مخاطبان «الف»، نظرات خود را ذیل یادداشت «چرا مذاکره با آمریکا مشکلی را حل نمی کند؟!» بیان کردند که تعدادی از آن‌ها را می‌خوانید:

* مذاکره کم هزینه ترین راه برای دستیابی به صلح و از بین بردن موارد اختلاف هست منتها به شرطی که آدمهای بدخواه رو برای مذاکره نفرستی. ادمهایی که منافع خوشون آقازاده هاشون و حزب شون رو در اولویت نذارن و فقط به منافع ملی فکر کنن. بنابراین با با هر کشوری میشه مذاکره کرد اگر بدخواهان بذارن.

* مذاکره با امریکا مشکلی را حل نمی کند. دیدیم روحانی و ظریف 8 سال کشور را معطل مذاکرات بی نتیجه کردند اما تحریمها بیش از دو برابر و قیمت دلار و سکه و مسکن و خودرو و موبایل و غیره بیش از 10 برابر شد و اقتصاد مملکت ته دره رفت.

* مذاکره‌ یک واژه‌ی‌ عوام‌فریبانه‌ است. بیش‌ از ۳۵‌ ساله‌ داره‌ تجربه‌ تکرار میشه‌. از زمان‌ رفسنجانی‌ و مک‌فارلین‌ وصادق‌ و کمال‌ خرازی‌ و ولایتی‌ وظریف‌ و لاریجانی‌ دارین‌ مذاکره‌ میکنین‌ بازم‌ مذاکره؟؟ مذاکره‌ برای‌ چی؟

* باید تحریم برداشته شه برای اینکار باید مذاکره کرد والا اقتصاد از اینم داغون تر میشه. والسلام.

* جناب نویسنده محترم خدا را اصلا خوش نمی آید این چنین بخواهیم آب پاکی را روی دست همه بریزیم! برخلاف منطق و استدلال مخالفت کردن با مذاکره با آمریکا و کشورهای غربی حفظ منافع ملی دهها میلیون نفر هموطنان ما و شما ایجاب می کند اتفاقا روی همین تجارب گذشته مان یکطرفه به قاضی نرویم! اینطور نیست که با محال و نشدنی دانستن بدست آوردن حقوق ملت ایران در مذاکرات با خارجی ها(مشخصا آمریکا و سه کشور اروپایی) نسخه روی آوری به قدرت نظامی را آنهم به عنوان اولویت اول برای یک ملت تجویز نماییم! ژاپن و کره جنوبی و چین و امثال آنها شرایط اجتماعی، فرهنگی و سیاسی و اقتصادی مشابهی با ما نداشته و ندارند و حتی مقایسه ما با کشورهایی مانند امارات و ترکیه هم نمی تواند قیاس منطقی و بدرد بخوری برای مان باشد. برجام بهترین راه حل مسائل هسته ای ما بوده، هست و همچنان هم خواهد بود. اگر برجام به نفع ما نمی بود آمریکا هرگز از برجام خارج نمی شد. برجام به نفع ما بود و انکار این موضوع هیچ کمکی به ما نکرده، نمی کند و نخواهد کرد. این را در محاسبات خودتان منظور کنید که چنانچه در موضوع های دیگر هم نخواهیم مذاکره کنیم متاسفانه چه بسا بدتر و بسیار زیانبارتر از آن را بر ما ممکن است تحمیل نمایند و این طور نیست سیر تحولات و حوادث آینده مطابق پیش بینی و محاسبات ما و به نفع ما رقم بخورد و قس علیهذا!

* برجام نشان داد که منافع ملی ما با مذاکره تامین نمی شود مذاکره با دشمن خبیث حکایت مُشت بر سندان کوفتن است.

* هیچ کشوری با دشمنی با امریکا نتوانسته اقتصاد موفقی داشته باشد. چین بعنوان بزرگ ترین مثال در این بین است. با وجود اختلاف زیاد با امریکا ولی بزرگترین شریک تجاری امریکاست. چرا؟ چون اگر امریکا چین را تحریم کند انها نه به امریکا می تواند صادرات کند و نه به اروپا در ضمن تکنولوژی را هم از غرب می گیرد. شما که عدم مذاکره با امریکا را مطرح می کنید راهکاری ندارید که ارائه کنید. مثلا هواپیما از کجا می آورید تکنولوژی و تجهیزاتی که نیاز صنعت و کارخانجات است را از کجا وارد می کنید کدام کشور حاضر است در کشوری سرمایه گذاری کند که تحریم است؟ مردم ایران تحریم نمی خواهند.

