که در نوع خود به یک پیروزی حقوقی و سیاسی برای کشورمان تبدیل شده است. 

بسیاری از جریان های سیاسی و رسانه ای دشمن با ایران در طی سال های اخیر تاکید داشتند که پرونده سازی‌های آن ها علیه حمید نوری موثر و مفید واقع شده و او باید دوره حبس ابد خود را در سوئد سپری کند. با این حال، اینکه بسیاری از این جریان ها پس از ورود حمید نوری به ایران از آزادی وی مطلع شدند نشان از آن دارد که تا چه اندازه آن ها در توهم به سر می برند و البته که در پرونده بازداشت حمید نوری نیز دچار شکست شده اند. 

تردیدی نیست که جریانها و افراد زیادی که در جبهه دشمنی با ایران قرار دارند، در پسِ پرده بازداشت طولانی مدت حمید نوری در سوئد قرار داشتند و اکنون خود را بازنده می بینند.

دوم اینکه بار دیگر این نکته تایید شد که در برابر استدلال ها و مواضع غیرمنطقی کنشگران غربی، نه عقب‌نشینی و سازشکاری، بلکه مقاومت و اتکا به بنیان های قدرت ملی است که می تواند برای کشورمان دستاوردساز باشد. تجربیات تاریخی نشان داده که جهان غرب در مواجهه با دیگر ملت ها، تا حد زیادی در فضای رویکردهای استعماری باقی مانده و به دنبال دیکته کردن دستورکارهای خود به دیگران است. 

با این حال، در مورد پرونده حمید نوری و آزادی وی، ایران بار دیگر نشان داد که گزینه های مختلفی را برای استیفای منافع ملی خود و حمایت از شهروندانش دارد که در موقع لزوم آن ها را فعال سازی خواهد کرد. اساسا به همین دلیل است که می بینیم پس از واقعه آزاد شدن حمید نوری و بازگشت وی به ایران، جریان های مخالف و معاند با ایران عزا گرفته اند و متحمل یک شکست بزرگ شده اند.