* بخشهایی از حرفها درسته. غرب با شرایط فعلی! حاضر به تعامل با ایران و رفع تحریمها نیست. اما مقایسه با ژاپن و کره که سرمایه های غرب بدون محدودیت تجاری آنها را به اینجا رسانده هم درست نیست. حداقل در جنگ جهانی دوم هم تعامل ایران با آلمان و تفکر رقابت نظامی یا به قول شما «اولویت اول قدرت نظامی» با کمک آلمان انگیزه ورود روسیه و انگلیس به خاک ایران شد. خرابه های ذوب آهن آلمانها در کرج تا همین اوایل انقلاب هم مانده بود و حضور آنها در دستگاه اداری ایران زیر نگاه مامور امنیتی انگلیس کنار شخص اول کشور را حداقل نسل قبل بنده به یاد دارند. ریشه اختلاف با غرب را هم کامل بررسی نفرمودید و اینکه چرا این مشکلات را با کشورهای اطراف ما ندارند در حالیکه آنها درحال توسعه نظامی و حتی هسته ای خیلی بیشتر از ما هستند! و هم اینکه ادامه روند تحریم و انزوا از بخش مهمی از جهان به هم پیوسته و متعهد به منافع ملی خودشان، در نهایت منجر به قدرت میشود یا ضعف؟!!! نهایتا اینکه در عالم سیاست اراده معطوف به هدف همراه با ذهن خلاق و معقول نتیجه دارد و هیچ چیز غیر ممکن نیست.

* غربگراهای ایرانی مدام با بکار بردن واژه مذاکره مردم رو فریب داده تا پست های دولتی را از چنگ نیروهای انقلاب در بیاورند. بیش از 20 سال است که دارند مذاکره میکنن ولی تحریمی برداشته نشد که هیچ اضافه هم شد. برجام مگر ماحصل مذاکره آقایان نبود خب چی شد؟ آمریکا دیگه تحریم ها رو برنمیداره اصلا برای چی باید برداره؟ در مذاکره احتمالی با ترامپ چه چیزی میخواهید بدهید؟ صنعت هسته ای ؟ یا قدرت نظامی و موشکی یا بی خیال شدن محور مقاومت؟ کدام ؟؟

* عدم مذاکره و تداوم تحریم ها کمترین اثر ان از دست رفتن حداقل 20 درصد از درامدهای کشور می باشد و عدم توسعه کشور ،که ایندگان ما را نخواهند بخشید !

******

یادداشت «آقایان، وقت کردید به مشکلات مردم هم فکر کنید!» با نظرات و واکنش همراهان «الف» مواجه شد:

* مسئولان در این مملکت پاسخگوی نتیجه کارهای خود نیستند.

* مشکلات و وضعیت مردم برای مسئولان چه اهمیتی دارد؟ اغلب مسئولان تنها به فکر موقعیت خود، خانواده، هم فکران و دوستان خود هستند.

* اگر از ابتدا صلاحیت نمایندگان مجلس و وزرا و مدیرن ارشد و میانی به دقت پایش و اندازه گیری می شد و به عملکرد و تصمیم های آنها امتیاز داده می شد و اگر با تصمیم های غلط و پارتی بازی ضرری به منافع ملی زده بودند مجازات می شدند اینطور برای گرفتن پست و مقام سر و دست نمی شکستند و پارتی بازی و باند بازی و ریا کاری و زاهد نمایی اینطور رواج نداشت حیف که با شعار تعهد برتر از تخصص و جذب خودی های همفکر این بلا را بر سر مملکت ومردم آوردند.

* کاملا مشخص است که سفره چرب و پر رونق پهن شده و عده ای به جان هم افتاده اند که از این سفره لقمه های بزرگتر و چرب تر بگیرند و این وسط فقط منافع مردم عادی مهم نیست.

* دومین کشور از لحاظ ذخایر عظیم گازی و جز ۵ کشور نفت خیز جهان کمبود گاز و برق و... داره؟؟؟

* مشکل این جریانات سیاسی منافع بسیار کلان و عظیم است و همین منافع عظیم باعث شده این حضرات حتی با نابودی کشور هم مشکلی نداشته باشند. ما ضعفهای زیربنایی داریم که بدون رفع آنها قادر به حل مشکلات نخواهیم بود از همه مهمتر شکستن انحصار قدرت و تجدید نظر در رویه شورای نگهبان، شفافیت اقتصادی، آزادی بیان و رسانه و قوه قضائیه مستقل از حکومت است.

* آقایان به جای رفع مشکلات دنبال به کارگیری غیر قانونی افراد در دولت و دوقطبی سازی با فیلترینگ و حجاب هستند!!

* برخی فکر میکنن میگن اینها چند دهه است با این مشکلات سر می کنن دیگه پس مشکلی نیست به راه خودشون ادامه میدن تا بعد.

* دولت روحانی به دلیل پیوستن به معاهده پاریس و برجام از ساخت نیروگاههای اتمی و غیر اتمی اجتناب می کرد و اینگونه دچار ناترازی بسیار زیادی در برق شدیم.

* چرا مملکتی با این همه ثروت های زیر زمینی، طبیعی، انسانی با تاریخی چند هزار ساله به چنین وضعیتی افتاده؟

******

یادداشت «چرا به مردم نمی گوئیم!» با نظرات متعدد کاربران همراه شد که تعدادی از آنها را می‌خوانید:

* این نوشتار در راستای آماده کردن اذهان برای گران شدن بنزین در آینده نزدیک منتشر شده است.

* دوست عزیز. مساله ای که در این مقاله بدرستی مطرح شده این است که تعریف درست نه گران کردن بنزین بلکه واقعی کردن قیمت آن است. و در واقع اگر واقعی و عمیق تر نگاه کنید، مساله ارزان کردن بنزین است. مشکل این است که اقتصاد ایران دیگر کشش تحمل گران ترین بنزین دنیا را ندارد. بله اشتباه نشده نه در نوشتن بنده و نه خواندن شما. بدرستی به نظر میرسد ما گرانترین بنزین دنیا (یا لااقل یکی از گرانترین بنزین های دنیا) را داریم.

* گرانی و سختی معیشت روزافزون، شکاف بین مردم و مقامات را بیشتر و عمیق تر کرده است.

* چرا کسی نمی آید بگوید علت این همه کمبود یا به قول آقایان ناترازی در کشور چیست؟

* حذف ارز نیمایی، کاهش 40 درصدی ارزش پول ملی و سخت تر شدن تحریم ها با روی کار آمدن ترامپ در 4 هفته آینده دست به دست هم داده و زندگی را به مراتب از این که هست برای مردم سخت تر و فلاکت بار تر خواهد کرد.

* بی سر و صدا ارز 28500 تومانی و ارز نیمایی را حذف کردند و باعث گرانی بیشتر شدند و هیچ توضیحی هم به ملت ندادند !

* نیمه پر لیوان و ببینید؛ ملت تحت تحریم های کمر شکن توان زندگی عادی روزمره رو هم از دست دادن با همین به قول شما سوبسید های کلان ....انگار باید بابت این زندگی تازه متشکر مسئولانمون هم باشیم.

* بابت بی ارزش کردن پول ملی هم باید از مسئولین و نویسنده مقاله تشکر کرد !!!! آقایان ریال بی ارزش را حذف کنند و دلار ویورو !!!!!!!!! را جایگزین کنند! آن موقع هیچ مشکلی نخواهیم داشت .به مردم هم با دلار و یورو حقوق بدهند.

* بله مردم اینو اتفاقا خوب می فهمند فقط نمی فهمند چرا درامد کارگری رو واقعی در نظر نمی گیرند نمی فهمند چرا از حق اموزشی و درمانی رایگان مندرج در قانون اساسی کسی حرف نمی زنه؟؟؟؟؟

* اتفاقا تو رسانه ها هم کلی دکتر و مدرس اقتصادی داریم یکی نیست به این عزیران بگه واسه ملت در حال تحریم های کمر شکن که از قضا سنگینیش هم روی دوش ملت بوده افزایش قیمت ها تحت هر عنوانی یعنی گرانی.

* اگه قیمت ها رو ازاد کردی حقوق کارمندان و کارگران و..رو هم با دلار حساب کن. نمیشه با دلار به ملت بفروشی و هزینه‌ها دلاری باشن و با ریال بهشون حقوق بدی. به این سوپسید نمیگن میگن ریاضت اقتصادی.